webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

8.11.07

Αρκάδι, 8/11/1866


Αρκάδι

του Κωστή Ψαρράκη

Σκληρή, πικρή, βαριά η σκλαβιά... Η ελπίδα κουρσεμένη...
Μα η Κρήτη πιάνει τ' άρματα, ξεσκίζει τα φερμάνια
και στέλνει μ' αίμα μήνυμα παντού στην Οικουμένη
"Ελευθερία ή Θάνατο!". Βροντούν βουνά, ρουμάνια
κι οι Τούρκοι καίνε, σφάζουνε... Σφυροκοπούν τ' Αρκάδι
μα εκείνο, κάστρο κι εκκλησιά στη Λευτεριά της Κρήτης
σαν μια ψυχή, σαν μια καρδιά, στο φως και στο σκοτάδι
ψηλά κρατάει τα φλάμπουρα, τ' άγια και την τιμή της!
Και στέκει κι αντιστέκεται στων Τούρκων τις φοβέρες!
Δεν προσκυνά κι αδούλωτο παλεύει! Δε λυγίζει!
Και σαν στομώνουν τα σπαθιά κι αφού δεν έχει σφαίρες
τεράστια φλόγα ντύνεται και μ' αίμα πλημμυρίζει...
Αυτή τη φλόγα π' άφησε νεκρούς, πληγές, ρημάδια
στα χέρια τους την πήρανε της γης οι σκλαβωμένοι
σαν σύμβολο, σαν κεραυνό που διώχνει τα σκοτάδια,
σαν πίστη πως η Λευτεριά ποτέ της δεν πεθαίνει!
Κι απ' τη φωτιά της Λευτεριάς μια σπίθα φτάνει μόνο
να 'ρθει στο φως μια νέα γενιά, ν' αντισταθεί στη Μοίρα,
να μη χαθεί σε μια σκλαβιά κι αντίθετα στο χρόνο
να μη γεράσει πρόωρα και να μη γίνει στείρα...
Αρκάδι, κάστρο της τιμής, της Λευτεριάς, της πίστης,
που διαλαλείς πως δε νικούν η βία με τη φοβέρα,
σε προσκυνούνε τα Λευκά βουνά κι ο Ψηλορείτης
σε χαιρετούνε κι οι λαοί του κόσμου νύχτα μέρα!

7 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

Να 'σαι καλά μικρή μου...αυτές τις μέρες που ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝ ΟΛΟΙ την Κρήτη μας...λες και ΟΛΗ η Κρήτη είναι Ζωνιανά!!! Καλημέρα

9/11/07 12:20  
Blogger Aντώνης said...

Θέλει έτσι κι αλλιώς μπουρλότο η Ελευθερία!

9/11/07 14:31  
Anonymous Ανώνυμος said...

Από τις αγαπημένες επισκέψεις μου στην Κρήτη...με πολλές αναμνήσεις...Καλό σ/κ!

9/11/07 14:49  
Blogger marilia said...

Μάνο, δεν παρακολουθώ ειδήσεις, πληροφορήθηκα το γεγονός από τα παιδιά στο σχολείο, όμως, με λύπη μου, άκουσα μια μαθήτριά μου να λέει: "Κυρία, εγώ φοβάμαι τώρα τα βράδια..." :(

Αντώνη, έτσι είναι!

Αναστασία, πότε μας ξανάρχεστε;; (Όλοι μαζί όμως, έτσι; ;))

9/11/07 15:04  
Blogger Androgeos said...

Αχ, ο Κωστής ο Ψαρράκης ήταν ο παιδίατρός μου και ένας από τους πρώτους ανθρώπους που μου έμαθε από παιδί την πραγματική έννοια της Τέχνης. Τον θυμάμαι ακόμα στο ιατρείο του στην Πλ.Κορνάρου να μου δείχνει βότσαλα που είχε μαζέψει και να καθόμαστε να τα ζωγραφίζουμε μαζί...

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τονε σκεπάζει.

10/11/07 13:55  
Blogger marilia said...

androgeos δεν τον γνώριζα... Διάβασα ποιήματά του -μιας έκδοσης του 1978 και η οποία, δυστυχώς, δεν υπάρχει πια- από τη δασκάλα μου και συνάδερφό μου φέτος... Τα ποιήματά του μου άρεσαν πολύ και άρεσαν πολύ και στα παιδιά! Έτσι, μ' αφορμή την επέτειο του Αρκαδίου, είπα να ανεβάσω ένα ποστάκι σχετικό...

10/11/07 16:50  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ο αναμάρτητος ας ρίξει πρώτος την πέτρα στα Ζωνιανά...κι ας μην είμαι κρητικός αλλα μπορώ να είμαι κριτικός

7/12/07 22:30  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home