Κουτσουπιές
Ήρθε το Πάσχα! Άνθισαν και οι κουτσουπιές! Οι υπέροχοι αυτοί θάμνοι που με τα μοβ ανθάκια τους σπάνε τη μονοτονία του πράσινου της ελληνικής υπαίθρου. Μαζί με τις ψαλμωδίες τις Μεγάλης Εβδομάδας, ακούγονται και οι ψιθυριστές προσευχές τους να αργήσει η βροχή και ο αέρας για να κρατήσει ατσαλάκωτη η φορεσιά τους. Δέκα μέρες τους παραχώρησε η Άνοιξη. Δέκα μέρες τον Απριλομάη οι κουτσουπιές θέλουν να είναι πανέμορφες και να επιβάλουν το χρώμα τους στη φύση.
Ο πανέμορφος αυτός θάμνος είναι γνωστός με πολλά ονόματα σε όλη την Ελλάδα. Αλλού τη λένε τσερακιά, μελικουκιά ή κουτσικιά και αλλού αγριοκερατιά. Είναι ξαδέρφη της χαρουπιάς. Οι καρποί της είναι σαν μακριά φασόλια, πολύ σκληροί και χορταίνουν τα πουλιά, όταν ωριμάσουν. Οι κουτσουπιές στολίζουν πάρκα και κήπους, είναι όμως ιδιαίτερα μαγευτικές όταν τις βλέπεις να ξεπροβάλουν ανάμεσα στο πυκνό πράσινο της υπαίθρου. Συνήθως φυτρώνουν δίπλα σε βελανιδιές, χωρίς αυτό να είναι απόλυτο.
Το φυτό αυτό δεν απαντά στην ελληνική μυθολογία, λες και η ομορφιά του άφησε ασυγκίνητους τους αρχαίους Έλληνες. Έως που ήρθε ο Χριστιανισμός και η κουτσουπιά συνδέθηκε με ένα γεγονός που μάλλον την αδικεί. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, από ένα δέντρο κουτσουπιάς κρεμάστηκε ο Ιούδας. Το ελαστικό της κλωνάρι όμως λύγισε και έτσι ο Ιούδας δεν πέθανε αμέσως, αλλά έμεινε μισοπνιγμένος, στον αέρα, τρεις μέρες. Γι' αυτό και η ψυχή του δε βρέθηκε στον Κάτω Κόσμο, όταν κατέβηκε ο Χριστός πριν την Ανάστασή Του. Η κουτσουπιά είναι γνωστή και ως "δέντρο του Ιούδα" αν και ελάχιστοι αναφέρονται σε αυτήν μ' αυτό το όνομα.
Τα φύλλα της κουτσουπιάς χρησιμοποιούνταν ως ένα είδος... αλουμινόχαρτου, παλιότερα, στα ορεινά χωριά της Στερεάς Ελλάδας και της Ηπείρου. Με τα μεγάλα, πλατιά κουτσουπόφυλλα οι γυναίκες τύλιγαν τις μπομποτίσιες κουλούρες που παράχωναν στη χόβολη. Έκαναν μάλιστα και αρμαθιές από φύλλα τις οποίες ξέραιναν στη σκιά, για να τις χρησιμοποιήσουν το χειμώνα. Πριν τη χρήση, μαλάκωναν τα φύλλα σε νερό.
Το ξύλο της κουτσουπιάς δεν έχει ιδιαίτερη αξία, γι' αυτό και έχουν γλιτώσει από την... αγριότητα της υλοτόμησης. Παλιότερα κάποιοι μερακλήδες έφτιαχναν μικροέπιπλα ή στόλιζαν με ξύλο κουτσουπιάς το σαμάρι του ζώου τους.Οι πληροφορίες του σημερινού ποστ είναι βασισμένες στο περιοδικό "Γεωτρόπιο", τεύχος 209, Μ. Παρασκευή 9 - Μ. Σάββατο 10 Απριλίου 2004. Οι φωτογραφίες είναι σημερινές. Τις τράβηξα το πρωί πηγαίνοντας βόλτα. Η πρώτη φωτογραφία είναι από την αυλή του σχολείου μας. Παρόλο που η αυλή είναι μικρή και οι ρίζες των δέντρων έχουν χαλάσει την άσφαλτο που είναι κάτω, επέμενα από πέρσι να μην κοπούν. Και ο διευθυντής μου, επίσης λάτρης των δέντρων αυτών, τις άφησε στη θέση τους! :)
posted by marilia | 21:58
83 Comments:
marilia,
΄Ομορφες, Πασχαλιάτικες εικόνες!
