Παραμυθοσαλάτα 1

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δύο αδερφάκια, ο Νικολής και ο Νικόλας, που ζούσαν στο δάσος. Ένα χειμωνιάτικο πρωινό, καθώς το δάσος ήταν χιονισμένο, αντίκρισαν πίσω από τα δέντρα τη Βασίλισσα του Χιονιού, η οποία ήταν λιγάκι ντροπαλή και χάθηκε βιαστικά. Έτσι, τα δυο αδερφάκια έμειναν πάλι μόνα τους και αποφάσισαν να πάνε μια βόλτα στη θάλασσα με τη βάρκα.

Πέρασε πολλή ώρα και σαν να φάνηκε κάτι στο νερό. Κοίταξαν καλύτερα και διέκριναν ένα πλάσμα με μεγάλη ουρά και λέπια.

-Τι είναι αυτό; ρώτησε ο Νικολής.

-Δεν ξέρω, απάντησε ο Νικόλας. Μοιάζει με γοργόνα…

-Τι ανοησίες είναι αυτές που λες; Δεν υπάρχουν γοργόνες!, είπε ο Νικολής με βεβαιότητα. Όμως, ξαφνικά, μια ξανθιά κοπέλα ξεπρόβαλε από τη θάλασσα.

-Δε σου είπα ότι είναι γοργόνα; επανέλαβε θριαμβευτικά ο Νικόλας.

-Απίστευτο! είπε ο Νικολής.

Μετά είδαν τη γοργόνα να περπατάει στην ακτή.

-Τι γυρεύετε εδώ, παιδιά; τους ρώτησε κι εκείνα έμειναν με ανοιχτό το στόμα, φεύγοντας τρομαγμένα προς την άλλη πλευρά της ακτής.

Εκεί συνάντησαν έντεκα κύκνους οι οποίοι φορούσαν κορόνα στο κεφάλι. Ανάμεσά τους υπήρχε κι ένα μικρό, άσχημο παπάκι. Το πλησίασαν και το ρώτησαν:

-Πώς σε λένε, μικρέ;

-Είμαι το Ασχημόπαπο, το πιο άσχημο παπί της λίμνης.

-Θέλεις να έρθεις μαζί μας στη βόλτα; του πρότειναν τα παιδιά.

-Μα και βέβαια! Δεν μπορώ άλλο εδώ, όλοι με κοροϊδεύουν, απάντησε το παπάκι.

Νύχτωσε και τα παιδιά είχαν χαθεί μέσα στο δάσος. Έψαχναν ένα μέρος για να περάσουν τη νύχτα. Ξαφνικά είδαν ένα φως να κατεβαίνει από τον ουρανό. Ένας άγγελος πλησίασε και ρώτησε τα έκπληκτα αδερφάκια:

-Καλά μου παιδιά, τι γυρεύετε εσείς εδώ μόνα σας, μέσα στη νύχτα;

-Ψάχνουμε ένα μέρος για να μείνουμε, απάντησαν δειλά εκείνα.

-Έχω μια ιδέα, είπε ο άγγελος. Μπορώ να σας πάρω στο σπίτι μου. Ελάτε μαζί μου.

Όταν έφτασαν στο σπίτι του αγγέλου είδαν ένα όμορφο κήπο με ένα έλατο και πολλά τριαντάφυλλα. Όμως ένα απ’ όλα αυτά τα τριαντάφυλλα ξεχώριζε σε ομορφιά και ευωδιά. Στα μάτια των παιδιών φάνταζε ως το πιο όμορφο τριαντάφυλλο του κόσμου.

Μία σκιά πίσω τους, τα ακολουθούσε όπου κι αν πήγαιναν. Η σκιά φορούσε ένα ζευγάρι πανέμορφα κόκκινα παπούτσια. Τα παιδιά διέσχισαν τον κήπο και μπήκαν στο σπίτι, όπου, κατάκοπα, έπεσαν να κοιμηθούν πάνω σε μια στοίβα από είκοσι φουσκωτά παπλώματα.

