webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

11.1.08

Εξημερώνω σημαίνει δημιουργώ δεσμούς

Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ, "Ο Μικρός Πρίγκιπας"

ΧΧΙ

-Καλημέρα, είπε η αλεπού.
-Καλημέρα, απάντησε ευγενικά ο μικρός πρίγκιπας και στράφηκε, μα δεν είδε τίποτα.
-Εδώ είμαι, είπε η φωνή, κάτω απ' τη μηλιά.
-Ποια είσαι; είπε ο μικρός πρίγκιπας. Είσαι πολύ όμορφη...
-Είμαι μια αλεπού, είπε η αλεπού.
-Έλα να παίξεις μαζί μου, της πρότεινε ο μικρός πρίγκιπας. Είμαι τόσο λυπημένος...
-Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου, είπε η αλεπού. Δεν είμαι εξημερωμένη.
-Α, συγγνώμη, είπε ο μικρός πρίγκιπας.

Όμως, μετά από σκέψη, πρόσθεσε:

-Τι πάει να πει "εξημερώνω";
-Εσύ δεν είσαι από εδώ, είπε η αλεπού, τι γυρεύεις;
-Γυρεύω τους ανθρώπους, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι πάει να πει "εξημερώνω";
-Οι άνθρωποι, είπε η αλεπού, έχουν τουφέκια και κυνηγάνε... Μεγάλος μπελάς. Εκτρέφουν και κότες. Είναι το μόνο τους καλό. Κότες γυρεύεις;
-Όχι, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Γυρεύω φίλους. Τι πάει να πει "εξημερώνω";
-Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό, είπε η αλεπού. Σημαίνει "δημιουργώ δεσμούς...".
-Δημιουργώ δεσμούς;
-Βέβαια, είπε η αλεπού. Για μένα ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγοράκι ολόιδιο μ' άλλα εκατό χιλιάδες αγοράκια. Και δε σε χρειάζομαι. Κι ούτε κι εσύ με χρειάζεσαι. Για σένα δεν είμαι παρά μια αλεπού, ίδια μ' εκατό χιλιάδες άλλες αλεπούδες. Αν όμως μ' εξημερώσεις, θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Θα είμαι μοναδική στον κόσμο...
-Αρχίζω να καταλαβαίνω, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Ξέρω ένα λουλούδι... νομίζω πως μ' εξημέρωσε...
-Πολύ πιθανόν, είπε η αλεπού. Βλέπει κανείς στη Γη τα πιο τρελά πράγματα...
-Α, δεν είναι στη Γη, είπε ο μικρός πρίγκιπας.

Η αλεπού φάνηκε πολύ παραξενεμένη:

-Σ' έναν άλλο πλανήτη;
-Ναι.
-Υπάρχουν κυνηγοί σ' εκείνο τον πλανήτη;
-Όχι.
-Ενδιαφέρον. Και κότες;
-Όχι.
-Τίποτα δεν είναι τέλειο, αναστέναξε η αλεπού.

Όμως η αλεπού ξαναγύρισε στην προηγούμενη σκέψη της:

-Η ζωή είναι μονότονη. Κυνηγάω κότες, οι άνθρωποι με κυνηγάν. Όλες οι κότες μοιάζουν κι όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν. Γι' αυτό λοιπόν, βαριέμαι λίγο. Αν όμως μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα γίνει ηλιόλουστη. Θ' αναγνωρίζω το θόρυβο ενός βήματος διαφορετικού απ' όλα τα άλλα. Τα άλλα βήματα θα με κάνουν να κρύβομαι κάτω απ' τη γη. Το δικό σου, σαν μουσική, θα με τραβάει έξω απ' τη φωλιά μου. Κι έπειτα κοίτα. Βλέπεις εκεί πέρα, τα χωράφια με το στάρι; Δεν τρώω ψωμί. Το στάρι για μένα είναι άχρηστο. Τα χωράφια με το στάρι δε μου θυμίζουν τίποτα. Κι αυτό είναι λυπηρό. Όμως εσύ έχεις μαλλιά χρυσαφένια. Θα είναι υπέροχο λοιπόν όταν θα με έχεις εξημερώσει. Το στάρι, που είναι χρυσαφένιο, θα μου θυμίζει εσένα. Και θα μ' αρέσει ν' ακούω τον άνεμο μέσα στα στάχυα...

