webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

10.5.11

Καλή η πρόοδος;

Μετά από τόσες κούπες -άλλη με φατσούλα χαμογελαστή, άλλη με ελεφαντάκι, άλλη με τον Ντρούπι- είπαμε να περάσουμε και σε κάτι διαφορετικό. Ε, όχι και πολύ διαφορετικό... Ας πούμε όμως ότι προηγείται της κούπας, κατά κάποιον τρόπο...

Κι έτσι όπως τα κοιτάζω, βρε παιδί μου, γιατί μου 'ρχονται συγκεκριμένα πρόσωπα στο νου;

Ας πούμε αυτό...

ή έστω... αυτό...


...δε σας φέρνει στο νου τη γνωστή πασχαλίτσα; Εντάξει, είναι σίγουρα πιο όμορφη απ' αυτό το... μαμούνι που 'χω κάνει στο μπουκάλι -άτιμο, να το σπάσω κόντεψα μέχρι να το φτιάξω τόσο... τόσο... ε... έτσι, τέλος πάντων!- αλλά όταν βλέπουμε πασχάλω, το Νατασσάκι μάς έρχεται στο νου, πάει και τελείωσε! Ας της το χαρίσω λοιπόν. :)


Το επόμενο φύλλο στο μπλοκ μου φιλοξενεί αυτό...


Και πώς μου φέρνει τώρα εμένα στο μυαλό τη γνωστή Μαγισσούλα, δεν ξέρω! Ή μάλλον ξέρω! Τόσα δέντρα γύρω γύρω, τόση κούραση να τα ξεχορταριάσει όλα, ε, μια... λεμοναδίτσα να μην τη δροσίσει; Μαγισσούλα, δε θέλω σχόλια, κανάτα είν' αυτό που βλέπεις και μέχρι να φτάσουμε να τη δεις, έχω τραγουδήσει άπειρες φορές το "λεμονάκι μυρωδάτο"! Δικιά σου. :)


Γυρνώντας σελίδα στο μπλοκ βλέπει κανείς αυτό...


Και μιας και ο Κολλητός απ' το Νηπιαγωγείο είναι από τους ελάχιστους ανθρώπους που γνωρίζω που δεν πίνουν καφέ, ε, θαρρώ πως είναι ό,τι πρέπει για το τσάι του. Απ' την άλλη, πρέπει να τον καλοπιάσω, μπας και παραχωρήσει e-συνέντευξη στα παιδάκια μου. Ιπτάμενε, στην υγειά σας! ;)

Ελπίζω σύντομα να αρχίσουμε να ζωγραφίζουμε νεραϊδούλες, κροκοδειλάκια, μαγισσούλες και τα λοιπά, γιατί απ' την πολλή κούπα και την πολλή κανάτα, θα λαλήσω! :)

12 Comments:

Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Σούπερ η τσαγιέρα!
Αλλά στο πρώτο, ρε παιδί μου, δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι το γνωστό πασχαλινό μαμούνι ή φράουλα...

10/5/11 23:29  
Blogger mortal said...

Συμφωνώ με τον προλαλήσαντα...

(mortal)

11/5/11 01:37  
Blogger marilia said...

Ασκαρούλη, εχμ, ναι... το πασχαλινό μαμούνι είναι τελικά. Η φράουλα δεν έχει πόδια και κεραίες...!

mortal, άμα συμφωνείς με το... επίρρημα πρέπει να προβληματίζεσαι κι εγώ ν' αγχώνομαι! χιχιχιιχχιχι!

Είμαι περίεργη να δω τι θα ξεκινήσουμε σήμερα! χι!

11/5/11 13:51  
Blogger Άιναφετς said...

Έχω μείνει εμβρόντητη από την πρόοδο σου...σε όλα τα επίπεδα(!)να ξέρεις πως είναι πολύ πολύ δύσκολο να ζωγραφίσεις το γυαλί! ΜΠΡΑΒ0!
Και χαίρομαι που νιώθεις την κηπουρική μου...τέχνη, σ' ευχαριστώ!
ΑΦιλάκια!

11/5/11 22:13  
Blogger νατασσΆκι said...

[έχω ένα ίδιο μπουκάλι στο ψυγείο μου :)))))]

Είναι πάρα πολύ όμορφα όλα, και... ναι, ταιριάζουν!

Φιλί, μικρή γλυκιά δασκάλα
το "άρπαξα" το δώρο
Σμουυυυττττςςςς!

11/5/11 22:22  
Blogger marilia said...

