webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

15.9.09

Αρχίσαμεεεε!

Αγχωμένη από τα χθες. Αδύνατο να κοιμηθώ νωρίς. Αλλά και όταν τελικά αποκοιμήθηκα, όλο κάτι περίεργα όνειρα με βασάνιζαν. Θαρρώ πως έδινα πάλι εξετάσεις... Ξημέρωσε, χτύπησε και το ξυπνητήρι κι ύστερα και το άλλο... Σηκώθηκα. Τσαγάκι, ντύσιμο, ελαφρύ μακιγιάζ, ανά χείρας τις πάμπολλες τσάντες με τα διάφορα και αναχώρηση.

Κίνηση στο δρόμο, νευρική οδήγηση, ώσπου έτριξαν οι λαμαρίνες με τη βιαστική μαμά που έφερνε το καμάρι της σχολείο. Μικρό το κακό, ευτυχώς. Το πρώτο κουδούνι και όλοι να ψιθυρίζουμε "Καλή αρχή" καθώς μπαίνουμε μπροστά στα τμήματά μας. Τα δικά μας... διαφόρων ηλικιών πρωτάκια και των δύο φύλων, με ένα κοινό χαρακτηριστικό: την αγωνία. Η διαβεβαίωση ότι "τα αφήνετε σε καλά χέρια" μάλλον δεν τους καθησύχασε. Αρκετές μαμάδες στην τάξη μου που δεν έλεγαν να αποχωρήσουν για να μας αφήσουν μόνους να κάνουμε τη δουλειά μας... Με πολλά χαμόγελα και διαβεβαιώσεις ότι τα παιδιά τους θα 'ναι μια χαρά, δε θα πάθουν τίποτα απολύτως, τα... μεγάλα πρωτάκια αποχώρησαν. Μόνη με τα μικρά...

Ο καιρός μάς έκανε τη χάρη και βγήκαμε έξω. Σε κύκλο, με μια φούξια μπάλα, να προσπαθούμε να μάθουμε τα ονόματά μας. Δεκα...οχτώ πρωτάκια, βόλτα στην αυλή για αναγνώριση του χώρου. Και μετά μέσα, για να πάρουμε τα νέα μας βιβλία! "Θα μας γεμίσεις τις τσάντες;" εύλογη απορία. "Ποιος θα την κουβαλήσει;" άλλη μια εύλογη απορία. Πέρασε η ώρα, καιρός για διάλειμμα! "Μα, μόνο τόση ώρα;" απογοήτευση στο βλέμμα. "Τώρα θα φάμε;" μη αναμενόμενη ερώτηση. "Χμ... μερικά πράγματα δεν είναι αυτονόητα" η διαπίστωση. Μερικά ακόμα βαριά βιβλία κι έπειτα... ζωγραφική. Την οικογένειά μας, για πρώτη μέρα.

Η ώρα κοντεύει 11:30. Τώρα και ώρα οι πρώτες μαμάδες καταφτάνουν. Ανησυχία στην τάξη από τα μικρά πρωτάκια. Νεύρα από τη... "μεγάλη" της Πρώτης. Μάλλον θα φταίει που το πρωί, πριν το καλημέρα, με είχε ρωτήσει μια μάνα: "Έχεις ξανακάνει Πρώτη;"... Μικρότητες. "Ναι." απάντησα κοφτά. Έφυγε πιο ήσυχη άραγε; Τον εκνευρισμό των πρώτων λεπτών ήρθε να διασκεδάσει ένας... νεαρός μου με όχι πολύ καλά τα ελληνικά, αλλά ένα τεράστιο χαμόγελο και δυο λαμπερά μάτια. Η μαμά ήθελε να τον απαθανατίσει στην πρώτη του τάξη, την πρώτη του μέρα στο σχολείο, να χαρίζει λουλούδια στην πρώτη του δασκάλα.

Λίγο πριν τον αποχαιρετισμό η ερώτηση: "Ποιος πέρασε καλά σήμερα;" "ΕΓΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!" η ομόφωνη απάντηση 17 πρωτακίων. "Ποιος θέλει να ξανάρθει αύριο;" "ΕΓΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!" ακόμα πιο δυνατή η ομόφωνη απάντηση.

Ε, λοιπόν, μωρά μου, κι εγώ πέρασα καλά σήμερα και πολύ θέλω να ξανάρθω κι αύριο! Καλώς σας βρήκα!

9 Comments:

Blogger George said...

μια όμορφη σχολική χρονιά να έχεις εσύ με τα 18-17 πρωτάκια σου. :)
Αλήθεια έχεις ξανακάνει πρώτη??
:)

15/9/09 08:00  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Αλήθεια, πώς μυρίζουν τα πρωτάκια;

15/9/09 08:51  
Blogger marilia said...

Γιώργο, σ' ευχαριστούμε πολύ! :) Ναι, κάθε μέρα, τα τελευταία πέντε χρόνια κάνω... πρώτη! Γιατί κάθε μέρα είναι διαφορετική και περνάς τις ίδιες "εξετάσεις" ακόμα και τα παιδιά "σου" τα έχεις χρόνια...

Ασκαρούλη, μην κάνεις "περίεργες" ερωτήσεις που μπορούν να προκαλέσουν "περίεργες" απαντήσεις. ;) Ένα θα σου πω μόνο: το συγκεκριμένο επάγγελμα δε θέλει ευαίσθητες μύτες, αλλά ευαίσθητες καρδιές. ;)

σνουποφιλιά

15/9/09 15:52  
Blogger Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Θερμές ευχές για:
"ΚΑΛΗ, ΗΡΕΜΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!!"

15/9/09 22:08  
Blogger marilia said...

Τάσο!!! Χαίρομαι πολύ που σε βλέπω!!! Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές.

Να ομορφοπερνάς πάντα :)

16/9/09 00:05  
Blogger Thalassini said...

Μου αρέσουν τα πρώτακια! Εχεις την ευκαιρία να τα πλάσεις και να τα κάνεις να αγαπήσουν πρώτοι τα γράμματα, είτε αυτά είναι ελληνικά είτε κάποια ξένη γλώσσα!
Μπράβο Μαριλιάκι! Εγω φέτος που δεν έχω μάθημα, μου λείπει.... πως μου λείπει! Κράτησα μόνο το Χαμόγελο για φέτος και είδωμεν από του χρόνου που θα είναι μεγαλύτερο το μπεμπουλιό μας!

Καλή αρχή πατρίδα!
φιλάκια πολλα!

18/9/09 08:36  
Blogger maika said...

καλη χρονιά! καλά κουράγια με τις αγχωμένες μαμάδες...και τα θηριάκια τους!!!
πολλά φιλιά Μαριλίτσα!

18/9/09 21:32  
Blogger marilia said...

Θαλασσινή, έχεις το μπεμπουλιό σου να σε γεμίζει. Και όταν μεγαλώσειειειειειει... εσύ θα του μάθεις τα πρώτα του γραμματάκια!!! :)

maika, χαίρομαι πολύ που σε βλέπω!!! Να περνάς καλά και να σε προσέχεις!

Σβουριχτά σνουποφιλιά και στις δυο σας

18/9/09 22:00  
Blogger George said...

Πέρνα απο το μπλόγκ μου έχει ένα βραβείο για σένα. Την καλησπέρα μου.

23/9/09 17:03  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home