Η αλεπού σώπασε και κοίταξε ώρα πολλή το μικρό πρίγκιπα:

-Σε παρακαλώ... εξημέρωσέ με, είπε.
-Το θέλω, απάντησε ο μικρός πρίγκιπας, αλλά δεν έχω πολύ χρόνο. Έχω ν' ανακαλύψω φίλους και πολλά πράγματα να γνωρίσω.
-Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε, είπε η αλεπού. Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίζουν τίποτα. Τ' αγοράζουν όλα έτοιμα απ' τους εμπόρους. Επειδή όμως δεν υπάρχουν έμποροι που να πουλάν φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν πια φίλους. Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με.
-Τι πρέπει να κάνω; είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Χρειάζεται μεγάλη υπομονή, απάντησε η αλεπού. Στην αρχή θα καθίσεις κάπως μακριά μου, έτσι, στο χορτάρι. Θα σε κοιτάζω με την άκρη του ματιού κι εσύ δε θα λες τίποτα. Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων. Κάθε μέρα, όμως, θα μπορείς να κάθεσαι όλο και πιο κοντά...

(...)

Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα του αποχωρισμού:

-Αχ, είπε η αλεπού... θα κλάψω.
-Εσύ φταις, είπε ο μικρός πρίγκιπας, εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ θέλησες να σε εξημερώσω...
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Όμως θα κλάψεις, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
-Σωστά, είπε η αλεπού.
-Τι κέρδισες λοιπόν;
-Κέρδισα, είπε η αλεπού, το χρώμα του σταριού.

Έπειτα πρόσθεσε:

-Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα. Θα καταλάβεις πως το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο. Θα ξανάρθεις να με αποχαιρετήσεις και θα σου χαρίσω ένα μυστικό.

Ο μικρός πρίγκιπας πήγε να ξαναδεί τα τριαντάφυλλα.

-Δε μοιάζετε καθόλου με το δικό μου τριαντάφυλλο, δεν είσαστε τίποτα ακόμα, τους είπε. Κανείς δε σας έχει εξημερώσει και δεν έχετε εξημερώσει κανέναν. Είστε όπως ήταν η αλεπού μου. Μια αλεπού ίδια μ' άλλες εκατό χιλιάδες. Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο.

Και τα τριαντάφυλλα στέκονταν θιγμένα.

-Είστε όμορφα, όμως είσαστε άδεια, τους είπε ακόμα. Δεν πεθαίνει κανείς για σας. Βέβαια, το δικό μου τριαντάφυλλο ένας απλός περαστικός θα έλεγε πως σας μοιάζει. Όμως εκείνο μόνο του έχει περισσότερη σημασία από όλα εσάς, αφού εκείνο είναι που πότισα. Αφού εκείνο έβαλα κάτω από τη γυάλα. Αφού εκείνο προστάτεψα με το παραβάν. Αφού σ' εκείνο σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από δυο τρεις για να γίνουν πεταλούδες). Αφού εκείνο άκουσα να παραπονιέται ή να κομπάζει ή κάποιες φορές ακόμα να σωπαίνει. Αφού είναι το τριαντάφυλλό μου.

Και ξαναγύρισε στην αλεπού:

-Αντίο, είπε...
-Αντίο, είπε η αλεπού. Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν.
-Την ουσία τα μάτια δεν τη βλέπουν, επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.
-Είναι ο χρόνος που ξόδεψα για το τριαντάφυλλό μου..., είπε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
-Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει αυτή την αλήθεια, είπε η αλεπού. Εσύ όμως δεν πρέπει να την ξεχάσεις. Θα είσαι υπεύθυνος για πάντα για ό,τι έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου...
-Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου..., επανέλαβε ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.

9 Comments:

Blogger νατασσΆκι said...

Θα είσαι υπεύθυνος για πάντα για ό,τι έχεις εξημερώσει.

Καλό Σαββατοκύριακο, φιλιά!

11/1/08 22:01  
Anonymous Ανώνυμος said...

