webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

29.3.11

Δε θέλω γέλια! Α!

Πρώτη απόπειρα να μετρήσω... αυτό το πράμα, τέλος πάντων! Αλληθώρισα!
Αλλά πείσμωσα!

Κάνω και εξάσκηση στο σπίτι, τρομάρα μου!

Αυτό το τραγουδούσα όταν το ζωγράφιζα.
Θαρρώ το τραγούδι μού πάει περισσότερο. Τουλάχιστον αυτό μου 'λεγε, κάποτε, η δασκάλα της φωνητικής.



Η ανιψιά μου πάντως έχει άλλη γνώμη:
"Όσι, όσι! Από το shD!" (όχι, όχι, από το cd)

Δεν πάω καλά. Το ξέρω.


Update, 30/3 Έχω ένα μικράκι ελεφαντάκι!

Καλύτερο τώρα;

5 Comments:

Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Πολύ καλύτερο τώρα, αλλά η προβοσκίδα καλύτερα να σούρνεται σαν του μυρμηγκοφάγου!
Αλλά θα φαινόταν σαν γραβάτα...
Δύσκολη ζωγραφική!

30/3/11 20:38  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Αν εξαιρέσεις το "όρθιο αγγούρι", μου άρεσε πολύ!

30/3/11 20:48  
Blogger marilia said...

Ένα περίεργο πράμα... κι εγώ χαμογελάω όταν το βλέπω! :) Πάντως ευτυχώς που κράτησα και την προηγούμενη φωτογραφία για να βλέπω το... πριν και το... μετά! ;Ρ

καληνύζζζζζζζ

30/3/11 23:52  
Blogger dreamteamk9 said...

Έπιασαν τόπο τα μαθήματα ζωγραφικής, βλέπω.
Ζηλεύω! Μακάρι να είχαμε σεμινάρια ζωγραφικής.

1/4/11 14:10  
Blogger marilia said...

Ματούλα, τόπο θα πιάσουν όταν καταφέρω να... στολίσω τα κείμενά μου. Πάντως έχει πολλή πλάκα! Θέλη βέβαια υπομονή που δε διαθέτω πάντα, αλλά πού θα μου πάει...

2/4/11 22:48  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home