καλλιτεχνικές (;) ανησυχίες
Αφού βαφτίσαμε το Σαλιάρη Χαχανούλη μας και του δώσαμε, πλέον, κανονικό όνομα, είπα να χρησιμοποιήσω το ντεκόρ της βάφτισής τους για να φτιάξω μια πιατέλα με κεράκια και να θυμάμαι το γεγονός. Αρχικά η ιδέα μου ήταν αυτή:
Επειδή όμως το τούλι της μπομπονιέρας δε με ικανοποιούσε εκεί, είπα να το αλλάξω λιγάκι. Πήρα κόλλα για ντεκουπάζ, χαρτοπετσέτες με κοχύλια και λίγο χρωματισμένο χαλίκι που βρήκα χθες στα γνωστά Τζάμπο και έφτιαξα αυτό:
Αρχικά δεν είχα σκοπό να βάψω την πιατέλα, αλλά η κόλλα του ντεκουπάζ άφησε κάτι απαίσια σημάδια εκεί που έπεσε, με αποτέλεσμα να μου χαλάσει την πιατέλα. Το μόνο που σκέφτηκα, για να μην πετάξω όλα τα υλικά που είχα ήδη κολλήσει πάνω της, ήταν να βάψω με ακρυλικό τη βάση. Ε, το πρώτο είναι..., πού θα μου πάει..., θα μάθω!
Ό,τι κοχύλι και χαλίκι περίσσεψε, δεν πήγε, φυσικά, χαμένο:
Από τα Τζάμπο αγόρασα και πηλό. Λευκό, γιατί πολυμερικό δε βρήκα. Κι έπεσα χθες με τα μούτρα για να φτιάξω πραγματάκια, τρομάρα μου!
Δεν το 'χω, βρε παιδί μου, δεν το 'χω. Αλλά θα το ξαναπροσπαθήσω το θέμα. Δεν μπορεί να 'ναι τόσο δύσκολο...
posted by marilia | 18:37
12 Comments:
Πολύ σούπερ!
Μάλλον πρέπει να πλαισιωθούν από ναυτικές ασκαροϊστορίες...
ναι και μένα μου άρεσαν και το κακό είναι οτι θα συμφωνήσω με τον ασκαρ οτι οι ασκαροϊστορίες του θα ταίριαζαν με αυτά! :)
Α, δεν ξέρω τι λες εσύ κυρία μου, εγώ πάντως εντυπωσιάστηκα με όλα και ζήλεψα τα μάλα!! Θέλω τρελά να φτιάξω καλοκαιρινή διακόσμηση για το τραπέζι και φυσικά..κοσμήματα!! (κι ας μην συνηθίζω να φοράω!)Και ξέρεις που είναι όλο το θέμα μου? Τα κουμπώματα!!! Πώς στο καλό τα περνάς και τα σταθεροποιείς και που τα βρίσκεις σε τιμές..μή εξωφρενικές? Είχα κατέβει στο Μοναστηράκι που λες μια μέρα και ήταν μια σταλιά κουμπωματάκια.. πανάκριβα! Αλλά και φίμο θέλω να πάρω για να το μάθω σαν υλικό! Με παπιέ γιατί δεν δοκίμασες να κάνεις πραγματάκια κρεμαστά? Θέλω πολύ να κάνω μπάμπουσκες που τις λατρεύω! Πάντως μην ξαναπείς οτι δεν το`χεις, είναι όλα ωραιότατα και με το πείσμα και τη θέληση που έχεις εσύ, θα γίνεις η καλύτερη! Μετά την ιστορία με την εργασία σου, πείστηκα επ`αυτού! Φιλάκια πολλά και χρόνια πολλά στη μανούλα σου!
