webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

1.5.14

Στη χώρα του Ποτέ


Πάντα ήθελα να πετάξω με τον Πίτερ Παν! Πάντα με γοήτευε αυτό το αιώνιο παιδί! Και, επιτέλους, βρήκα το χέρι του ελεύθερο! Άπλωσα κι εγώ το δικό μου και...


Αιώνιο Παιδί, πάρε με μαζί σου στη χώρα του Ποτέ!...



8 Comments:

Anonymous Άθη said...

Τι ωραίο Μαριλάκι...!!!έχει μια απίστευτη αθωότητα..μια παιδικότητα που μου αρέσει...έχω να πώ...και ποι ός δ εν θα'θελε να..φύγει για τη χώρα του ΠΟΤΕ....ό-λοι μας πιστέυω!! νιώθουμε έτσι κάποτε...ένα από τα πιο όμορφα παραμύθια,(μετά τον Μικρό Πρίγκηπα φυσικά του Α.Ντε Σαίντ Εξυπερί...που είναι το αγαπημένο μου...)...πολύ ωραίο πόστ...πραγματικά...χαιρετώ...

7/5/14 13:37  
Blogger marilia said...

:)

7/5/14 18:21  
Blogger Ψονθομφανήχ said...

Tον Πίτερ Παν τον είχε και τον έχασες!

17/5/14 09:20  
Blogger marilia said...

Πού τον είχε;;;;; Και γιατί δεν το 'πες;;;;;;; Αφού δεν ανοίγω τηλεόραση καθημερινά!!!!! Τέλος πάντων, τώρα πετάω μαζί του. χιχιχιχιχι!

17/5/14 09:23  
Blogger Ψονθομφανήχ said...

Τον "είχες" ήθελα να πω!

Να δεις τι έχασες...

5/6/14 08:43  
Blogger marilia said...

Ναι... καλά... !!!!

10/6/14 15:14  
Blogger mortal said...

'Ετσι όπως πας, θα το καταντήσεις σαν το δικό μου το μπλοκάκι σου...

18/7/14 01:07  
Blogger marilia said...

...:)

18/7/14 01:56  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home