Ξαφνική βράβευση

Η Θαλασσινή μας θεώρησε το χώρο αυτό άξιο βράβευσης και ζήτησε να βραβεύσω, κι εγώ με τη σειρά μου, άλλους οχτώ μπλογκόφιλούς μου, έτσι, για να συνεχιστεί η αλυσίδα αυτών των μηνυμάτων εκτίμησης και φιλίας. Ευχαριστώ πολύ τη Θαλασσινή που με σκέφτηκε, αλλά δε θεωρώ ότι στο blogging χωρούν βραβεία. Καθένας αποτυπώνει τις σκέψεις του, την καθημερινότητά του, κάνει την (αυτο)κριτική του, την ψυχοθεραπεία του, ανοίγει καρδιά, αφτιά και μάτια κι ακούει, κατανοεί, συμμετέχει, ενθουσιάζεται, μαγεύεται από άλλους e-φίλους που ίσως δεν έχει δει ποτέ δια ζώσης. Μαγικό, έτσι;

Ξεκίνησα να... μπουσουλάω στο χώρο αυτό, επειδή ένιωσα την ανάγκη να πω συγχαρητήρια σε έναν άνθρωπο που μ' έκανε να ξαναδιαβάσω ποιήματα. Πάντα αντιπαθούσα την ποίηση! Φρόντισαν οι δάσκαλοί μου γι' αυτό. Δειλά άρχισα να μπουσουλάω και σε άλλα μπλογκόσπιτα, ώσπου, το Νοέμβρη του 2006 συνάντησα κι έναν τύπο, που έμελλε να με βασανίσει πολύ στη ζωή μου! :) Δεν άργησα να "ανακαλύψω" και έναν παιδικό του φίλο, με πανέμορφη, αλλά εντελώς διαφορετική "πένα". Μπαίνεις στο μπλογκ του και ηρεμείς από το άρωμα πορτοκαλιού που αναδύεται από παντού! Θα μου πείτε, "Μα, καλά! Για να αντέχεις και τους δυο αυτούς εντελώς αντίθετους και φαινομενικά αταίριαστους συγγραφείς, σίγουρα θα χρειάζεσαι γιατρό!". ΚΑΙ γιατρό βρήκα στην μπλογκόσφαιρα! Τον καλύτερο! Το μόνο γιατρό που σου λέει τα πάντα, χωρίς να 'χεις την αίσθηση ότι έχει πέσει από άλλο πλανήτη και προσπαθεί να συνεννοηθεί μαζί σου σε άλλη γλώσσα! Τρελογιατρός, αλλά μ' αρέσει! Φαντάζομαι και σ' εσάς!

Στην μπλογκογειτονιά, υπάρχουν και άνθρωποι που χαίρεσαι να διαβάζεις την καθημερινότητά τους, η οποία ποτέ δεν είναι ελεύθερη προβληματισμού. Τα λένε εις επήκοον όλων. Όπως αυτός εδώ ο γλυκουλοπειραχτήρης που τον έκανα ωσάν τα μουτράκια μου και στέλνει "Θθθνουποφιλιά"!! :) Περπατάς και συναντάς ανθρώπους που σε ταξιδεύουν με τις εικόνες τους, όπως ετούτη εδώ η κοπέλα που με ταξιδεύει καθημερινά στα αγαπημένα μου Γιάννενα! Τα λατρεύω τα Γιάννενά ΜΟΥ! Έζησα εκεί πέντε χρόνια για σπουδές και δουλειά. Από 'κεί, μάλιστα, γνώρισα και το Δ@σκαλο, που έμελλε να γίνει ο... e-μπαμπάς μου! Απίστευτος άνθρωπος και με τεράστιο υπομονή. ;)

Ένα ξεχωριστό μπλογκ είναι αυτό της κακούργας μου, που πήγε κι έφυγε νωρίς! Και μου λείπει. Αλλά ξέρω ότι χαμογελάει από 'κεί ψηλά κι εξακολουθεί να στέλνει αυτές τις γλυκές σφαλιαρίτσες αγάπης που λάτρευα. Κι εγώ πάντα θα φυσώ φιλάκι στον ουρανό, θα τη σκέφτομαι και θα καμαρώνω όταν διαβάζω παραμύθια της στους μαθητές μου ή όταν ακούω μελοποιημένα τα τραγούδια της.

Ζήτησαν μόνο οχτώ φίλους να αναφέρω, αλλά το θεωρώ άδικο. Είναι περισσότεροι. Καθένας από τους μπλογκόφιλούς μου με το δικό του, ξεχωριστό και μοναδικό τρόπο γραφής ομορφαίνει τη μέρα μου και αξίζει ξεχωριστής μνείας.

Πολλά πολλά θθθθνουποφιλιά και να ομορφοπερνάτε!




"Αυτό το blog επενδύει και πιστεύει στην εγγύτητα – την εγγύτητα στο χώρο, το χρόνο και τις σχέσεις. Αυτά τα blog είναι εξαιρετικά γοητευτικά. Αυτοί οι bloggers προσπαθούν να βρουν και να γίνουν φίλοι. Δεν ενδιαφέρονται σε βραβεία για την προσωπική τους άνοδο! Η ελπίδα μας είναι όταν κοπούν οι κορδέλες των βραβείων αυτών, να αναπαραχθούν ακόμη περισσότερες φιλίες. Παρακαλώ δώστε περισσότερη προσοχή σ’ αυτούς τους συγγραφείς!

This blog invests and believes in PROXIMITY - nearness in space, time and relationships. These blogs are exceedingly charming. These kind bloggers aim to find and be friends. They are not interested in prizes for self-aggrandizement! Our hope is that when the ribbons of these prizes are cut, even more friendships are propagated. Please give more attention to these writers!’This blog award should be sent to your favorite eight bloggers and they, in turn should forward to eight of their favorites. You should include the text for Proximidade (above) in your announcement blog."