webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

16.10.09

Μάθε, παιδί μου, γράμματα...



Ή μήπως δεν εννοούσαν αυτό;...

Έχω αρχίσει να μιλάω παράξενα! Τονίζω τα σύμφωνα! Το Π και το Τ! Θ'... απολαλήσω!!!

Σήμερα μια πιτσιρίκα μου -χαμόγελο... λειψό, μάτια κάρβουνα, μαλλάκι σγουρός καταρράκτης- μου λέει:
-Κυρία, ξέρεις ότι πήγα σε μια λίμνη και είδα πολλές πάπιες και κύκνους;
-Α, τι ωραία!, απαντώ. Τους μίλησες; Τους είπες: " πα, πα, πα, πα, πα!"; Ή μήπως ήταν μικρούλικα και τους είπες: "πι, πι, πι, πι, πι!"; (με... παποφωνή, η βλαμμένη δασκάλα).
-...
-Τους μίλησες, μωρέ, ή όχι;
-Όχι, κυρία. Αυτά μου μίλησαν...

Τι να πει το παιδί, μ' εμένα που 'μπλεξε;

Καληνύζζζζζζ...

18 Comments:

Blogger George said...

χεχεχεχεχεχεχεχε
μωρέ κουζουλάθηκες που είπες στο παιδί να μιλήσει στα παπιά???
Δλδ όταν βλέπεις εσύ παπιά τους μιλάς???
Λοιπόν μήπως πρέπει να αλλάξεις τάξη?? Θα τα μουρλάνεις τα μικρά?
Ελπίζω όταν θα σε πει κανένα ότι πήγε στο δάσος να μην το ρωτήσεις αν μίλησε στα δέντρα. :)
Γιατί φοβάμαι οτι κάποιο θα το πει στους γονείς του και ο τρελογιατρός μετά δεν θα είναι μακριά. :))))))))))
Μια γλυκειά καλημέρα.

16/10/09 10:32  
Blogger νατασσΆκι said...

Αφού της μίλησαν έγινε το πρώτο βήμα
και την άλλη φορά μπορεί να τους μιλήσει κι εκείνη, που ξέρεις!

Αχ μικρή δασκάλα!

Φιλάκι γλυκό
Καλό Σαββατοκύριακο!
:))

16/10/09 11:58  
Blogger Ταχυδρόμος! said...

Μαμά, η κυρία μας μιλάει με τις πάπιες!

16/10/09 12:35  
Blogger marilia said...

Γιώργο, είμαι Ρονταρικιά, τι να κάνουμε;

Νατασσάκι, μακάρι να γίνει ένα βηματάκι προς αυτή την κατεύθυνση! Πολύ φοβάμαι πως φέτος θα μας πάρουν παραμάζωμα τα "παπιά", οι "κότες" και οι "αχινοί". Πότε θα φτάσουν σε ηλικία να τα κάνω σαν τα μούτρα μου;;;

Ταχυδρόμε, παιδί μου, εσύ μιλάς με ένα... Σνούπι!!!! ;Ρ

16/10/09 14:28  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Μωρ' εσύ και στα ακτινίδια μιλάς, και σε υπνοπόταμους και σε καπιμπάρα...

16/10/09 14:28  
Blogger marilia said...

Ασκαρδαμυκτί, είμαι Ρονταρικιά! Αυτά είναι εύκολα! Το δύσκολο είναι να μιλήσεις στην καρδιά των (μικρών) παιδιών. Κι εκεί, νομίζω, έχω χάσει την μπάλα...

16/10/09 14:30  
Blogger George said...

Μαριλίτσα μου
εκεί μιλάς σίγουρα. Πάρε παράδειγμα τον άσκαρ και μένα. Μιλάς στις καρδιές μας. :)))))

16/10/09 19:18  
Blogger Andria said...

Μαριλίτσα τί ωραία που απάντησες στο κοριτσάκι!! Μωλέ..δεν έχουν συνηθίσει τα μικρά να τους μιλούν έτσι οι μεγάλοι γι`αυτό και δίστασε. Συνέχισε όμως και θα σε λατρέψουν! Θα γίνεις η παντοτινή δασκάλα της καρδιάς τους! Σαν τη miss Honey τη δασκάλα της Matilda :-)
Ρονταρικιά μου φιλενάδα, ποιο είναι το αγαπημένο σου ρονταρικό βιβλίο? Θα`θελα να διαβάσω και κάτι άλλο δικό του γιατί με τη Γραμματική της Φαντασίας είχα ενθουσιαστεί!
Φιλάκιααα!
Καλή τύχη στη βδομάδα που έρχεται με τα μαθητούδια σου!
Α! Και να μην ξεχάσω..τα γράμματα που έφτιαξες ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ! Χαρά στην υπομονή σου!!
Μήπως τελικά σου πάει η Α΄Δημοτικού? Λέω εγώ τώρα..

