Μελάνι...
Με διάθεση κακή ανοίγω συρτάρι και ψάχνω με την αφή το γαλάζιο τετράδιο. Αυτό το σκληρόδετο, με εξώφυλλο τρυφερό και εσωτερικό ταλαιπωρημένο από σκέψεις, γεγονότα, μουντζούρες, ιστορίες... Μελάνι κι απόψε, να τρέξει, να καλύψει κάθε γρατσουνιά.
Τίποτα. Καμιά παραγωγή. Μόνο σιωπή και ανάσες βαθιές. Και πόσο κουράζει αυτή η ακινησία λίγο πριν την καταιγίδα!
Ήχος γνώριμος ταράζει τη σιωπή και λόγια άσπρα ντύνουν το μαύρη ηρεμία. Σ' ευχαριστώ που ακούς τις σιωπές μου...
posted by marilia | 23:31
9 Comments:
Γιατί τόσο συννεφιασμένη διάθεση απόψε marilia μου;;; Γιατί τόσο μαύρο;;; Ελπίζω να είναι απλά μια στιγμή κι αύριο να ξυπνήσεις με την καλύτερη διάθεση του κόσμου... Έλα σκάσε μου ένα χαμόγελο και πάρε ένα φιλί που εφεύρα μόλις τώρα για σένα.... Ένα Charliebrownοφιλί.... Smak... Ή μάλλον τώρα που το σκέφτομαι καθότι Σπύρος Μακρυγιάννης ....ΣΜακ!!!!!
Τόσο μα τόσο όμορφη φωτογραφία. Σκιθρωπή όπως ο ήρωάς της; έλα τώρα...
Μαριλία μου, καλησπέρα. Εύχομαι να σου φύγει σύντομα η κακή διάθεση και να χαμογελάς με χαρά στην καρδιά! Φιλάκια.
Σαν τον Πύργο της Πίζας είναι ο Σνουπάκος (ή, μήπως, το σνουπάκι;)
Τα φιλάκια του Σπύρου τα αποθήκευσες στα μαγούλια, όπως κάνουν τα χαμστέρια με τα καρύδια;
ΣΜαΚ κι από μένα, Σπύρο. ;) (για παρόμοιο λόγο)
Ταχυδρόμε μου, όχι κι έτσι... λίγο περισσότερο! :( Αγκαλιάαααααααααααααααααααααα! Μπου-χου-χουουουουουοουουουουουου!
Ελένη, σ' ευχαριστώ!
Ασκαρούλη, είχα αποθηκεύσει κάτι άλλα πριν και... πόσα να αποθηκεύσω, το χαμστεράκι;
Κοίτα να δεις...σε τέτοιες περιπτώσεις αφήνω τις καταιγίδες να ξεπλύνουν τις σκονισμένες φατσούλες! ;-)
Σήμερα "έπαιξε" και άλλος κροκόδειλος!
ΑΦιλάκια γλυκιά μου δασκαλίτσα! :))
Τι ακριβώς σκαρώνεις, καλή μου Άιναφετς;
Είναι τρομακτικό και σιχαμένο αυτό που κάνει το χαμστεράκι...
Υ.γ. Μην το λυπάσαι το μελάνι.
Γιατί, ρε Κατερίνα, σιχαμένο το χαμστεράκι; Επειδή αποθηκεύει για αργότερα το φαΐ του;
Υ.Γ. Δεν το λυπάμαι το μελάνι. Εμένα λυπάμαι κάτι τέτοιες στιγμές.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home