Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!
posted by marilia | 00:06
Πάντα όμορφα δώρα :)
mahlerάκο μου, λίγο πριν άμαξα γίνει κολοκύθα... άνοιξε η πόρτα και μπήκε μια αγκαλιά λουλούδια και δυο παλαβά που με πείραζαν. Ε, αυτό κι αν ήταν ξαφνικό! :) Πιάσε ένα φιλί και να ομορφοπερνάς! ;)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home
2 Comments:
Πάντα όμορφα δώρα :)
mahlerάκο μου, λίγο πριν άμαξα γίνει κολοκύθα... άνοιξε η πόρτα και μπήκε μια αγκαλιά λουλούδια και δυο παλαβά που με πείραζαν. Ε, αυτό κι αν ήταν ξαφνικό! :)
Πιάσε ένα φιλί και να ομορφοπερνάς! ;)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home