Ξημέρωσε. Τα παιδιά ευχαρίστησαν τον άγγελο για τη φιλοξενία και έφυγαν προς το δάσος. Όμως είχαν την αίσθηση πως μια σκιά πίσω από τα δέντρα τα ακολουθούσε. Τρόμαξαν. Η σκιά όλο και μεγάλωνε, ενώ ερχόταν προς το μέρος τους. Φτάνοντας αρκετά κοντά, τα παιδιά κατάλαβαν πως επρόκειτο για τη βοσκοπούλα και τον καπνοδοχοκαθαριστή της πλησιέστερης πόλης.

-Τι στο καλό κάνετε εδώ; ρώτησαν τα παιδιά η βοσκοπούλα και ο καπνοδοχοκαθαριστής.

-Ψάχνουμε το σπίτι μας. Χαθήκαμε, βλέπετε…, απάντησαν εκείνα.

-Από ‘δώ η κόρη μας, η Τοσοδούλα. Μην την παρεξηγείτε που είναι τόσο κοντή, πήρε από τον παππού της, είπε η βοσκοπούλα.

-Δεν την παρεξηγούμε, όμως, τόσο μικρούλα που είναι, κινδυνεύει από κάποιο ατύχημα.

-Θέλετε να έρθετε μαζί μας; Θα κάνουμε καλή παρέα, πρότειναν τα παιδιά στην παράξενη οικογένεια.

-Ευχαριστούμε, αλλά δεν μπορούμε, έχουμε δουλειά, απάντησε ευγενικά η βοσκοπούλα.

-Μήπως, τότε, μπορούμε να έρθουμε εμείς μαζί σας; Έχουμε χαθεί…, είπαν λυπημένα τα παιδιά.

-Ευχαρίστως! Πηγαίνουμε στο παλάτι του αυτοκράτορα της χώρας για να δούμε την κόρη του.

-Ωραία, πάμε!

Μετά από πολλή ώρα πορείας στο δάσος έφτασαν στο παλάτι του αυτοκράτορα κι εκεί συνάντησαν δώδεκα ταξιδιώτες, αλλά τους αγνόησαν. Συνέχισαν τη διαδρομή τους και φτάνοντας στο παλάτι ζήτησαν να μπουν στην αίθουσα που βρισκόταν ο αυτοκράτορας. Χωρίς καν να χτυπήσουν την πόρτα μπήκαν μέσα.

-Συγγνώμη, μεγαλειότατε, είπαν τα δυο αδέρφια κοκκινίζοντας. Δεν ξέραμε πως…

-Λοιπόν, τι λέτε; Σας αρέσει η στολή μου; καμάρωσε ο βασιλιάς.

-Μα… είστε ολόγυμνος, βασιλιά μου!, είπε ο καπνοδοχοκαθαριστής.

-Τι λέτε, ανόητοι; Ολόγυμνος; Μα φοράω την ολοκαίνουργια στολή μου! φώναξε εξοργισμένος ο αυτοκράτορας.

Ξαφνικά άκουσαν την καμπάνα να χτυπάει. Ένας υπηρέτης μπήκε στο δωμάτιο και είπε στον αυτοκράτορα για το θάνατο του Αμμουδιάρη.

-Αχ, τον καημένο τον Αμμουδιάρη! Άραγε ποιος να κληρονόμησε το μαγικό τσακμάκι του; ρώτησε ο αυτοκράτορας.

-Μάλλον το κληρονόμησε το κοριτσάκι με τα σπίρτα, απάντησε ο υπηρέτης.

Εκείνη τη στιγμή τα παιδιά θυμήθηκαν ότι είχαν στήσει σε ένα ραντεβού την πριγκίπισσα με το μπιζέλι.

-Συγγνώμη, βασιλιά μου, αλλά πρέπει να φύγουμε. Έχουμε ραντεβού με την πριγκίπισσα.