Ως κουτσουπιές τα γνωρίζω κι' εγώ. ΄Ομως είναι δένδρα και όχι θάμνοι. Στους δρόμους και τις πλατείες δήμων και κοινοτήτων είναι το δημοφιλέστερο δένδρο.
(Ναι, οι ρίζες τους δημιουργούν προβλήματα, ειδικά στις πλακοστρώσεις)
Καλό Πάσχα!
Γλαρένιες αγκαλιές
Κυρά των γλάρων σύμφωνα με το δασολόγο Σεραφείμ Τσιτσά -στο έργο του οποίου βασίστηκε το άρθρο που διάβασα- οι κουτσουπιές είναι θάμνοι που δεν ξεπερνούν τα 5 ή 6 μέτρα ύψος. Αλλά να σου πω... δε με νοιάζει αν είναι θάμνος ή δέντρο! Με τρελαίνει η έκρηξη του ροζ μέσα στο πράσινο! Τις λατρεύω τις κουτσουπιές!!!
Καλό Πάσχα και σε σένα! Να περάσεις όμορφα! :)
Σαν πυροτέχνημα φαντάζει, έχεις δίκηο!
Αφού σου αρέσουν οι μαντινάδες ... πάρε μία (άσχετη):
Ετούτηνε την εποχή
γάμο μη μου γυρεύεις
γιατί ακρίβηνε η ζωή
και ίντα θα μεγειρεύεις!
Πράγματι ήταν άσχετο
το σχόλιο, καλέ μου!
Το θέμα μας οι κουτσουπιές
μα πήγε... του ανέμου!
Και γάμο δε σου γύρεψα!
Είμαι μικιό ακόμα
κι εσύ θαρρώ πως πέφτεις μου
μεγάλος εις τα χρόνια!!!
χιχιχιχι! Βρήκες άνθρωπο να... προκαλέσεις! χιχιχιχι!
A πα πα ... καλύτερα ν' ασχοληθώ με λίμερικς
αλλά μην ξεχνά και το :
πες πες το κοπέλι... κάνει την κυρά και θέλει!
χαχαχαχαχα!!! Φιλάκια τόοοοοοοοοσα!! :):):):)
Πολύ καλές οι πληροφορίες περί της κουτσουπιάς, αλλά ακόμα πιο όμορφες και ειδυλλιακές οι φωτογραφίες σου.
Καλησπέρα
Φιλί
Μάρκο μου σ' ευχαριστώ! Η αλήθεια είναι ότι είχε πλάκα η διαδρομή. Ο τόπος είναι γεμάτος από ροζ ομορφιές κι εγώ έβγαζα φλας κάθε 20μ. "Τι κάνει η δασκάλα με τη μηχανή στο χέρι;;;" :):):) Πέρασε κι ένα λεωφορείο την ώρα που 'χα βγάλει το κεφάλι μου απ' το παράθυρο... Λίιιιιιιιιιιιιγο ακόμα και δε θα 'βλεπες καμιά ειδυλλιακή φωτογραφία! χιχιχιχιχιχιχι!
Έλα κοντά... Μμμμμμμαααααααααααατς! :)
Καλημέρα, πάντως τις πληροφορίες για τις κουτσουπιές που τις είχε πληροφοφρήσει ή δασκάλα μου. Νομίζω όμως πως είχατε τον ίδιο οδηγό πληροφόρησης, καθώς μου είπε σχεδόν τα ίδια. ;-)
Πιθανόν, Γιώργο. Το έργο το δασολόγου Τσιτσά "Αγριόδεντρα του βουνού και του λόγγου" εκδόθηκε το 1978. Βέβαια πρώτη φορά κυκλοφόρησε το 1949 με τον τίτλο "Στ' άγρια όρη". :)
Γειά σου κορίτσι μου,μ΄'άρεσαν οι φωτογραφίες σου ,ζω και εγώ στη Κέρκυρα(στη πόλη),και είπα να σου πω μία καλημέρα.