Ασκαρούλη, γράψ' τες κι εγώ σου δανείζω τη φωτογραφία!!! :):)
Γιώργο, αν δεν ταιριάζατε δε θα κάνατε e-παρέα τόσα χρόνια! ;)
Άντρια, κουμπώματα δεν έχω ούτε εγώ βρει και δεν ξέρω και τι τιμές έχουν. Εγώ να φτιάξω κάτι για τη μαμά μου ήθελα, αλλά αφού λείπουν τα υλικά, είπα να κάνω... εξάσκηση. ;Ρ
Η αλήθεια είναι ότι μία φορά δοκίμασε η αδερή μου να φτιάξει χαρτοπολτό και δεν κατάφερε να πλάσει αυτό που ήθελε. Εγώ δεν το δοκίμασα, αλλά... ποτέ δεν είν' αργά! ;)
Όσο για την ημέρα... σήμερα, αλλά και γενικά αυτές τις μέρες, η μανούλα μου όχι μόνο δεν τις χαίρεται, αλλά δυσκολεύεται απίστευτα, λόγω μιας άλλης μανούλας. Άστα να πάνε στην ευχή. Και να σου πω την αλήθεια, λίγο μου τη δίνει η "γιορτή της μητέρας" και "του πατέρα". Είναι βέβαιο ότι όλοι οι γονείς αξίζουν αυτά τα "ευχαριστώ" και τα "δώρα"; (Δες Παραμυθά).
...δυστυχώς έτσι είναι. Μάλιστα μπορεί αυτοί που δεν το αξίζουν να είναι και πολλοί περισσότεροι από εκείνους που το αξίζουν τελικά. Γι`αυτό ο καθένας μας αντιδρά σύμφωνα με τα δικά του βιώματα. Το παιδί μέσα μας ξέρει πολύ καλά αν αξίζει να πει αυτό το "χρόνια πολλά" και το "ευχαριστώ".Το θέμα είναι οτι και στο σχολείο ετοιμάζοντας τα δωράκια της συγκεκριμένης γιορτής, τα σκέφτομαι όλα αυτά..Άλλες μανάδες δεν έχουν πατήσει ακόμα σχολείο, άλλες έρχονται και δε λένε μια καλημέρα κι άλλες τα στέλνουν χωρίς φαγητό, βρώμικα και άπλυτα. Και μεις τους κάνουμε τα δωράκια μας σαν να ζούμε σε ροζ συννεφάκια.
Άντρια, κι εγώ ζήτησα από την προηγούμενη Δευτέρα μια φωτογραφία με τη μαμά τους και μου 'φεραν τα μισά. Στα δωράκια δεν επέμεινα. Όσα προλάβαμε να φτιάξουμε σε μία ώρα, αυτά φτιάξαμε. Τα υπόλοιπα... αν σου πω τώρα "σκοτίστηκα", θα με πεις κακιά. Και κάτι τέτοια παιδιά, άντε να ακούσουν κι ένα "Ευχαριστώ" για την κάρτα ή το δώρο. Αν ακούσουν όμως: "τέτοιες βλακείες κάνατε σήμερα;"; Άστο, καλή μου. Δε βρίσκεις άκρη. Μεγαλώνοντας καθένας κρίνει τι πρέπει να πει και πότε. Αρκεί εμείς να 'χουμε φροντίσει να μπορεί να κρίνει σωστά...
Μου αρέσει που το έχεις ρίξει στην χειροτεχνία...είναι και αυτό μια λύση!
Καλή βδομάδα δασκαλίτσα!
Τι εννοείς λέγοντας "είναι κι αυτό μια λύση"; Λύση για ποιο πράγμα, μάγισσά μου;
Καλή μέρα και καλή βδομάδα...
Λύση...στην κατήφεια των καιρών, αυτοί που μπορούν να δημιουργήσουν είναι αυτοί που συνήθως την γλυτώνουν! ΑΦ....
Μαριλία και το ντεκορ της βαπτισης πολη καλα το μεταμορφωσες αλλα και με τον πηλο μια χαρα τα πηγες για πρωτη φορα!!!Και εγω ολο λεω να φτιαξω κατι με τον πηλο και ολο τιποτα ακομα τελικα...Νας σας ζησει ο μπαμπακος!!!
μπραβο Μαριλία ολα υπεροχα τα εφτιαξες και μην γραφεις 'δεν το χω' γιατι εγω το αντιθετο βλέπω!
Να ζησει το ανηψακι και να το χαιρεστε ολοι!!!
Γωγώ, σ' ευχαριστούμε, να 'σαι καλά! :) Ο μπεμπάκος είναι... μπέμπαρος!!! :):)
Demi σ' ευχαριστώ πολύ! Να 'σαι καλά για τα ενθαρρυντικά σου λόγια! :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home