Καλό ταξίδι

Ήμαστε όλοι εκεί εχθές, θείε! Είδες; Συγγενείς και φίλοι. Αλήθεια, πόσοι φίλοι! Όπως πάντα, οι πόρτες του σπιτιού σου ανοιχτές και κόσμος πολύς να μπαινοβγαίνει. Όπως όταν τρυγούσαμε! Όπως όταν πατούσατε σταφύλια! Όπως όταν βγάζατε ρακή! Όπως τότε που άναβες το φούρνο για το ψητό ή το ψωμί που ζύμωνε η θειά μου! Κόσμος πολύς, μπαρμπα-Αντρέα! Και τα εγγόνια σου! Ο εγγονός, κοτζάμ παλικάρι, φοιτητής! Η μεγάλη εγγονή παράτησε Πανεπιστήμιο, πήρε το πρώτο αεροπλάνο και ήρθε κι αυτή! Η μικρή ώρες κοντά σου όρθια! Πρέπει να 'σαι πολύ περήφανος για τα εγγόνια σου. Και οι γιοι σου εκεί. Και οι νύφες σου. Και φίλοι που κατέβηκαν από την Αθήνα μόνο για να σε δουν κι έφυγαν πάλι πίσω, με το επόμενο αεροπλάνο. Κι ο Γιώργος μου που δεν έχει πια όνομα, μόνο επίθετο και μια αντωνυμία κολλημένη πάνω του. ΜΟΥ. ΜΑΣ!

Για τη θειά μην ανησυχείς. Την προσέχαμε και θα την προσέχουμε. Ήμαστε και θα είμαστε όλοι κοντά της.

Θυμηθήκαμε τους ομηρικούς καβγάδες σου με τον... Κλητήρα! Βέεεεβαια! Κατά το αλουσούδιασμα της σταφίδας! Απίστευτο σκηνικό! Να μου τον χαιρετάς! Και να του πεις ότι τον αγαπώ πολύ και τον θυμάμαι πάντα, ακόμα κι αν έχω πολύ καιρό να τον επισκεφτώ. Και τη Στελίτσα το ίδιο, να μου τη φιλήσεις! Ελπίζω να μην του κάνει τη ζωή δύσκολη και... ας παρατήσει πια το βελονάκι! Φτάνει! Και τη Σόνια, μπάρμπα! Τη Σόνια! Ελπίζω να μαζεύεται από τις εξοχές. Να την προσέχετε γιατί δεν καλοβλέπει, μην πέσει από πουθενά. Και να της πεις ότι τη σκέφτομαι και πάντα λέω: "μια μαγερειά κουκιά 'χω, θέλετέ τα;" όταν διακόπτω κι ενοχλώ κάποιον. Ψάξε και τον παππού Γιάννη. Είναι ο πιο παλιός εκεί. Θα τον βρεις σε καμιά αμυγδαλιά από κάτω ή σε καμιά πορτοκαλιά να κάθεται και να πελεκάει ξύλα. Φτιάχνει εξαιρετικά σκαμνάκια! Θα σας φτιάξει εκείνος τραπεζάκι για τάβλι και ρακές... άλλο πράμα!

Σίγουρα θα συναντήσεις κι άλλους πολλούς! Μεγάλη παρέα μαζεύεται τελικά! Ελπίζω να περνάτε ήσυχα και όμορφα. Κάποια στιγμή θα τα πούμε κι από κοντά. Θέλω να σε ξανακούσω να μου εύχεσαι όταν σε κερνώ κάτι: "Κι απ' τα κουφέτα σου, τόσανε μεγάλα!" κι εγώ να σου γελώ: "Σιγά, ρε μπάρμπα! Έτσι και πέσει αυτό σε κεφάλι, πάει, το άνοιξε!". Και να με ξανακοροϊδέψεις που δεν αντέχω τη ρακή και απλά "βρέχω τη γλώσσα μου" και, σαν μου βαστάει, ας θυμώσω!

Στο καλό να πας, μπάρμπα! Φιλάκι αλμυρό,
η ανιψά σου