Καλημέρα, kelly! Καλωσόρισες στο μπλογκόσπιτό μου! :)
Καλέ όχι αυτή η δασκάλα. Αλλά μια δασκάλα πριν λίγες μέρες. Μέχρι τότε τις αγνοούσα τις κουτσουπιές. ;-)
Χάδη είχες "χαθεί" και ανησύχησα!!!! Χαίρομαι που βλέπω σχόλιό σου και σου εύχομαι η Ανάσταση να σου φέρει καλή διάθεση και ό,τι άλλο επιθυμείς!!!!
Φιλάκια πολλά πολλά!!! :)
Γιώργο, χαίρομαι που τις έμαθες τις κουτσουπιές! Δεν είναι υπέροχες;;!!! :)
Yπεροχες... και μελισσοκομικο φυτό.. το αγαπανε και οι μελισσες πολυ! :)
Μαριλία με το ρονταρικιά τι θέλει να πει ''ο ποιητής'';;;
beekeeper καλωσόρισες στο μπλογκοφτωχικό μου! :) Βουίζουν, λέει, οι κουτσουπιές σαν ηχείο από τα μελίσσια που ζουν μέσα! Σωστά;
Έκανα μια επίσκεψη στο μπλογκ σου. Ενδιαφέρον! Θα φέρω και τους μαθητές μου. Κάναμε για τη μέλισσα πριν λίγο καιρό και θα χαρούμε να πάρουμε κι άλλες πληροφορίες. :)
rodoula-kelly ε δ ώ θα δεις τι θέλει να πει "ο ποιητής". ;)
Καλό Πάσχα σε όλους σας! :)
ΜΜΜ πάλι δεν κατάλαβα΄. Δεν πειράζει.
Α ναι αν κάποιος μπορεί να με διαφωτίσει πως μπορώ να αλλάξω κάποια στοιχεία στο μπλογκερ προφιλ θα του ήμουν ευγνώμων. λογω ηλικίας η νέα τεχνολογία μου πέφτει κομματάκι βαριά(χι χι χι),but i try my best!
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ σε όλους
TA Κατάφερα!!!! ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
Χαίρομαι. Σου 'στειλα μέιλ. Με πετυχαίνεις αυτές τις μέρες με επισκέψεις και μου 'ναι λιγάκι δύσκολο να 'μαι "κολλημένη" στο πισί. Παίξε λίγο με τα κουμπάκια και μετά τις γιορτές τα ξαναλέμε, ναι;
Φιλιά! :)
Εύχομε καλό Πάσχα με ύγεια και χαρούμενες στιγμές.
Καλό Πάσχα, shades μου! Καλή Ανάσταση! :)
Κάνω τα πρώτα δειλά βηματάκια στη μπλογκόσφαιρα. ηθελα να βάλω ένα βιντεάκι απο το you tube στο μόλις μιας ώρας μπλογκ μου αλλά.. ατύχησα.Σνιφφφφ. Ολη η Αθήνα στη κέρκυρα είναι σήμερα ένας πανικός!
Πήγες Επιτάφιο;
Φιλιά.
Αύριο στον... πανικό rodoula-kelly! Σήμερα ήρεμα, στο χωριό. :)
Καλή Ανάσταση!
Μεγάλο Σάββατο ,Κέρκυρα και φυσικά ένας πανικός από κόσμο!
Μέρα καλή,ήλιος λαμπρός,και ως αξιοπρεπής χειμερινή(κολυμβήτρια)
λέω να πάω για καμμία βουτιά.
Φιλιά και ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!
Τα καμάρωνα κι εγώ αυτά τα δέντρα πάντα,πάνω στα πεζοδρόμια του Ν.Ηρακλείου....Δεν ήξερα τ' όνομά τους...
Καλή Ανάσταση Μαριλία!
kyriaz μου καλή Ανάσταση και σε σένα!
Φιλιά τόοοοοοοοοοσα! :)
Hello, Marilia!
Thanks for you work. have a good weekend
Hello, mister Sandos! Thanks for your comment! :):)
Καλή Ανάσταση.
