webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

30.3.09

Μονοκοντυλιές 2


Είκοσι τα καμάρια μου και γράφανε τεστάκι
και η δασκάλα αφορμή βρήκε για παιχνιδάκι

Πάλι με μονοκοντυλιές είπε να εκφραστεί
αναζητώντας μάταια (;) κάτι να δει να βγει

Μολύβι πήρα και χαρτί και σκάρωσα γραμμούλες
τρελές, καμπύλες και κλειστές σχημάτισαν... φατσούλες

Μια αγελάδα (;) φάνηκε να τρώει χορταράκι
κι ένας σκίουρος (;) τρανός κρατώντας βαλιτσάκι

"Πού πας, βρε φίλε, σκίουρε;" τον ρώτησ' ένας δράκος
μα 'κείνος δεν απάντησε και έφυγε τρεχάτος

Και κάπου εκεί που κόντευε η ώρα να περάσει
να σου 'να τζίνι βλοσυρό που 'ρθε να με τρομάξει

"Ευχές δεν εκπληρώνουμε, κλειστά 'χουμε από ώρα
γύρνα σελίδα κι άσε με! Εγώ δε φέρνω δώρα!"

Ούτε και τώρα ξέμπλεξα κι είν' η ψυχή γεμάτη
μαύρο σημάδι σε χαρτί μουτζούρωσ' ένα δάκρυ

9 Comments:

Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Στείλε μου τώρα χάρτινο φιλί!

30/3/09 23:47  
Blogger marilia said...

Φιλί αφήνω σε χαρτί
στα χέρια σου να φτάσει
όσα τα χείλη δεν μπορούν
ήσυχα να εκφράσει

30/3/09 23:50  
Blogger βασίλης said...

Εσείς μαζί δεν κάνετε και χώρια δεν μπορείτε
εμείς χώρο σας πιάνουμε και να μας συγχωρείτε
μα πρέπει να πηγαίνουμε έχουμε και δουλίτσα
να μείνετε και μόνοι σας... φρούτο και Μαριλίτσα

31/3/09 09:43  
Blogger marilia said...

Βασίλη, μην το ξαναπείς
πως πιάνετε το χώρο
εγώ, μα και το φρούτο μου,
θέλουμε τέτοιο κόσμο

Φίλους που όμορφα κι απλά
περνούν για καλημέρα
κι αφήνουν ένα σχόλιο
φτιάχνοντάς μας τη μέρα

Καθένας μας και μοναχός
στις σκέψεις του χωμένος
όπως οι... μονοκοντυλιές
είναι μπουρδουκλωμένος

Ζαλάδα ήρθε ξαφνική
κι έντονη, δίχως άλλο
γι' αυτό αφήνω το pc
και πάω να βολτάρω

*δηλαδή να ξεραθώ σε καμιά καρέκλα πάω, μπας και επανέρθει το ροζαλί χρωματάκι γιατί το... λευκό στο πρόσωπο δε με κολακεύει καθόλου.

31/3/09 10:22  
Blogger George said...

Το Μαριλάκι έπιασε τις μονοκοντυλιές του πάλι
Τραβά γραμμές σκίζει χαρτιά και γέρνει το κεφάλι

Μια αγελάδα έκανε και ένα σκίουρο με όμορφο τσαντάκι
Μα και ένα τζίνι που ευχές δεν ξέρει να κάνει στο κοριτσάκι

Έλα μεγάλε κύρη της αφέντη της ματιάς της
Και αμέσως πραγματοποίησε ότι ποθεί η καρδιά της

Την καλημέρα μου

31/3/09 11:40  
Blogger Thalassini said...

Mariliaki mou xritiko moy xamogelo!
Filia polla!

31/3/09 18:29  
Blogger marilia said...

Γιώργο, επιθυμώ να περάσει ο ίλιγγος και να μη με ξαναβασανίσει ΠΟΤΕ! Και δε σκίζω χαρτιά, καλέ! Διπλώνω χαρτιά και φτιάχνω πεταλούδες και λουλουδάκια. Δες!

Θαλασσινή μου, είδα κείμενο φρέσκο, αλλά αδυνατώ να διαβάσω, αν δεν περάσει η ζαλάδα. Ζορίζομαι, λέωωωωωω!

31/3/09 18:39  
Blogger η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα said...

Καλημερίζω και καλώς σε βρίσκω!

Και δεν βλέπω μόνο ζωγραφιστές μονοκοντυλιές, αλλά και έξυπνα στιχάκια!

6/4/09 11:14  
Blogger marilia said...

Καναρινιά (τι έγραψα πάλι!!), ευχαριστώ και καλωσόρισες! :) Τα στιχάκια -ο Θεός να τα κάνει- είναι λόγω καταγωγής. ;)

6/4/09 14:12  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home