τι τίτλος;

Ανάγκη ξαφνική και επιτακτική οδηγεί τα βήματα στη βιβλιοθήκη και τα μάτια αναζητούν εναγωνίως το μικρό μαύρο βιβλίο με τα ποιήματα. Γιατί; Εμένα δε μ' αρέσει η ποίηση. Μ' έκαναν να τη μισώ από παιδί. Κι όμως, με τη φλύαρη ησυχία της νύχτας, τη μονότονη παγωνιά της μοναξιάς, κάτι τέτοιες σελίδες αναζητώ για να κουρνιάσω. Το παράθυρο ανοιχτό να τρυπώνουν φώτα χλομά και, για δες, δειλά κρυφοκοιτάει απ' το τζάμι μισό το φεγγάρι. Παίρνει θάρρος απ' τον ήχο των σελίδων που γυρνούν και χώνεται, όλο και πιο θαρραλέα, στη νύχτα μου. Σύντομα το τρομάζει ο χρόνος που περνά και τρέχει βιαστικό να χαθεί από τα μάτια μου που επίμονα το ρωτούν για σένα. Πάλι μόνη...

Και απογοητευμένη. Για άλλη μία φορά. Έκλεισε το βιβλίο στη σελίδα 32...