Καλή Ανάσταση κι από μένα;
(BTW, πώς ήταν ο ...πανικός;)
Καλή Ανάσταση, Γιώργο μου! :)
Καλή Ανάσταση, Μίκυ μας! Ωραίος ο... πανικός!!! Μ' άρεσεεεεεεεε!!! :):)
Κατέω το, συντέκνισσα!
Να είσαι καλά!
Σύντεκνε, φιλώ σε πολύ!!! :)
Έχω έναν φίλο που τον λένε Κουτσουπιά στο επώνυμο...
χεχεχ, καλά τον λέγαμε και φύτουκλα στο σχολείο!!
χαχαχαχαχαχαχαχα! Εσύ παιδί(σκη) μου είσαι περίπτωση!!! Όοοοοοοοοοχι, δε θα σ' αφήσω να μου χαλάσεις την εικόνα του δέντρου!!! Τις βλέπω στο δρόμο και τις καμαρώνω! Μη με κάνεις να τις βλέπω και να γελάω!!! Μηηηηηηηη!!! :):):):):):):):):):):):)
Σνουπιτσα μου γυρνα στο μωσαικο αφου ξερεις οτι σαγαπω πολυυυυυυυυυυυυ!!!
:)))))
είπα και γω, συντοπίτισσα.. θα μπω να δω το μπλογκ της ! και πέφτω πάνω σε κουτσουπιές και πολλές πληροφορίες που δεν ήξερα για αυτές! ενδιαφέρον.. Αυτό το πρασινο με το ροζ πολύ μου αρέσει!
Φιλάκια Καντούλα! Στο μωσαϊκό θα έρχομαι αθόρυβα! :)
leila, τι εννοείς μ' αυτό το "συντοπίτισσα"; Πρόσεχε γιατί τα... φαινόμενα απατούν! :D
Καλωσήρθατε και οι δυο στο μπλογκοφτωχικό μου! :)
Στη δική μοπυ περιοχή τις γνωρίζουμε ως Αγριοκερατιες! Μιλάμε απίστευτη περιοχή αυτή που μένειες Μαριλία μου! Σκεφτεσαι να φύγεις από εκεί;
Σκέφτονται, σκέφτονται! Μπου-χου-χουουουυουουουουουουου! Θα φύγω το καλοκαίριιιιιιιιιι! Κλαααααααααααααααααααααααααψ! Σνιιιιιιιιιιιιιιιφφφφφφφφφ! Ουάαααααααααααααααααααααααααααααααα! :(:(:(
Ποιος στενοχώρησε το Μικρό μας?
Άραγε, πόσοι μπορούν και καταλαβαίνουν ?
...
Μη λυπάσαι, Μικρό μας !
Όμορφο το παρελθόν, αλλά ίσως πιο όμορφο το μέλλον !
...
Τι θα 'λεγες για Ρόδο ή Κρήτη ???
elias
Μα... Κρήτη θα πάω, βρε Ηλία!
Γιατί δεν είσαι για μάθημα;;; Εεεε;; Ουλπ! 1:31... Μάλλον εγώ θα 'πρεπε να 'μαι για μάθημα. χιχιχι! :$:$
ε,ήρθε λοιπόν η μέρα να μάθω κι εγώ ότι το δέντρο που κάνει τα μεγάλα φασόλια... λέγεται κουτσουπιά...
Να είσαι καλά.... αλήθεια λέω μου έλυσες μια απορία που κουβαλάω στο κεφάλι μου εδώ και χρόνια....
φιλιά!!
Καλώς τη maika! Χαίρομαι πολύ που πέρασες από το μπλογκοφτωχικό μου! Έλα, κερνάμε και καλτσούνια, κρητικά! :)
:)
Βολκώφ
Ματς!
Μαριλία :)
Μετά από τόσα σχόλια
περιορίζομαι σε μια Καλησπέρα
Μυρωδάτη καλησπέρα! :)
Καλωσόρισες, Τάσο!!! :)
Επειδή τόσο καιρό φάγαμε στη μάπα τις κουτσουπιές σου, είπα να σου αφιερώσω ένα ποιηματάκι μπας κι αλλάξει το χρώμα και το άρωμα λίγο εδώ μέσα:
Έχεις τους λουλουδιού τη χάρη όλη
μοσκοβολάει παντού
-μα πουθενά δεν φαίνεται-
έτσι απαλή, μικρή
απ' τα βλέφαρά μου θα χωρέσεις
δε θα σε βλέπω
μα όλο και κάπου θα σε νοιώθω...
