webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

25.4.12

Τη δροσιά του να 'χουμε...

Πρώτο μπανάκι 23.4.2012. Καλή αρχή!

Ήρεμη, γαλήνια, ακύμαντη, δροσερή, ακροατής όσων σιωπηλά της λες, με τη φροντίδα έκδηλη στο γαλανό της χρώμα και την παρηγορητική της διάθεση στο μελωδικό της τραγούδι η θάλασσα έτοιμη να δεχτεί κάθε βλέμμα, κάθε σκέψη, κάθε "αχ!" που βγαίνει από μέσα και ανασύρει στην επιφάνεια ό,τι βαραίνει, παραδίδοντάς το ατόφιο σ' εκείνη, θυσία στην απέραντη γαλάζια αγκαλιά της.

Μεταξωτή κορδέλα

Τα δώρα της λιτά, ευγενικά και φίνα, έρχονται γενναιόδωρα να σε βρουν, αρκεί να μη δειλιάσεις, να μη διστάσεις στιγμή ν' αφεθείς στην αγκαλιά της. Ανάσες βαθιές και αποφασιστικότητα στο βλέμμα. Η αγκαλιά της βασανιστική για τους άμαθους, το χάδι της κοφτερό αν η προσέγγισή της δε γίνει με όλο σου το είναι. Μα αφού αφεθείς και χαρείς ό,τι εκείνη σου προσφέρει ακούραστα και αφειδώς, αφού καταχραστείς την προθυμία της και εκμεταλλευτείς την απέραντη καλοσύνη της, εγκαταλείπεις άκαρδα την αγκαλιά της και την αφήνεις μόνη να σηκώνει τα δικά σου βάρη και τα βαθιά σου "αχ!". 

Έρχεται τότε ένα χρώμα κίτρινο που σε λούζει και σε ζεσταίνει ως την ψυχή, στεγνώνοντας τα χάδια της θάλασσας από πάνω σου. Κι εσύ χαίρεσαι σαν μικρό παιδί! Το απολαμβάνεις! Δε χορταίνεις να ρουφάς κίτρινο ζεστό με όλα τα κύτταρά σου! 



Ποιο σφηνάκι ήταν αυτό, αλήθεια; Έχασα το μέτρημα... :$

Κι όταν τα "αχ!" γίνουν πολλά και... σηκώσουν κύμα, όταν το κίτρινο παύει να σε λούζει και κουρασμένο αναζητά μια άλλη γη, τότε εσύ αναζητάς άλλα χρώματα να πάρουν τα "αχ!" σου. Κόκκινο της φράουλας και πράσινο του ακτινίδιου μπερδεύονται με το κίτρινο του ήλιου και διεκδικούν πρωτιά στην αποτελεσματικότητα. Λογομαχούν για το ποιο θα σε ανακουφίσει πρώτο, ποιο θα αγαπήσεις περισσότερο, ποιο θα αναζητήσεις και την επόμενη, ποιο θα γίνει καλύτερός σου φίλος.

Ο χορός να μη σχολάσει! 24.4.2012

Μα κι αν οι αδυναμίες εκφράζονται ρητά, καμιά φορά, δεν είναι οι αληθινές μας. Απ' όλα τα χρώματα, λοιπόν, αυτό που πάντα θ' αναζητώ για να αφήσω σιωπηλά χαρές και λύπες, αυτό που θα γεμίζει μάτια και ψυχή σε κάθε στιγμή της ζωής μου, θα 'ναι εκείνο της σιωπής... 

Χωρίς τέλος


Πονεμένο Γόνατο 


Υ.Γ. 1 Έκθεσης συνέχεια, αφού το ζήτησες!
Υ.Γ. 2 Έκθεση σε διάφορα επίπεδα, αφού έτσι κρίνεις (τι 'ταν κι αυτό το αποψινό;;;!!!).
Υ.Γ. 3 Δεν έπλυνα την κίτρινη ψάθα και αύριο θα ζήσουμε πάλι στιγμές... αγάπης! 
Υ.Γ. 4 Σταμάτησα τα αντιφλεγμονώδη και πήρα δεύτερη γνώμη ειδικού. Είχες δίκιο.
Υ.Γ. 5 Ήμουν όσο κόσμια μπορούσα για το τελευταίο 24ωρο;;
Υ.Γ. 6 Δεν ξέρω γιατί σ' ακούω, αλλά... σ' ευχαριστώ! ;)