Ημέρα Παιδικού Βιβλίου

Σαν σήμερα, πριν από 206 χρόνια ακριβώς, γεννήθηκε ο μεγάλος Δανός παραμυθάς, ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια και το σχολείο ήταν πολυτέλεια γι' αυτόν. Παρόλες όμως τις δυσκολίες κατάφερε να εκδώσει πολλά ποιήματα, θεατρικά και ιστορίες φαντασίας.

Το 1835 εκδίδει τα πρώτα του "Παραμύθια για Παιδιά". Τα παραμύθια του χαρακτηρίζονται από έναν ρεαλισμό. Άλλα έχουν μια αισιοδοξία για την επικράτηση του καλού και άλλα μια βαθιά απαισιοδοξία, ενώ πολλά απ' αυτά έχουν άσχημο τέλος. Παρόλ' αυτά ο Άντερσεν είναι ο αγαπημένος παραμυθάς εκατομμυρίων παιδιών σε όλον τον κόσμο, μιας και τα παραμύθια του μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Τα πιο γνωστά απ' αυτά είναι: "Τα κόκκινα παππούτσια", "Το ασχημόπαπο", "Η βασίλισσα του Χιονιού", "Η καινούρια στολή του αυτοκράτορα", "Το μολυβένιο στρατιωτάκι", "η Τοσοδούλα", "Η πριγκίπισσα και το μπιζέλι" κ.ά.

Κάθε χρόνο με τις τάξεις μου μιλάμε για τον Άντερσεν και αναφερόμαστε στα παραμύθια του. Ιδιαίτερη αναφορά κάνουμε πάντα στις 2 Απριλίου, που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού Βιβλίου. Παραμυθοσαλάτες έχουμε κάνει πολλές φορές. Φέτος όμως, πριν προλάβω να μιλήσω στα δευτεράκια μου για την "παραμυθοσαλάτα", έφτιαξαν μόνα τους μία -άσχετη με τα παραμύθια του Άντερσεν- σχετική όμως με τη δημιουργικότητα, τη φαντασία και τη φιλαναγνωσία που προσπαθούμε να καλλιεργήσουμε. Η ιστορία που θα ακολουθήσει γράφτηκε από μια ομάδα παιδιών Β' τάξης (2010-2011). Τα παιδιά ανακάτεψαν στοιχεία από:

• τον Μπομπ Σφουγγαράκι
  
• το τραγούδι "Δέκα καβουράκια" από το δίσκο "Ο τεμπέλης δράκος"
• το βιβλίο της Λήδας Βαρβαρούση που διαβάσαμε και δραματοποίησαμε στην τάξη: "Ένας καλόκαρδος... καρχαρίας!"
• και ένα δικό μου παραμύθι με τίτλο: "Ο νάνος και οι πειρατές"

Πολλά, όμορφα, μαγικά, τρελά ταξίδια στον κόσμο των παραμυθιών!

Τα ψαράκια και το πάρτι τους

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν δυο ψαράκια στο βυθό του Μπικίνι. Κάποια μέρα βρήκαν ένα σπασμένο λυχνάρι κάτω από ένα βράχο και πάνω του είχε μια ετικέτα που έγραφε: «Τζίνι». Το σχήμα αυτού του βράχου έμοιαζε με άγαλμα και πάνω του καθόταν πέντε καβουράκια. Κάτω από το βράχο κάθονταν τρεις χελώνες. Ξαφνικά πλησίασαν τρεις καρχαρίες. Τα ψάρια τρόμαξαν κι έφυγαν γρήγορα παίρνοντας μαζί τους το λυχνάρι.

Όταν έφυγαν οι καρχαρίες, τα ψαράκια ξαναγύρισαν και βρήκαν ένα βυθισμένο καράβι από πειρατές. Μπήκαν μέσα στο ναυάγιο και βρήκαν ένα σεντούκι το οποίο όταν άνοιξαν αντίκρισαν κοσμήματα, αγάλματα χρυσά και λεφτά.

Τα ψάρια χάρηκαν τόσο που σε λίγες ώρες οργάνωσαν πάρτι με φραντζόλες, εννιά χάμπουργκερ, καραμέλες, σοκολάτες, κέικ, παγωτά, πατατάκια και ένα πακέτο ποπ κορν. Μαζί τους στο πάρτι ήρθαν και γοργόνες. Όμως, εντελώς ξαφνικά, εμφανίστηκαν πάλι οι καρχαρίες και χάλασαν το πάρτι των ψαριών. Τρόμαξαν και τις γοργόνες που έτρεξαν να κρυφτούν.

Τότε, όλα μαζί τα ψαράκια έπιασαν μία μεγάλη και βαριά πέτρα και την έριξαν πάνω στους καρχαρίες. Έτσι, οι καρχαρίες τρόμαξαν κι εξαφανίστηκαν μια για πάντα και τα ψαράκια έζησαν καλά κι εμείς… καλύτερα!

Γιώργος Τζ. – Αργύρης – Βαλάντης – Βαγγελίτσα – Γωγώ – Μαρίνα

Ιστορία με δοσμένες τις λέξεις: λυχνάρι, άγαλμα, ψάρι, ετικέτα.

10/2/11