Καθ’ οδόν για τον τόπο του ραντεβού, η περίεργη παρέα συνάντησε τον Αδέξιο Χάνς και το βάτραχό του.

-Γεια σας! Είμαι ο Χανς κι από ‘δώ ο βάτραχός μου, ο Ρόκυ!, τους συστήθηκε.

Ο Χανς κρατούσε μια σβούρα και μια μπάλα. Προχωρώντας είδαν μια τεράστια πύλη που έγραφε «Ο Κήπος του Παραδείσου». Άνοιξαν την πόρτα και μπροστά τους απλώθηκε ένα καταπράσινο λιβάδι με πολλά πολύχρωμα λουλούδια. Ανάμεσα σ’ αυτή την πανδαισία χρωμάτων και αρωμάτων υπήρχε μία μαργαρίτα που την κρατούσε ένας κορυδαλλός. Εκεί συνάντησαν το πιο σπάνιο είδος πουλιού, το φοίνικα.

Είχε περάσει πολλή ώρα όταν άκουσαν ένα παράξενο θόρυβο. Κοίταξαν ψηλά στον ουρανό και είδαν αγριόκυκνους να πετούν. Πίσω τους πετούσαν έντεκα κύκνοι και ανάμεσα σ’ αυτούς, όπως πάντα, πετούσε το Ασχημόπαπο.

Καθώς περιηγούνταν στον κήπο του παραδείσου είδαν νερό να μπαίνει από την πόρτα, ενώ ένα κύμα έφερε στη στεριά τη γοργόνα. Εκείνη αναζήτησε καταφύγιο στο σιντριβάνι, μέσα στο οποίο κολυμπούσαν οι δώδεκα ταξιδιώτες.

Λίγη ώρα αργότερα όλοι οι ήρωες των παραμυθιών μαζεύτηκαν στον κήπο του παραδείσου για να γιορτάσουν τα γενέθλια της Τοσοδούλας. Από τη γιορτή δεν έλειπε ούτε ο φοίνικας, ούτε η καμπάνα, ούτε οι αγριόκυκνοι, ούτε η πριγκίπισσα με το μπιζέλι, ούτε, τέλος, η μεγάλη βασίλισσα του χιονιού! Καθώς έτρωγαν και γλεντούσαν μια λάμψη κάλυψε το Ασχημόπαπο και ξαφνικά, μπροστά στα έκπληκτα όλων μάτια, μεταμορφώθηκε σε ένα πανέμορφο, κατάλευκο κύκνο!

Η γιορτή συνεχίστηκε για πολλές μέρες και νύχτες και… έζησαν αυτοί καλά κι εμείς… καλύτερα!

Η ομάδα Β’ (Γεωργία Π., Δήμητρα Χ., Ιπποκράτης Σ., Μαργαρίτα Σ.) διάβασε τα παρακάτω παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και έγραψε την παραπάνω ιστορία στις 3/4/2008

• Το πουλί φοίνικας
• Η καμπάνα
• Οι αγριόκυκνοι
• Η μικρή γοργόνα
• Η Τοσοδούλα
• Η σβούρα και η μπάλα
• Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι
• Η μαργαρίτα και ο κορυδαλλός
• Ο βάτραχος
• Το κοριτσάκι με τα σπίρτα
• Ο αδέξιος Χανς
• Το τσακμάκι
• Η σκιά
• Το ασχημόπαπο
• Οι έντεκα κύκνοι
• Το μολυβένιο στρατιωτάκι
• Η καινούργια στολή του αυτοκράτορα
• Ο κήπος του παραδείσου
• Οι δώδεκα ταξιδιώτες
• Το έλατο
• Ο άγγελος
• Η βοσκοπούλα και ο καπνοδοχοκαθαριστής
• Ο Νικόλας και ο Νικολής
• Τα δυο αδέρφια
• Η βασίλισσα του χιονιού
• Το πιο όμορφο τριαντάφυλλο του κόσμου