Πόσο πολύπλοκα όμως είναι όλα αυτά...
Ας πούμε ναι είμαι υπεύθυνος για ό,τι έχω εξημερώσει.
Και τι σημαίνει αυτό; Ποιος μπορεί να προσδιορίσει την έκταση της ευθύνης (όχι το για πάντα) και τις σχέσεις που γεννάει η εξημέρωση;
Και καλά αυτός που εξημέρωσε. Αυτός που εξημερώθηκε; Δεν έχει δικαιώματα; Ευθύνες; Ελευθερία;
Πόσο πολύπλοκα είναι εντέλει όλα αυτά...
Την καλησπέρα μου
Σνουποφιλί! :)

12/1/08 00:09  
Blogger marilia said...

Νατασσάκι, φιλάκια και σε σένα! :)

Σωτήρη, όταν έρχεσαι και με προβληματίζεις, βάζοντάς μου δύσκολα, είμαι βέβαιη πως είσαι υγιής! χιχι!

Πάντως, όσον αφορά σ' αυτόν που εξημερώνεται, θεωρώ ότι έχει και ελευθερίες και ευθύνες και δικαιώματα! Μιλήσαμε για δεσμούς και όχι για... δεσμά! Όσο για τις σχέσεις που γεννά η εξημέρωση, θεωρώ πως είναι σχέσεις αλληλεξάρτησης. "Να με χρειάζεσαι, όπως κι εγώ", που λέει και το τραγούδι... :)

Σνουποφιλί! Τόοοοοοοοοοοοοοοοσο! :)

12/1/08 16:37  
Blogger George said...

"Δεν είμαι εξημερωμένη.
"εξημερώνω";
Σημαίνει "δημιουργώ δεσμούς...".
θα χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο. Γνωρίζουμε μονάχα τα πράγματα που εξημερώνουμε
Χρειάζεται μεγάλη υπομονή
Ο λόγος είναι πηγή παρεξηγήσεων.
το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο.
μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά.
Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για το τριαντάφυλλό σου που το κάνει τόσο σημαντικό.
Θα είσαι υπεύθυνος για πάντα για ό,τι έχεις εξημερώσει.

Σαν ένα συνθετικό του μαύρος μάζεωα τα μαύρα. Είναι τελικά τόσο όμορφα έστω και χωρίς το κόκκινο.
Την καλησπέρα μου. Φιλάκι.

12/1/08 16:56  
Blogger marilia said...

Γιώργο, τι "χωρίς το κόκκινο" λες; Αφού το μαύρο έχει μέσα του όλα τα χρώματα... ;)

Φιλάκι και... να σε χαιρόμαστε! Πολύχρονος κι ευτυχισμένος! :)

12/1/08 17:05  
Blogger Jason said...

Από τα σπουδαιότερα βιβλία που γράφτηκαν ποτέ...

12/1/08 22:37  
Blogger marilia said...

Πράγματι, jason, από τα σπουδαιότερα βιβλία... :) Χάθηκες, καλέ! Να περνάς, να σε βλέπουμε! :)

12/1/08 22:42  
Blogger Riddle said...

Το χρώμα του σταριού πράγματι μένει.

Έχω την εντύπωση όμως, πως μιας και τα δεσμά δημιουργούνται αμφίδρομα και οι "ευθύνες" μοιράζονται, ο "χρόνος" διαιρείται και η σημασία του πρέπει να είναι διπλάσια από την κανονική, για να αντέξει η μισή...

Δύσκολο το "μου" και ακόμα πιο δύσκολο το "πάντα"... Τελικά όλα ξεκινούν από την "εξημέρωση". Η αρχή είναι όντως κάτι παραπάνω από το ήμισυ...

Επικεντρώθηκα κι εγώ στα μαυρισμένα, λάθος; σωστό; Πάντως το παραμύθι έχει αποτυπωθεί στο μυαλό μου χρόνια τώρα...

Τις ευχές μου και πάλι...

13/1/08 00:01  
Blogger diavatis said...

φοβερό το βιβλίο...
το πήρα για τη μεγάλη, αλλά πρώτα το διάβασα εγώ...
έχει πολλά νοήματα ο "Μικρός Πρίγκηπας"
κράτα τα καλά και προχώρα :)))

φιλάκια

15/1/08 08:59  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home