Θέλω το καλοκαίρι μου πίσω

Νωρίς πάλι το ξύπνημα. "Ο απρόσκλητος, ενοχλητικός επισκέπτης που ζουζουνίζει απειλητικά στ' αφτιά μου", βιάστηκα να δικαιολογηθώ. Βαθύτερη η αιτία όμως κι ας ρίχνω την ευθύνη στο κακόμοιρο το κουνουπάκι, που, παρόλ' αυτά... την μπουκίτσα του την έκλεψε! Φθινοπωριάζει. Δεν είναι μόνο ο ήλιος που φεύγει γρηγορότερα, τα φύλλα που πέφτουν κιτρινίζοντας το τοπίο, τα βαμβακερά συννεφάκια που τρεχοβολούν από πάνω μας και με την πρώτη θλίψη αφήνουν τα δακρυάκια τους στα κεφάλια μας. Το πρόβλημα είναι ότι φθινοπωριάζει και εντός. Δόντια σφιγμένα από πολύ νωρίς φέτος, κεφάλι ασφυκτικά γεμάτο με λογής λογής έγνοιες, το γόνατο λυγάει στο βάρος όλων αυτών... Και τότε, λίγο πριν ξεσπάσει η μπόρα, τρέχω στο καταφύγιο των αναμνήσεων, να προστατευτώ από την καταιγίδα. 

1. "Ακόμα έχεις αυτή τη @$%$*@ για σελιδοδείχτη; Το θυμάμαι από πέρσι. Ο πιο διακριτικός σελιδοδείχτης που θα μπορούσε να υπάρξει είναι... αυτός". Κοιτώ καλύτερα. Χαρτάκι από τσιγάρο;;;; Το μόνο θετικό ότι είναι ροζ! Και ως... ροζ είναι εξαιρετικά εύθραυστο, ευαίσθητο πολύ, εκτεθειμένο σε κάθε καπρίτσιο του αέρα. Αφήνει όμως μια όμορφη αίσθηση στα δάχτυλα κι ένα χαμόγελο στα χείλη... Μέρες μετά τη χρήση του η απορία μεγαλώνει: "Δε μου λες, όταν ο... σελιδοδείχτης γίνει τόσο χάλια όσο ο δικός μου τώρα, τον... καπνίζεις και παίρνεις καινούργιο;" :)

2. Ψάθα μοιρασμένη, παραλία φιλόξενη, διάθεση... αμμώδης και σιωπηλή. "Κοίτα αυτό πόσο ωραίο είναι! Δε μοιάζει με φατσούλα; Ένα αλμπινάκι! Κράτα το". "Πράγματι! Μια φατσούλα! Ευχαριστώ!"

3. Μεγάλη, ογκώδης θήκη γυαλιών ηλίου. Κλείνει με θόρυβο. "Απορώ πώς αντέχεις να διαβάζεις χωρίς γυαλιά ηλίου με τόσο φως!". "Ορίστε! Έχω κι εγώ!". Ξεκαρδίζομαι! Όχι γιατί δεν έχω ξαναδεί τα γυαλιά του, κάθε άλλο. Απλά η σύγκριση μου φαίνεται αστεία:

 

4. Πόσες καρδούλες!!! Ακόμα και στην μπίρα μου! Δυστυχώς, δεν σκέφτηκα να τη φωτογραφίσω...

 

5. Ευτυχώς φράουλες υπάρχουν ακόμα στον κήπο. Κι είναι αδύνατον πια να τις δω ή να τις γευτώ, χωρίς να θυμηθώ εκείνο το θυελλώδες βράδυ στην παραλία...

 

Αυτό, δεν προλάβαμε να το ακούσουμε παρέα, αλλά είναι από τα αγαπημένα μου! ;)