Παραμυθοσαλάτα 2

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια φτωχή και ορφανή κοπέλα που την έλεγαν Καταλίνα. Το μόνο που της έλειπε ήταν τα χρήματα, αλλά ζούσε ευτυχισμένη με τα κόκκινα παπούτσια της, το μοναδικό της θησαυρό. Και λέμε θησαυρό γιατί αυτά τα παπούτσια ήταν μαγικά και την έκαναν να χορεύει ασταμάτητα.

Το γεγονός αυτό μαθεύτηκε σε όλη την πόλη. Το έμαθε κι ένας πρίγκιπας που ζούσε εκεί κοντά και ανυπομονούσε να τη γνωρίσει. Αυτός ήταν πολύ μορφωμένος, έξυπνος και μελετούσε πάντα Γεωγραφία.

Μετά από μερικές μέρες ο πρίγκιπας συνάντησε το κοριτσάκι που πουλούσε σπίρτα. Το κοριτσάκι αυτό ήταν φτωχό και ζούσε στους δρόμους πουλώντας σπίρτα. Είχε ξανθά, σπαστά μαλλιά που έπεφταν στο κρύο προσωπάκι του.

Στον παραδίπλα δρόμο ζούσαν δυο αδερφάκια, ένα κοριτσάκι κι ένα αγοράκι, που ήταν πολύ αγαπημένα. Όμως ζούσαν με τη μητριά τους, μια κακιά μάγισσα, που είχε μια πολύ άσχημη κόρη.

Τα δυο αδερφάκια μια μέρα αποφάσισαν να το σκάσουν από το σπίτι τους γιατί δεν άντεχαν άλλο την κακιά μητριά τους. Στο δρόμο συνάντησαν ένα ξωτικό που το έλεγαν Αμμουδιάρη. Παραξενεύτηκαν από τη θέα του, όμως ο Αμμουδιάρης έκανε παρέα με τα παιδιά και τα βράδια, ενώ τα παιδιά κοιμούνταν, έριχνε στα ματάκια τους σταγόνες από ένα μαγικό υγρό για να μην ξυπνήσουν. Έπειτα άνοιγε από πάνω τους μια μαγική ομπρέλα στολισμένη με λογής λογής στολίδια, η οποία έκανε τα παιδιά να βλέπουν χαρούμενα όνειρα.

Μια μέρα, τα δυο αδερφάκια συνάντησαν μια βασίλισσα που αγαπούσε πολύ τα τριαντάφυλλα. Στον κήπο της είχε όλες τις ποικιλίες που υπήρχαν. Όμως η βασίλισσα αυτή ήταν άρρωστη και οι γιατροί έλεγαν πως θα πεθάνει.

-Υπάρχει ένας τρόπος να σωθεί η βασίλισσα, είπε ένας σοφός. Φέρτε της το πιο όμορφο τριαντάφυλλο του κόσμου, έκφραση της αγνής και υπέρτατης αγάπης.

Πραγματικά, έτσι κι έγινε. Οι υπήκοοί της έψαξαν και βρήκαν το πιο όμορφο τριαντάφυλλο και, σαν από θαύμα, η βασίλισσα σώθηκε.

Λίγο πιο έξω από το παλάτι της βασίλισσας απλωνόταν ένα δάσος όπου υπήρχε ένα έλατο ξεχωριστό. Ήταν το πιο μικρό απ’ όλα τα έλατα και ζήλευε τα άλλα μεγάλα και ψηλά δέντρα που έβλεπε γύρω του.

Ξαφνικά στο δάσος έφτασαν ξυλοκόποι και έκοψαν όλα τα μεγάλα έλατα, αφήνοντας μόνο του το μικρό ελατάκι που έκλαιγε απαρηγόρητο. Τα κλάματά του άκουσε ένας άγγελος και κατέβηκε από τον ουρανό για να το παρηγορήσει. Ο άγγελος αυτός αγαπούσε όλα τα πλάσματα, ιδιαίτερα όμως τα παιδιά και μάλιστα, κάποια απ’ αυτά, τα έπαιρνε μαζί του στον ουρανό.

Βαθύτερα στο δάσος υπήρχε μια λίμνη στην οποία κολυμπούσε το Ασχημόπαπο. Κανείς δεν το πλησίαζε και όλοι το κορόιδευαν για την εμφάνισή του. Μόνο ένας βάτραχος το πλησίασε και του είπε:

-Τι κάνεις εδώ μόνο σου;

-Κανείς δε με θέλει για παρέα. Όλοι με κοροϊδεύουν και με φωνάζουν Ασχημόπαπο, είπε εκείνο λυπημένο.

-Για ποιο λόγο; ρώτησε ο βατραχάκος.

-Στ’ αλήθεια, δεν ξέρω! είπε το Ασχημόπαπο.

Ο βάτραχος κατάλαβε τη θλίψη του Ασχημόπαπου και του είπε:

-Καλό μου παπάκι, φεύγω, μα σου υπόσχομαι πως θα επιστρέψω σύντομα.

Ο βάτραχος επέστρεψε στην οικογένειά του που ζούσε σ’ ένα βαθύ και σκοτεινό πηγάδι, απ’ όπου οι κάτοικοι του κοντινού χωριού έπαιρναν νερό. Ήταν φίλος των δύο καλοκάγαθων αντρών με το ίδιο όνομα: Νικολής ο ένας και Νικόλας ο άλλος, έτσι, για να τους ξεχωρίζουν. Ο ένας ήταν πλούσιος και είχε στην κατοχή του τέσσερα άλογα για τις δουλειές στο χωράφι του, ενώ ο άλλος ήταν φτωχός και είχε ένα άλογο κι αυτό ασθενικό.

Ο βάτραχος γνώριζε την ιστορία των δύο αντρών. Κάποτε, αυτοί οι δύο άντρες, είχαν δει στη σκιά κάποιας συστάδας δέντρων ένα όμορφο εξοχικό σπίτι, περιτριγυρισμένο από ένα κήπο γεμάτο λουλούδια. Είχαν δει, λοιπόν, να φυτρώνει εκεί μια πανέμορφη μαργαρίτα, σαν ανοιξιάτικο πρωινό, που, σαν άνοιξε τα λαμπερά πέταλά της κύκλωσε το μικρό κίτρινο ήλιο στην καρδιά της και έλαμψε από ευτυχία.

Η ομάδα Γ’ (Βαγγελίτσα Χ., Βαγγελιώ Χρ., Γιώργος Φ., Μαρίνος Δ.) διάβασε τα παρακάτω παραμύθια του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν και έγραψε την παραπάνω ιστορία στις 4/3/08.

• Τα κόκκινα παπούτσια
• Ο κήπος του Παραδείσου
• Το κοριτσάκι με τα σπίρτα
• Τα δυο αδερφάκια
• Το πιο όμορφο τριαντάφυλλο του κόσμου
• Ο άγγελος
• Το Ασχημόπαπο
• Ο βάτραχος
• Ο Νικολής και ο Νικόλας
• Η μαργαρίτα και ο κορυδαλλός