webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

3.10.06

Ο Μπόγιας της Αγάπης

Στο είχα πει να μη μ’ αγαπάς. Σε είχα προειδοποιήσει ότι κινδυνεύουν όσοι αγαπούν. Αλλά και όσοι αγαπιούνται. Όσοι αφήνονται να απολαύσουν αυτό το Δώρο. Δε με άκουσες, γέλασες μονάχα. Δεν πίστευες στον Μπόγια της Αγάπης. Κι όμως, υπάρχει. Γυρνάει και μαζεύει τα αδέσποτα κουτάβια φυλακίζοντας τις καρδιές τους. Και τότε βλέπεις τη θλίψη στα μάτια τους και νιώθεις την απελπισία και τον πόνο στο αλύχτισμά τους. Και εκείνων που φεύγουν και κοιτούν πίσω από τα κάγκελα της κλούβας, αλλά και εκείνων που μένουν αποσβολωμένα καταμεσής του δρόμου να βλέπουν με παράπονο την κλούβα του Μπόγια που χάνεται με ταχύτητα, κατευθυνόμενη προς το επόμενο θύμα της. Τότε ακούγονται μόνο τα παραπονιάρικα αλυχτίσματα και των δύο πλευρών, μια και το Δώρο της Αγάπης, δεν έχει μόνο παραλήπτη αλλά και αποστολέα.

Μη ρωτήσεις «Και τώρα τι κάνουμε;»… Δύο λύσεις: Πρώτη, να περιμένω κι εγώ τον Μπόγια να περάσει, ή, δεύτερη, να μαζέψεις δυνάμεις και να προσπαθήσεις να το σκάσεις απ’ το κλουβί σου...

15 Comments:

Blogger ΙΩΑΝΝΗΣ ΞΕΝΙΔΗΣ said...

Μου άρεσε πολύ το δώρο της αγάπης,ο αποστολεάς και ο παραλήπτης.Κάποια στιγμή θα ήθελα να το αναπτύξω!

Καληνύχτα Μαριλίιιιια!

4/10/06 00:44  
Anonymous Ανώνυμος said...

eftaseeee

5/10/06 01:04  
Blogger teiresias said...

Έστω και αν με μαζέψει ο...μπόγιας,την καρδιά μου δε θα μπορέσει να την περιορίσει.
Απ' την αρχή ξέρεις το..τέλος,όμως το δρόμο σου πρέπει να τον παίρνεις θαρραλέα.Η διαδρομή είναι το παν.
Υπέροχο ποστ!Να 'σαι καλά...

5/10/06 07:49  
Blogger marilia said...

Ιωάννη χαίρομαι που σου άρεσε το ποστ και θα χαρώ ακόμα περισσότερο να μας... δωρίσεις τη σκέψη σου! :)

vromobogia εννοείς ότι έφτασε ο Μπόγιας και για μένα;;; Πού καλέ; αρφ;;!! :)

Τειρεσία μου έχεις δίκιο. Το ταξίδι μετράει. Αλλά άμα ξέρεις ότι σε περιμένει ο Μπόγιας στη γωνία, δε φοβάσαι λιγουλάκι; Τόσο δα;! Πάρε ένα "Μματς!" και δώσε χρησμό! :)

5/10/06 14:16  
Blogger marilia said...

Φιλιά πολλά, Πυθία! Δες τα σημάδια στον ουρανό και για εμάς... :)

5/10/06 16:04  
Blogger Νίνα said...

και στη ζωη μας περιμενει ο μπογιας-Χαρος στη γωνια, αλλα αυτο δεν μας εμποδιζει απο το να ζουμε, να ονειρευομαστε και να ρισκαρουμε..απολαυσε το! φιλιά κι απο μένα :)!

5/10/06 17:09  
Blogger marilia said...

Καλώς τη Νίνα! Το ταξίδι στη Ζωή συνεχίζεται. Προσδεθείτε γιατί... ονειρευόμαστε. Φιλιά για να μη ζαλίζεστε θα βρείτε παντού γύρω σας! Σας ευχόμαστε καλή πτήση και σας προτρέπουμε να απολαύσετε κάθε ρίσκο! :)


Εγώ γράφω έτσι;;; χιχι! Εγώ φοβάμαι τα ύψη και δεν μπαίνω σε αεροπλάνο! Ναι, ντρέπομαι...

5/10/06 18:48  
Blogger elenitsa! said...

μπορώ όμως να το σκάσω από το κλουβί μου?

8/10/06 15:03  
Blogger marilia said...

Καλώς την Eλενίτσα! Κόπιασε, βάνω ρακή και το συζητάμε! Δύσκολο το σκασιαρχείο, αλλά κι εμείς για τα δύσκολα δεν είμαστε; Τα εύκολα είναι πληκτικά. Τι λες, πατριώτισσα; :)

8/10/06 18:27  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Μην ξεχνάτε πως μετά τον μπόγια ακολουθεί η ... ευθανασία!

8/10/06 23:15  
Blogger marilia said...

Γι' αυτό το φευγιό σας, ή έστω η προσπάθεια απόδρασής σας, να γίνει... ασκαρδαμυκτί. :)

8/10/06 23:42  
Blogger Alkyoni said...

..κοίτα να δεις πόσο όμορφα ανακαλύπτει κανείς κάνοντας πρωινή βόλτα στα μπλογκς!
Χαμογελάκι

16/10/06 10:47  
Blogger marilia said...

Η ομορφιά είναι στα χαμόγελά σας, alkyoni! Καλημέρα! :)

16/10/06 10:55  
Blogger George said...

Λυπάμαι πολύ που δεν ήμουν εδώ εγκαίρως. Μα πιό πολύ λυπάμαι που αυτός ο μπόγιας τριγυρνάει ακόμα λεύθερος να μαζεύει καρδιές.

27/7/07 00:40  
Blogger ΣΠΙΘΑΣ said...

Πολύ- πολύ καλό -))
Μαζί σου..

19/4/08 23:35  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home