Θα γλερνω στ' ανθισμένο σου κεφάλι
θα σκύβω πλάι στ' αυτί
να συλλαβίζω εκεί
-κρυφός κι εγώ, σα νύχτα-
λέξεις πιο σύνθετες
με φώτα χρωματισμένες...
Θάλασσα αρπαγμένη η δύναμή μου
κι εσύ
η χρυσή άμμος
που απαλύνει τη σκληρότητα
-όση έχει το μάτι αντικρύσει-
και δένει τ' άγριο νερό
με τη στεριά...
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Άμα είναι να μου γράφεις τέτοια, να αφήσω κάνα μήνα ακόμα τις... κουτσουπιές!!!! :):):):):):)
Ασκαρδαμυκτούλη μου Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥ ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!
Μμμμμμμμμαααατς! :)
Marilia, I want that you translate me my next work to inglish for Greek, ok? Thank you
mr Sandos! I am afraid my English are not very good! Actually, are terrible!!! I didn't understand exactly what do you want me to translate!
:)
Σνουπίτσα, πράγματι τρομερά τα αγγλικούλια σου!
Δεν του έμεινε τρίχα του ανθρώπου!
Εντάξει, ζητώ συγγνώμη... Δεν είμαι καλή στ' αγγλικά. Ποτέ δεν ήμουν. Αν κατεβάσω το κεφαλάκι και μαγουλοκοκκινίσω πολύ, θα επανέλθουν οι... τρίχες;
Τι έχουμε εδώ ?
Δωρεάν μαθήματα Αγγλικών μέσω Ισπανικών ?
Σιγά τις τρίχες !
Χι, χι, χι ...
Σου στέλνω με τη sfendona μια ΣΟΚΟΛΑΤΑ...
ΙΟΝ, έτσι; Τι στην ευχή; Από τη 1:00 πμ μέχρι τις 10:20 και ακόμα να προσγειωθεί! Μα, πού είναι;;;;
ο Σάντος ξαναχτυπά!!! Θεόμουρλος έτσι???!!!
Αυτό που με τρελαίνει είναι ότι εμπιστεύεται τα Αγγλικά μου!!! χιχιχι!
Λοιπόν άσκαρ σταμάτα τα ποιήματα, γιατί την βλέπω να κρατά τις κουτσουπιές για κανένα χρόνο. Γκρρρρ με κουράσανε πιά οι κουτσουπιές.
Γιώργο μου...; Οι κουτσουπίτσες είναι θεσπέσιες και διόλου δεν κουράζουν! Πίστεψέ με, είναι το πιο ξεκούραστο ποστ... εεεε... θέαμα έχω συναντήσει ποτέ! :):):):):):)
Υ.Γ. Δεν έχω κάτι να ανεβάσω. Βαλτώσαμε. Αλλά μην το πεις στους άλλους, έτσι; Και άσε τον "Άσκαρ" να γράφει ό,τι θέλει!
Εμένα πάντως οι κουτσουπιές με εμπνέουν!
Σήμερα τα στιχάκια είναι τρία αλλά ... αποκαλυπτικά! (αναφέρονται πάντα στη Μαριλίτσα μας...και στο πώς τη βλέπω)
Είσαι η λεπτομέρεια
χωρίς την οποία
καταστρέφετε το σύνολο...
Υ.Γ. Μαριλίτσα... έλεος, βγάλε από κάτω αυτά τα ... αγγλικά γράμματα ... πάντα λάθος τα γράφω...
Ποπο! Μου φαίνεται θα τις αφήσω τις κουτσουπίτσες εφ όρου ζωής!!! χιχιχιχιχιχι! Ασκαρδαμυκτούλη μου, δεν αξίζω μια τόση δα θυσία; ...ε;;;
Έλα κοντά... Μμμμμμαααααααααατς! Ευχαριστώ πολύ πολύ, για όλα! :)
Λοιπόν αυτό καταντάει σκάνδαλο!! Κρατάς τις κουτσουπιές για να σου γράφει ο άσκαρ ποιηματάκια. Παντρεμένος άνθρωπος δεν ντρέπεται. Απερίγραπτο δλδ.