18/10/09 22:36  
Blogger marilia said...

Γιώργο, εσείς είστε... καλόβολα παιδάκια. Τα πρωτάκια είναι πιο... απαιτητικά. ;Ρ

Άντρια, ποιος είν' ο μεγάλος; :Ρ:Ρ Τέλος πάντων, μακάρι να βρούμε ρυθμούς, γιατί έχω λυσσάξει με το "παπί, έλα! Πίτα" και ουρλιάζω για την ορθογραφία και τα μαθηματικά και χάνω την ουσία. Υπόσχομαι από αύριο να 'μαι πιο υπομονετική...
Ροντάρι, μπόλικο, καλή μου!
Παραμύθια από το τηλέφωνο, για αρχή.
Παραμύθια σαν πλατύ χαμόγελο, Ιστορίες φτιαγμένες στη μηχανή, Φλυαρία ανάμεσα στον ουρανό και τη Γη (Το αγαπημένο μου, μάλλον. Λίγο δυσεύρετο, δυστυχώς και έχω μόνο το ν.2), Το βιβλίο με τα λάθη (δεν το έχω, το ΘΕΛΩ ωσάν τρελή όμως), Παραμύθια για να σπάτε κέφι (όχι από τα πολύ αγαπημένα μου) και Η γόνδολα φάντασμα. Α, έχω κι ένα Εφευρέτες αριθμών, αλλά είναι ούτως ή άλλως μέσα στα Παραμύθια από το τηλέφωνο. Αυτά έχω μόνο, εκτός από το... ευαγγέλιο: Τη Γραμματική της Φαντασίας. ;)

Ας πάω να φτιάξω και το Ρρ...

18/10/09 22:54  
Blogger marilia said...

Κι άλλα δύο έχω: Η πίπα της μάγισσας (πολύ καλό) και Χαμένος στην τηλεόραση κι άλλες ιστορίες σε τροχιά.

Καλά... ταξίδια! ;)

18/10/09 23:00  
Blogger ΑΧΤΙΔΑ said...

Τα παιδιά έχουν ένα ιδιαίτερο τρόπο που μιλούν με κάθε τι..δεν είναι υπέροχος ο τρόπος τους;

20/10/09 22:56  
Blogger marilia said...

"Τους"; ΜΑΣ, αχτίδα μου! Μας! ;) Γιατί κι εμείς παιδάκια είμαστε, αλλά λίγο πιο... μακρουλά που λέει και η Άντρια! ;)

21/10/09 16:24  
Blogger Global Greek said...

αΠαΠαΠαΠαΠά κυρά Δασκάλα!!!;-)))

21/10/09 17:13  
Blogger Andria said...

Μαριλία μου σ`ευχαριστώ πολύ πολύ για την Ρονταροενημέρωση :-) Θα τα ψάξω οπωσδήποτε! Φιλιά πολλά!

28/10/09 14:39  
Blogger marilia said...

Global, όχι άλλα Πα! Πώς λέμε "όχι άλλο κάρβουνο"; Έτσι! :):)

Άντρια, να 'σαι καλά! Και καλά... ταξίδια στη χώρα της Φαντασίας! :)

29/10/09 13:55  
Anonymous Ανώνυμος said...

Μαριλία μου τι να κάνουμε! Το χουμε τελικά όλοι να αλλάζουμε τον τόνο της φωνής μας στα παιδιά! εγώ το κάνω συνεχώς! Φαντάσου πως διαβάζω παραμύθι για παράδειγμα και από κει και πέρα κατάλαβε :D :D
Τους αρέσει πλακα πλάκα να τους μιλάμε έτσι!

9/11/09 20:26  
Blogger marilia said...

Αστροπελέκι, απολαμβάνω, πλέον, την τάξη μου! Γελάω απίστευτα με τα καρτουνοφατσάκια. Ε, εκτός από 3-4... Πειράζει που δεν τα συμπαθώ όλα; Ναι, ε; Ε, άνθρωπος είμαι κι εγώ. Κι άμα βάλουν κι οι γονείς το χεράκι τους, να δεις πώς τα αντιπαθείς περισσότερο! Κοκκινομαγούλιασα. :$

9/11/09 20:47  
Blogger astropeleki said...

Ε Μαριλία μου, λογικό είναι να έχεις και αντιπάθειες. Βέβαια θα μου πεις, παιδάκια είναι, όλα πρέπει να τα αγαπάμε, αλλά ειδικά όταν μπαίνουν και οι γονείς στη μέση, το ξανασκέφτεσαι το πράγμα. Και μένα μου έχει τύχει... Βέβαια τώρα με 11 παιδιά, δύσκολο να αντιπαθήσω κάποιο :D

11/11/09 19:26  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home