Το δώρο μου για τη γιορτή μου
Μέρα βαρετή, κουραστική, βαριά όπως οι τελευταίες. Καμιά όρεξη ούτε για γιορτές, ούτε για πανηγύρια. Τα τηλεφωνήματα και οι ευχές κάθε χρόνο και λιγότερες, χωρίς αυτό να σημειώνεται με τη μορφή παράπονου. Κάθε άλλο. Απλή παρατήρηση. Και για παρέα στη μοναξιά, την ντυμένη πρόσωπα, γέλια, τσακωμούς, εντάσεις, χαλάρωση και αλμύρα... το Σνουπάκι που είπα να μου κάνω δώρο. :)
Ξημερώνει πάλι η μέρα που πριν τρία χρόνια κατέληξε σε επώδυνη ακινησία συνοδευόμενη από μια επώδυνη απουσία...
Ξημερώνει πάλι η μέρα που πριν τρία χρόνια κατέληξε σε επώδυνη ακινησία συνοδευόμενη από μια επώδυνη απουσία...
7 Comments:
Κράτησε το Σνουπάκι αγκαλιά..
γέλασε λίγο.. τα χρόνια που ακολουθούν μόνο χαρά να φέρνουν..
Χρόνια σου πολλά!
Χρόνια πολλά πολλά:):)
Συμφωνώ με τη γιαγιά από πάνω!Χαμογέλα και απόλαυσε τη στιγμή!
Σου εύχομαι μόνο υγεία,όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα,και τρίτα μη σου πω:)
Ο σνουπάκος πολύ γλυκούλης!
Να σε χαίρονται!
(πολύ γέλασα με το σχόλιο σου στο μπλογκ μου!χιχι)
Πολλά φιλιά!
Αδικίααααααα
Να βάλεις και τον "μεταλλαγμένο" Σνούπι-παύλα!
Χρονια σου πολλα και παλι καλη μου Μαριλία!Αυτο ισχυει καθε χρονο το εχω παρατηρησει και εγω ολο και λιγοστευουν οι επισκεψεις και τα τηλεφωνα για ευχες...Δεν πειραζει ετσι ειναι η ζωη...Παντα ομως ειναι διπλα μας οι δικοι μας ανθρωποι που τουσ αγαπαμε και μας αγαπουν...Και του χρονου !Πολλα σνουποφιλια!
marilia, χρόνια πολλά όπως επιθυμείς. Η κάθε μέρα που περνάει να είναι μοναδική, ξεχωριστή, γεμάτη εκπλήξεις και όνειρα που θα πραγματοποιείς. Σου στέλνω ένα χαμόγελο για να μη νιώθεις μοναξιά. Υπάρχουν άνθρωποι που σ' αγαπούν και σε σκέφτονται. Δεν είσαι μόνη σου. Να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να νιώθει μοναξιά ή βαρετά. Υπάρχουν όμορφα πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, υπέροχα μέρη να ταξιδέψουμε,όμορφοι άνθρωποι να γνωρίσουμε, να μας αγαπήσουν και να τους αγαπήσουμε. Η Πηγή μας λείπει. Η ζέστη είναι ανυπόφορη. Οι άνθρωποι κλείνονται στον εαυτό τους. Σου στέλνω ευχές από το Πήλιο όπου κάνω διακοπές. Φιλιά.
Τι γλύκα που βγαίνει από το blog σου κορίτσι μου!Και στα πικρά σου post γλύκα κρύβεται από κάτω
Χρόνια πολλά και νάσαι καλά.Να θυμάσαι μα και να ζεις...
Ευχαριστώ και πάλι για τις ευχές σας. Ζητώ συγγνώμη που δεν απαντώ στον καθένα χωριστά, αλλά πλέον έχω πολύ λίγο χρόνο στη διάθεσή μου για blogging. Καλοκαίρι βλέπετε... :)
Ένα ξεχωριστό καλωσόρισμα στη Vita που έρχεται πρώτη φορά στο μπλογκοφτωχικό μου. :) Ρακή να βάλω; :):)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home