Όσο για θέμα που δεν βρίσκεις, σου έχω μια καλή ιδέα. Τι θα έλεγες να μας πείς για την Κέρκυρα την άνοιξη?
Γιώργο μου, ποιηματάκια δε ζήτησα από κανένα και δη παντρεμένο! Το ότι βρήκα τα σχόλια του φίλου μας άκρως κολακευτικά, ναι, το δηλώνω ευθαρσώς! Και τον ευχαριστώ πολύ. Όμως το μπλογκάκι το θέλω για να περνώ την ώρα μου και να επικοινωνώ μαζί σας και όχι για να πιέζομαι να το "ενημερώνω". Αυτή η βδομάδα είχε πολλή σχολική δουλειά. Έχω ακόμα αδιόρθωτα τετράδια... Τι να κάνω;
Όσο για την Κέρκυρα την Άνοιξη... πρόσκληση ανοιχτή για να την καμαρώσεις με τα ίδια σου τα μάτια! :):):)
Καλό μεσημέρι.
Υ.Γ. Μπορεί να το κλείσω το... μαγαζάκι. Το σκέφτομαι...
Μαριλία μου αισθάνομαι πως η διάθεση σου δεν είναι και στα καλύτερα. Ξέρεις φαντάζομαι πως ήθελα μόνο να σε τσιγκλίσω λιγάκι και να σε πειράξω. Καταλαβαίνω πως πρέπει να είχες αρκετή ταλαιπωρία με την δουλειά, άλλωστε πρώτη εβδομάδα μετά απο διακοπές χρειάζεται προσαρμογή στις παλιές συνήθειες.
Όσο για το θέμα αν το κατάλαβα καλά, ας πώ ευχαριστώ.
Το μόνο όμως που θα διαφωνήσω είναι για το μαγαζάκι. Να μην σκέφτεσαι τίποτα τέτοιο. Είναι καλή φωνή μέσα στο χώρο.
Υ.Σ. Άσκαρ γράψε κανένα ποιηματάκι γιατί την βλέπω στεναχωρημένη που σε μάλωσα και δεν μπορώ να την αισθάνομαι έτσι. ;-)
Φιλάκια ;-)
Γιώργο μου, πλησίασε στην οθόνη... Ακόμα λίγο... Βρε, πλησίασε, δε θα σου ρίξω σφαλιάρα!!! :):):) Ήρθες κοντά; Ωραία. Γύρνα μάγουλο τώρα. Μμμμμμμμααααααααααααατς!
Καλά είμαι. Και τη διάθεσή σου για πείραγμα κατάλαβα, αλλά, συμπάθα με, είμαι ολίγον σοβαρογκρινιάρα τελευταία και γίνομαι εντελώς... zobbie, χωρίς web από μπροστά.
Συγγνωμοφιλάκι! Τόοοοοοοοοσο! :)
Τώρα μπορώ να σκάσω και εγώ ένα χαμόγελο. Θα βγάλω φωτό και θα σου στείλω να δείς οτι εδώ και τρία λεπτά που διάβασα το σχόλιο σου πρέπει να ψήλωσα ......... και πέντε πόντους. ...... ναι αμέ, αλλά φοβάμαι πως στην φωτό δεν θα βγεί τίποτα καθώς θα είναι κατακόκκινη. Και μετά το πόστ για την Θανάτωση του κόκκινου πως θα το δικαιολογήσω? Και επιεδή βλέπω οτι ο άσκαρ έφυγε για ταξιδάκι με το Μαράκι και δεν πρόλαβε να σου γράψει ποιηματάκι θα το κάνω εγώ. Μόνο μη μου βάλεις κακό βαθμό!!
Στης Κέρκυρας τα μέρη
μια δασκαλίτσα με χρυσή καρδιά
εβάλθηκε να πάει.
Πήγε και είδε ομορφιές και
άγνωστους ανθρώπους.
Μα είδε και ένα δεντρί,
μονάχο του να μένει.
-Ειιι !!! Γιατί εσύ μονάχο
εδώ πέρα στέκεις?
-Θέλεις να 'ρθείς παρέα
να μου κάνεις?
