Αβγο...mania

Την ιδέα έριξε η "Κάλλια... Wonderful" η οποία φτιάχνει υπέροχα πράγματα και τώρα τελευταία χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί φοράω μερικά από τα κοσμήματά της! Πάντα έχει ωραίες ιδέες η Κάλλια, αλλά αυτή με ενθουσίασε ειλικρινά! Και όχι μόνον εμένα απ' ό,τι παρατήρησα. Αντί να βάψουμε αβγά, είπε, γιατί δε φυτεύουμε μέσα σ' αυτά ένα ζαρζαβατικούλι; Κι επειδή φέτος το διάβασμα είναι περιορισμένο -ευτυχώς! είχα πήξει 5 χρόνια- ο χρόνος όλος καταλαμβάνεται από τέτοιες δημιουργικές τρέλες! Και πόσο τις απολαμβάνω, δε λέγεται!

Τις πρώτες μου αβγογλάστρες σας τις έδειξα σε προηγούμενο ποστ. Είχα μάλιστα παπιεδώσει και τις θήκες τους. Η μαμά είδε τα βαμμένα τσόφλια, ενθουσιάστηκε με την ιδέα και πολύ σύντομα μου έστειλε μια... παλέτα χάρτινη με δέκα φυτουλάκια σε αβγά! Και τότε άρχισε το δράμα μου. Τα αβγά κάπου έπρεπε ν' ακουμπούν για να τα βάψω και η κατάσταση δυσκόλευε και τα νεύρα μου τεντώνονταν. Τότε εμφανίστηκαν και οι πρώτες αναποδιές...


Σιγά σιγά όμως βρήκαμε ρυθμούς και η παλέτα άρχισε να παίρνει χρώμα...


Το τηλεφώνημα από τη μικρή (ανόητη) αδερφή με τη σχετική γκρίνια "με παραμελείς!" με βρήκε βουτηγμένη στα ακρυλικά, στην κυριολεξία! Κι ενώ κατέβαζα τα σχετικά καντήλια... η μικρή μ' έκλεισε για να φτιάξει κέικ. "Τώρα σου 'ρθε;;;", τη ρωτώ. "Αυτή τη συνταγή ξέρω που να χρειάζεται 5 ολόκληρα αβγά! Και φεύγω και για το ανθοπωλείο, να πάρω φυτούλια!"... ... Μάλλον της άρεσε η ιδέα. Κι επειδή "το 'χει", γενικότερα, σαφώς περισσότερο από 'μένα... ορίστε:

Όχι, δεν πρόκειται για την τεχνική της χαρτοπετσέτας. ;) Είναι όλα βαμμένα στο χέρι. Άλλη φορά θα γίνει ειδικό αφιέρωμα στο μικρό ανόητο σκουλήκι μου! Θα σας δείξω και τους τοίχους που έβαψε στο παιδικό δωμάτιο της βαστιστήρας της. Και τις χειροποίητες προσκλήσεις που έκανε για τη βάφτιση. Και τις λαμπάδες που φτιάχνουμε κάθε Πάσχα. Είναι ταλεντάκι, το άτιμο. :) Μου φαίνεται θα της φτιάξω κι εκείνης ένα καλαθάκι...

:)