Μαγισσούλα, ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Μετράνε πολύ περισσότερο όταν λέγονται από μια... μαγισσούλα, ξέρεις! ;) χιχιχιχι! Λοιπόοοοον, βλέπω γυάλινο αντικείμενο και αγχώνομαι. Δε μετριούνται, τα άτιμα, δε ζωγραφίζονται, δε φωτοσκιάζονται, βλέπεις 5692 χρώματα μέσα, έλεος πια! Το δε μπουκαλάκι με την πασχάλω... μεγάλο σπάσιμο! Σήμερα το διόρθωσα λιγάκι, αλλά και πάλι τα χάλια του έχει. Το πρώτο γυάλινο αντικείμενο ήταν. Σήμερα ξεκινήσαμε μπολ "δημητριακών" με κάτι σταφύλια απ' έξω... Πίκρααααααααααα!
Πότε θα κάνουμε μαγισσούλες και κροκοδειλάκια, ρε γμτ;;;; :(

11/5/11 22:25  
Blogger marilia said...

Νατασσάκι, Ιιιιιιιιιιιιιιιιι!!! Τρέχα σπάστο!!! Σπάστο, το άτιμο και θα σου στείλω άλλο, ΧΩΡΙΣ φραουλοζουζούνια! -Άκου "φράουλα"! τς τς τς! Ήταν πολύ δύσκολο, γι' αυτό έχει τα χάλια του. Μόλις εξασκηθώ λίγο ακόμα, θα σου φτιάξω άλλη πασχάλω, στο υπόσχομαι! :):):)

σνουποφιλάκι σβουριχτό!

11/5/11 22:26  
Blogger νατασσΆκι said...

το ξέρω ότι είναι δύσκολο, έχω κάνει κι εγώ παλιά μαθήματα και ξέρω :)))
Παρ' όλα αυτά, εμἐνα μ' αρέσει!!!
:))))
(όταν ξαναβρεθούμε θα σου δείξω εγώ αυτές που έχω φτιάξει με πηλό, στα γενέθλια του Τρομερού Παύλου, χο χο χο)

11/5/11 22:34  
Blogger marilia said...

Για δες το ελαφρώς διορθωμένο και με περισσότερο χρωματάκι... Χάλι μπλε, ξέρω! :):) Ναι, ναι, να μου δείξεις τι έφτιαξες. Γι' αυτό το λόγο να ξαναβρεθούμε! ;):):):)

(Η αλήθεια είναι ότι ακόμα δεν έχω επιστρέψει! Ακόμα εκεί είμαι! Και το πιο τραγικό; ΔΕΝ ΘΕΛΩ να επιστρέψω! σσσςςς)

Σμακ!

11/5/11 22:39  
Blogger Αννα said...

Ουτε εγω πινω καφε

Εχω και εγω το ιδιο μπουκαλι

Λεω να κανω παλι αναρτηση

Εχεις ταλεντο

Αυτα

12/5/11 16:38  
Blogger marilia said...

Αννούλα, τελικά, τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν είστε λίγοι που δεν πίνετε καφέ. Απλά εμένα μου φαίνεται περίεργο. ;) Έχεις κι εσύ το ίδιο σπαστικό μπουκαλάκι; Σιγά μην έχεις "το ίδιο"!!! Αφού ΙΔΙΟ μ' αυτό που έφτιαξα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!! Μπορεί να ΚΟΙΤΟΥΣΑ ένα ΟΛΟΪΔΙΟ με το δικό σου, αλλά αυτό έγινε σαν... ΤΡΙΤΟ ΞΑΔΕΡΦΑΚΙ ΤΟΥ!!!! χαχαχαχαχαχαχα! Είδα κι ένα "ολόιδιο" ...ράφι στα Τζάμπο, αφού δεν όρμησα να τα σπάω ένα ένα, πάλι καλά!

Να κάνεις ανάρτηση, να κάνεις! Γιατί, σε αυτή την... "ημίτρελη" κατάσταση πλέον -ξέρω τι λέω, μη γελάς- οι αναρτήσεις είναι το τελευταίο που σε απασχολεί! :Ρ:Ρ:Ρ

Πού το είδες, μωρέ ζουρλό, το ταλέντο;;;;;;; χαχαχαχαχαχαχαχα!

Φιλιά σβουριχτά. Μόλις χαλαρώσω με το Παραμύθι που με τρέχει φέτος, θα 'ρθω για ΚΑΦΕ! :)

12/5/11 20:18  
Blogger marilia said...

Ο Μάγος... Μπλογκεράκιας έβαλε πάλι το χεράκι του; Ζήλεψε που χαρίσαμε τσαγερό στον Παραμυθά και κανάτα στην καλή μάγισσα Άιναφετς; Ή του την έδωσαν οι πασχαλοφράουλες της Νατάσσας; Χάθηκαν όλα τα σχολιάκιααααααα! Και ήταν τόσο ενθαρρυντικά... :(

13/5/11 19:46  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home