-Μαριλία λένε εμένανε.
- εσένα πως σε λένε?
Άλαλο όμως αυτό απόμεινε
και θαύμαζε την ξένη!!
Στο τέλος της ψυθίρισε:
Ένα δεντρί μοναχικό είμαι εγώ
και Κουτσουπιά με λένε.
Μου ζήτησες να 'ρθώ
να κάνουμε παρέα.
Μα να, εγώ απ'εδώ,
δεν εμπορώ να φύγω
εσύ όμως, όποτε θέλεις να με δείς
εδώ σιμά μου έλα.
Εδώ θα είμαι και θα ζώ
με ήλιο και με χιόνια.
Και σένανε την φίλη μου
με προσμονή θ' αναμένω.
Καληνύχτα.
Mαριλίτσα, είσαι η "δασκάλα με την χρυσή καρδιά"!
Αν το κλείσεις το μαγαζάκι, πού θα σου στέλνουμε στιχάκια βρε συ;
Άστο ανοιχτό κι ας τρώμε κουτσουπιές χειμώνα καλοκαίρι...
Οοοοοοοοοοοοοοο!!! Σφάζονται στα... σχόλιά μου!!! χιχιχιχιχιχιχιχιχι!
Γιώργο, άριστα δέκα! Καταπληκτικό! Αλλά με κάνεις και μαγουλοκοκκινίζω.... :$:$:$:$:$
Ασκαρδαμυκτί, αυτός είναι ένας πολύ καλός λόγος ύπαρξης του μπλογκ! Ομολογώ ότι δεν τον είχα σκεφτεί ποτέ... Χμ... Δε 'ν' κακόοοοοο... :):)
Τι μου κάνετε τώρα, βρε; :$:$:$:$ Άντε ανεβάστε κάνα ποστ, γιατί πολύ ασχοληθήκατε με την πάρτη μου!
Μμμμμααααααααατς!
Το πολύ πάντα είναι λιγότερο του περισσότερου. ;)
Κοίτα Γιώργο, για να μην τσακωνόμαστε... θα ΄τη μοιραζόμαστε τη Μαριλίτσα!
Τις μονές μέρες δική σου τις ζυγές δική μου!
Άσκαρ τους φίλους μου δεν του μοιράζομαι ποτέ. Αν δεν μπορεί να μας βλέπει μαζί προτιμώ να την αφήσω να διαλέξει μόνη της.
Καλέεεεεε!!! Δεν τόλμησα να λείψω λίγο... σφαχτήκατε;;; :):):):):):) Για σοβαρευτείτε κι οι δυο!
Φιλιά! Ένα στον καθένα! Εντάξει; :):)
Ποιος τη χάρη σου, μικρό μας !
Σφάζονται σαν τα αρνιά στη blogoαυλή σου και ... το Πάσχα έχει περάσει εδώ και καιρό !
Άσε που δε σε ρώτησαν αν θες σφαγές στο blog σου και ...αν σου αρέσει το αρνί !
Δεν ξέρουν ότι προτιμάς πρώτο πιάτο ΙΟΝ !
Σβιιιννννννννννννννν.....
Να δεις που άμα πω δύο τρεις μαγικές λεξούλες, όοοοοοοοοολα τα παιδάκια θα κάτσουν φρόνιμα! Η μία είναι "Μαράκι", η άλλη "Κάντυ" και η τρίτη... "διαγώνισμα"! :):):):):):) Δες τους τώρα... κύριοι!!! χιχιχιχι!
Κυρία τελείωσα το γράψιμο, μπορώ να βγώ έξω. ;-)
Από μένα ελεύθερος! Αλλά ρώτησε και την κυρία Κάντυ! :):):):):) χιχιχιχι!
Καληνύχτα, παιδί μου!
Την ρώτησα και πήρα την δημοσιευμένη απάντηση της στο μωσαϊκό.
...τους έχει κάνει ρομποτάκια !!!
Ο επόμενος ...
Mεγάλη Δασκάλα, το Μικρό !
Επώνυμε Ανώνυμε, είμαι κατά της... ρομποτικής! ;);)
Τους αφήνω ήσυχους γιατί είναι καλά παιδιά. Κοίτα τους... :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home