webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

15.6.07

Καλό καλοκαίρι

Σήμερα έκλεισαν τα σχολεία... Καλό καλοκαίρι σε μαθητές και δασκάλους! Καλές βουτιές και... με το καλό να ξανανταμώσουμε!

Ποστάκι για να πω ευχαριστώ στα παιδιά μου, που μου 'ρθαν όλα σήμερα σαν τους Άγιους Βασίληδες! Ποστάκι για πω ευχαριστώ στα τερατάκια μου που με φόρτωσαν συναισθήματα δύο χρόνια τώρα. Ποστάκι για να τους ευχηθώ καλό καλοκαίρι, καλή πρόοδο και πάντα υγεία και ευτυχία στις ζωές τους.

Λυδία, ευχαριστώ για το ξύλινο ποντικοημερολόγιο καθώς και για την αφιέρωση στο πίσω μέρος. Και μένα θα μου λείψεις, γλυκό μου!

Άγγελε, ευχαριστώ για τη... δελφινοκουπίτσα και το αρκουδάκι! Πού ήξερες ότι έχω τρέλα με τις κούπες;

Ροζίνα, σ' ευχαριστώ πολύ για το δαχτυλίδι, είναι υπέροχο!

Νίκο, σου υπόσχομαι το άμπλουμ να το γεμίσω φωτογραφίες! Και το αναμνηστικό από την Κέρκυρα είναι υπέροχο! Ευχαριστώ!

Αλέξη, πανέμορφος ο... κεραυνός, τον φόρεσα ήδη. Ευχαριστώ!

Αρσένη, θα κρατήσω πολλές στιγμές στις σελίδες αυτού του άλμπουμ. Να 'σαι καλά!

Θεοδώρα, ευχαριστώ, γλυκούλα μου, για τα λουλούδια και τα κουκλάκια!

Χριστόδουλε, ευχαριστώ για το σταυρουδάκι! Να 'σαι καλά, γλυκούλη μου!

Αλεξάνδρα, ευχαριστώ κι εσένα για το αλυσιδάκι!

Χριστίνα, τώρα ξέρω ποιο φωτεινό καραβάκι θα με φέρνει ίσια σ' εσάς! Ευχαριστώ!

Ανδρέα-Σπύρο, σ' ευχαριστώ για το όμορφο μαξιλάρι! Θα στολίσω τον καναπέ μου, στην Κρήτη!

Να ευχαριστήσω και τον Παναγιώτη, έστω κι αν δεν ήθελε αγκαλίτσα σήμερα (χεχε!), καθώς και τον Αλέξανδρο και να του ευχηθώ περαστικά. Μας έλειψε πολύ τις τελευταίες μέρες.

Πρέπει να σταματήσω γιατί δεν αντέχω και πολύ με τους αποχαιρετισμούς... Κλείνοντας, όμως, να πω ότι χθες στη γιορτή μας ήταν καταπληκτικοί με τα ποιήματα του Ροντάρι! (Ε, τι άλλο θα τα έβαζε να πουν, η ζουρλή δασκάλα; χιχιχιχι!)

Μωρά μου, καλό καλοκαίρι! Θα σας σκέφτομαι!

28 Comments:

Anonymous Ανώνυμος said...

...Τυχερή δασκάλα ! ! ! ;)

15/6/07 15:10  
Blogger Ηλιας....Just me! said...

Πωπω Δώρα η δασκάλα μας! Πιάσε ένα γλυκό φιλάκι και από εμένα! Σμααααατς!

15/6/07 15:44  
Blogger marilia said...

Είμαι, Νατασσάκι, είμαι! Είμαι τυχερή που τα είχα δυο χρόνια!

Ηλία... μαγουλοκοκκίνισα! Ευχαριστώ! :$

15/6/07 18:16  
Anonymous Ανώνυμος said...

Αν και τα αυναισθήματα δε μετριούνται... πρώτα ο Θεός για τόσα επόμενα χρόνια, επί τόσα παιδιά κάθε χρόνο... Πωπω! Θα χρειαστείς πλατιά καρδιά (αλλά από αυτή έχεις) και πολλούς... Μάριους... για τα υπόλοιπα... χεχεχε!!! Καλό καλοκαίρι! Φιλάκι και από μένα!

15/6/07 18:31  
Blogger marilia said...

Να 'σαι καλά, Βίκυ! Καλό καλοκαίρι και σε σένα. :)

15/6/07 19:49  
Blogger kyriaz said...

Καλή σου μέρα,φρυδάκι!
Να σαι καλά...και πάντα ανασηκωμένο!!! :)

16/6/07 08:15  
Blogger marilia said...

Καλημέρα, ^o) μου! ;)

16/6/07 11:26  
Blogger Aντώνης said...

Τις θυμάμαι κι εγώ τις δασκάλες μου. Την κυρία Τέρυ, πρώτη δημοτικού, να αποχαιρετώ με κλάμματα το σχολείο. Και την κυρία Βαγγελίτσα, δευτέρα, τρίτη και τετάρτη δημοτικού -παιδιά δεν δέθηκαν τόσο με δασκάλα. Στην λήξη της τετάρτης στην είδηση ότι αλλάζει σχολείο έκλαιγαν μέχρι και οι μαμάδες. Από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας οι δάσκαλοί μας! Να σαι καλά και να σε αγαπάνε τα μαθητάκια σου!

16/6/07 14:21  
Anonymous Ανώνυμος said...

κ.Μαριλία μακάρι να μπορούσαμε να σας
δώσουμε κάτι παραπάνο από αυτό.Ροζίνα

16/6/07 15:00  
Blogger marilia said...

