webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

27.5.09

Φόρεσα την μπλούζα σου


Φόρεσα την μπλούζα σου κατάσαρκα, για να σε νιώθω όσο γίνεται πιο κοντά μου. Έκλεισα τα μάτια για να μη μου φύγεις και βάλθηκα να τρέχω, να τρέχω προς τη μορφή σου που είχε ξεκάθαρα σχηματιστεί μέσα μου. Ήθελα τόσο πολύ να βρεθώ κοντά σου και να μη σ' αφήσω ποτέ, όμως, όσο κι αν προσπαθούσα, τα πόδια μου δε με οδηγούσαν πουθενά. Ήταν σαν να τρέχω πάνω σε διάδρομο. Άνοιξα τα μάτια μου μετά από ώρα. Συνειδητοποίησα ότι η απουσία σου γέμιζε το χώρο γύρω μου ασφυκτικά και μόνο η ανάσα και ο γρήγορος χτύπος της καρδιάς μου μπορούσαν να τρυπώσουν από τις χαραμάδες της μοναξιάς μου.

Ξύπνησα με την μπλούζα σου μουσκεμένη πάνω μου κι είδα το μαξιλάρι σου άδειο...

14 Comments:

Blogger George said...

.... είχες πάει στην κουζίνα και έτρωγες. Ήθελες κάτι γλυκό για να αναπληρώσεις τις χαμένες θερμίδες απο την χθεσινή βραδιά.
:)))))))))))))))))))))

Μαριλίτσα μου ελπίζω να μην στο χαλάω με την συνέχεια που έδωσα. :)

28/5/09 00:23  
Blogger marilia said...

Χαίρομαι όταν κάνω τους ανθρώπους να χαμογελούν ή, ακόμα καλύτερα, να γελούν πλατιά.
Μοναξιά μου όλα, Γιώργο.

28/5/09 00:31  
Blogger Ταχυδρόμος! said...

Και και;

28/5/09 12:42  
Blogger marilia said...

Περίεργε, ταχυδρόμε, δεν έχει "και;". Στο ημερολόγιό μας γράφουμε για να αποφορτιστούμε. ;)

28/5/09 14:40  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Αν δεν πάει ο Βούδας στο βουνό, πάει το βουνό στο Βούδα!

28/5/09 21:38  
Blogger ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Μμμμμ....είμαστε τρελές ομως....
Επιμένουμε ευωδιαστικά, μυρωμένα και νοσταλγικά
;-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

28/5/09 21:48  
Blogger marilia said...

Ασκαρδαμυκτί, καμιά φορά οι μετακινήσεις δεν είναι εύκολες...

Γλαρένια μου, δεν κατάλαβα τι εννοείς, αλλά πιάσε ένα φιλάκι ;)

29/5/09 00:02  
Blogger mortal said...

Καλά σου λέει ο Ασκάρ.
"Μ' αεροπλάνα και βαπόρια..."

30/5/09 22:30  
Blogger marilia said...

και με τους φίλους τους παλιούς, mortal;

30/5/09 23:27  
Blogger Aντώνης said...

Τώρα είναι η σειρά μου για φιλί :) Σμουτς

3/6/09 13:06  
Blogger anima rana said...

Είναι απίστευτο τι αναμνήσεις μπορεί να μας φέρει ένα ρούχο, μια μυρωδιά, ένας ήχος...
κλαψ.

8/6/09 11:12  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Ο λεκές έφυγε;

10/6/09 17:34  
Blogger marilia said...

Το φιλάκι μου θέλω, θέλω, θέλω, Αντώνη!! ααααρφ!

Βατ(ρ)αχάκι μου, μην κλαίς! Οι αναμνήσεις δεν είναι πάντα δυσάρεστες ή δυσβάσταχτες...

Όχι, Ασκαρδαμυκτούλη μου, δεν έφυγε. Ακόμα εκεί είναι. Θες να 'ρθεις να το πλύνεις με τα χεράκια σου;

10/6/09 18:14  
Blogger Ηλιας....Just me! said...

Ρούχα μαζί που πλύθηκαν, κι έχουνε γίνει ροζ.... Ακυρο; Αυτό μου θύμισες! Και μην μου στεναχωριέσαι, καποια στιγμή η απουσία, θα γεμίσει από την παρουσία! Και το μπλουζάκι θα πάει γραμμή για πλύσιμο! Σνουποφιλί!

12/6/09 11:18  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home