webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

20.9.07

Πα πα & Πι πι...


Μάλιστα! Α πα πα!!! αναφωνώ καθημερινά, τις τελευταίες δύο εβδομάδες, μα... κάτι ακριβά δώρα, όπως τα παρακάτω, με κάνουν να μετανιώνω... :$

16 Comments:

Blogger ioeu said...

η χάρη θέλει αντίχαρη και πάλι χάρη μένει...

20/9/07 21:27  
Blogger ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Στεφανωτή το λένε το λουλούδι, το έχω...
Τυχερούλα...
Αλλά σου αξίζει τούτη η αγάπη των παιδιών η άδολη

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

20/9/07 21:35  
Blogger marilia said...

Και τα πρωτάκια, σύντεκνε, θέλουν υπομονή, γερά νεύρα και... φίλο φαρμακοποιό! ;)

Γλαρένια, η μικρή μού είπε το λουλουδάκι γιασεμί, αλλά δε μοιάζει, παραμόνο στο άρωμα. :)

Το κακό είναι ότι τα περισσότερα βαριούνται, αρνούνται να γράψουν και δε βλέπουν την ώρα να σχολάσουν... :(:(

20/9/07 21:47  
Anonymous Ανώνυμος said...

Πολύχρωμες καρδιές...μάλιστα!!! Όλη η ελπίδα και η αγάπη σε μία κόλλα χαρτί...και με συνοδεία την στεφανωτή! :)

21/9/07 01:11  
Blogger νατασσΆκι said...

νωρίς είναι ακόμα, μικρή μου δασκάλα.... Θα στρώσουν, που θα πάει - κι εσύ είσαι πολύ τυχερή, τελικά, με τέτοια "δώρα"

Φιλάκια, (είσαι καλύτερα, να υποθέσω..)

21/9/07 06:43  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Βρε Δασκάλα, αμάν πια κι συ!
Άκου λέει ...βαριούνται και δεν βλέπουν την ώρα να σχολάσουν!
Τι ήθελες δηλαδή να κάνουν;
Ξέχασες τα δικά σου;

21/9/07 15:48  
Blogger ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Αααα, γλυκειά δασκάλα
που 'χεις τα μαλλιά σου σκάλα...
Τα ίδια κάναμε κι' εμείς;
Μη μου πεις πως με δάκρυα αποχωριζόμασταν το θρανίο...
;-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες

21/9/07 16:40  
Anonymous Ανώνυμος said...

Κι εσύ ποιος σου είπε πως δεν έχεις φίλο φαρμακοποιό;;;;
Θα σου στείλω το τρίχρονο, που μας έχει τρελάνει να πάει σχολείο, ντε και καλά! (έτσι κάνουν μέχρι να πάνε και μετά αλλάζουν γνώμη;)... Της λέει και η γιαγιά τα χαριτωμένα... έλα θα σου μάθω εγώ γράμματα, τραγούδια κλπ σα σχολείο θα είμαστε... και λέει το σποράκι: και τ' άλλα παιδάκια που είναι;
Κι εγώ που θέλω μια καρδούλα να στείλω τώρα; (έφυγε και η Γλαρένια των καλλιτεχνικών, δεν πρόλαβε να με βοηθήσει)
* *
* * *
*****
***
*
Και φιλάκι αισιόδοξο!

21/9/07 16:51  
Blogger Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Καλη σχολική χρονιά
και καλό κουράγιο

21/9/07 18:15  
Blogger Ηλιας....Just me! said...

Πα πα και πι πι τι μας κάνουν; Παπι! Ή Πα.Πεί.! Ο καθένας το δικό του το χαβά! Ε μικρή μου δασκαλίτσα; Από αγάπη βλέπω άλλο τίποτα από τα αγγελούδια σου! Ξέρεις τι μου θύμισες; Την δική μου πρώτη μέρα στο σχολείο. Που μου είχε φέρει η μητέρα μου αυτήν την υπέροχη τσάντα με τα δεινοσαυράκια και την ασορτί κασετίνα με όλα τα μολύβια τέλεια ξυσμένα.... Αν και έχουν περάσει από τότε 12 ολόκληρα χρόνια, αυτή η ανάμνηση μου φαίνεται ότι είναι χθεσινή.... Που με γυρνάς βρε δασκαλίτσα; Που με γυρνάς; (Όχι ότι τώρα θεωρούμαι μεγάλος, εγώ πάντα ο μικρούλης σας θα είμαι μου το έχεις ξαναπεί, αλλά δώδεκα χρόνια είναι δώδεκα χρόνια...)