Αντώνη, καλωσόρισες στο μπλογκοφτωχικό μου! :) Κερνάμε παγωτάκι, θες; (Τα άλλα δεν τα σχολιάζω, γιατί θα ξανασυγκινηθώ!)

16/6/07 15:21  
Blogger marilia said...

Μικρό μου πόνι!!! Χαίρομαι που σε βλέπω εδώ! :):) Μόνο που δεν κολλάμε κάθε μέρα στον υπολογιστή, έτσι; Παίζουμε έξω και κάνουμε βουτιές. Ε, δίνουμε και κάνα φιλάκι στην μπέμπα... σωστά; Έτσι, μπράβο!

Όσο για το τι δώσατε αυτά τα δύο χρόνια... είναι πάρα πολλά και δεν μπορώ να στο εξηγήσω με λόγια. Θα το καταλάβεις μεγαλώνοντας. ;)

Αγκαλιά, τεράστια! :)

16/6/07 15:25  
Anonymous Ανώνυμος said...

Εντάξη.

16/6/07 15:27  
Blogger marilia said...

Φύγε, βρε, απ' τον υπολογιστή!!!! Θα με κάνεις να ξανασυγκινηθώ!!!!

Ξεκίνα γράφε. Μου υποσχέθηκες... χειροποίητο δώρο στη γιορτή μου. χεχε! Δεν το ξεχνάω!!!!

16/6/07 15:30  
Anonymous Ανώνυμος said...

Από τώρα είναι νωρίς.

16/6/07 15:35  
Blogger marilia said...

Ροζινάκι, σαν τα μούτρα μου σ' έκανα κι εσένα;;; χιχιχιχι! Τώρα θα δεις τι θα πάθεις: Ελπίδααααααααααααααααααααααααα!!! Μάζεψε την κόρη σου από τον υπολογιστήηηηηηηηηηηηηηηηηη!!!!

Καλά να πάθεις, μικρό μου πόνι! Πήγαινες γυρεύοντας! Ξέρω, τώρα σταύρωσες τα χεράκια, κατέβασες το κεφαλάκι, με κοιτάς με θυμωμένο πράσινο βλέμμα και σούφρωσες τα χειλάκια! χεχε! Έτσι δεν είναι;

16/6/07 15:41  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ναι,έτσι είναι.Όσο για το παραμύθι θα σας το γράψω για τα γενέθλιά σας.

16/6/07 15:45  
Blogger marilia said...

Ωραία, έχεις 5 μήνες, τεμπελίτσα! ;)

16/6/07 15:55  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Ο Χριστόδουλος φυσικό είναι να σου κάνει δώρο σταυρό!
Όσο για τον Άγγελο... γίναμε κολλητοί και του είπα ότι σου αρέσουν οι κουπίτσες!
χιχιχι

16/6/07 16:38  
Blogger marilia said...

χεχεχε! Τώρα θα προσέχω τι σου λέω, για να μη με καρφώνεις στους μαθητές μου! :):):):)

16/6/07 17:00  
Blogger maika said...

Καλό καλοκαίρι δασκάλα!!!
Να περάσεις υπέροχα!

17/6/07 00:27  
Blogger marilia said...

Να 'σαι καλά, maika! Καλές διακοπές και σε σένα! :):)

17/6/07 01:22  
Blogger Aντώνης said...

Λατρεύω το παγωτάκι. Ασε, κι έφαγα από το γαλακτοπωλείο της γειτονιάς μου σήμερα πολύ. Έχει μείνει, ν' ανταποδώσω κέρασμα?

18/6/07 00:13  
Blogger marilia said...

Δικέ μου άνθρωπε!!!! Εννοείται και να ανταποδώσεις κέρασμα!!! Δε λέμε όχι σε γλυκά και δη παγωτά, Αντώνη! Είμαι στο σχολείο τώρα -άδειο, καταθλιπτικό- αλλά θα περάσω μετά από το μπλογκόσπιτό σου να κεραστώ! :):):):)

18/6/07 09:29  
Anonymous Ανώνυμος said...

Καλημέρα κ.Μαριλία.Θα ήθελα εάν μπορείτε να έρθετε σήμερα στο Δημοτικό Θέατρο Κέρκυρας που θα χορέψουμε.Αν ναι θα είναι στις 7.30.

18/6/07 10:40  
Blogger spirosvii said...

Γειά σας, Καλό Καλοκαίρι παιδάκια της Μαριλίας. :)

18/6/07 14:26  
Blogger marilia said...

Μικρό μου πόνι, με... σκοτώνεις, αλλά για χάρη σου... θα έρθω!!! Χθες πόλη, σήμερα πόλη, αύριο πάλι πόλη... Ααααχ! Αλλά... μπορώ να αρνηθώ; Πες; Μπορώωωω;;;;;; Kαι θα με φάει ο γυμναστής, που έχω να πατήσω στο γυμναστήριο μια βδομάδα, αλλά... χαλάλι σου!

Σπύρο, τα μωρά μου και τα μάτια σου! ;)

18/6/07 15:10  
Anonymous Ανώνυμος said...

Ευχαριστώ πάρα πολύ κ.Μαριλία.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.

18/6/07 15:19  
Blogger marilia said...

Ροζινάκι, ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!! Χορέψατε υπέροχα!!!! :):)

Συγχαρητήρια και στην Αλεξάνδρα, που δεν ήξερα ότι χόρευε, αλλά και στα υπόλοιπα παιδιά! :)

18/6/07 23:48  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home