21/9/07 18:42  
Blogger spirosvii said...

αυτά παθαίνει όποιος έχει τόσο καλή καρδιά. Τα σέβη μου κυρία

22/9/07 12:35  
Blogger Aντώνης said...

Σκέψου πως είναι μέσα από την καρδιά τους αυτές οι καρδιές και γλυκοπάπιζέ τους!

22/9/07 15:26  
Blogger patsiouri said...

Ρε, κι εγώ θυμήθηκα την πρώτη μου μέρα στο σχολείο! Τι ωραία που σ'αγάπάνε τόσο!

22/9/07 22:38  
Blogger marilia said...

Ρε Μάνο, γεννήσατε;;;;; Δυο μέρες έλειψα και έχασα τη συνέχεια... Θα περάσω από 'κεί να δω...

Νατασσάκι είμαι το ίδιο από υγεία. Από τάξη... με άλλαξαν. Μου έδωσαν ένα προβληματικό τμήμα Ε' τάξης που δεν το ήθελε κανείς. Συναδερφική αλληλεγγύη, μωρέ, καταλαβαίνεις...

Ασκαρδαμυκτί, επειδή ακριβώς θυμάμαι τα δικά μου, παραξενεύομαι τώρα! Αλλά... μου πήραν τα πρωτάκια και μ' άφησαν με τα... τερατάκια. :(

Γλαρένια, δεν καλοθυμάμαι... ;Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ:Ρ

Βίκυ μου, να 'σαι καλά και σ' ευχαριστώ! Φιλάκι σβουριχτό στο ανήσυχο μπομπιράκι!!! :)

Τάσο μου, σ' ευχαριστώ πολύ!!! Φιλάκι πορτοκαλιού! :)

Μικρούλη κι εγώ έχω ένα φίλο, ο οποίος, όταν πρωτοδούλεψα, μου έκανε δώρο 24 μολύβια (!!!) και φέτος μου έφερε και κασετίνα... αγελαδίτσα!!! χιχιχιχιχιχιχι! Μην το πεις παραέξω όμως και μας πάρουν χαμπάρι... Σσσςςςς! :):):):)

Σπύρο, δεν ξέρω αν αυτό το λένε "καλή καρδιά" ή κάπως αλλιώς τελικά...

Αντώνη μου, είχα σκοπό να... γλυκοπαπίζω, αλλά μου στέρησαν οι συνάδερφοι τη χαρά. :(:( Αυτά παθαίνει όποιος έχει λίγα χρόνια προϋπηρεσίας... :(

Ρε Πατσιουράκι μου, δεν ξέρω αν μ' αγαπάνε ή αν προσπαθούν, απλά, να με υποστούν... Η προσαρμογή είναι πάντα λίγο δύσκολη στην αρχή. Για μικρούς και μεγάλους...

Φιλιά πολλά σε όλους σας! :) Σας ευχαριστώ για τη συμπαράσταση! :)

23/9/07 15:10  
Blogger Μαριλένα said...

Καλησπέρα Μαριλία μου.
Τα πρωτάκια ειναι αχχχχ!!!
Εμεις δευτέρα φέτος.

Θα σχολίαζα τα μαθηματικά των πρωτακιων, αλλά υποσχέθηκα να μη βρίζω πια..

Φιλιά xxxx

25/9/07 13:49  
Blogger marilia said...

Μη βρίζεις εσύ... Βρίζουμε εμείς!!!
Δεν έχω πρωτάκια πια... :(

26/9/07 15:32  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home