Οι διακοπές ενός μικρού αρκουδιού 4

Έτσι, λοιπόν, τα δυο αρκουδάκια μπήκαν στο ταξί και έδεσαν τις ζώνες τους. Το ίδιο έκανε και ο οδηγός και ξεκίνησαν. Η εκκίνηση ήταν λίγο… άδοξη και τα δυο αρκουδάκια έβγαλαν μια κραυγή τρόμου καθώς έκλειναν τα μάτια τους και γαντζώνονταν στα καθίσματά τους. Ο Πινόκιο, θέλοντας να διασκεδάσει το φόβο τους, άρχισε να μιλά για τις ικανότητές του στην οδήγηση, αλλά και για τους διάσημους φίλους του.

Είχαν βγει από την πόλη και κινούνταν σε ένα πιο ήσυχο δρόμο με πολλές ανηφόρες και κατηφόρες. Δεξιά κι αριστερά του δρόμου τα αρκουδάκια μπορούσαν να δουν καλλιεργημένα χωράφια με αμπέλια και ελιές. Αλλού πάλι παρατήρησαν μεγάλα θερμοκήπια και ανθρώπους να κουβαλάνε μεγάλα τελάρα με φρεσκότατα λαχανικά.

Ο Πινόκιο δεν είχε σταματήσει ούτε στιγμή να λέει τις ιστορίες του. Η μύτη του είχε αρχίσει να μεγαλώνει επικίνδυνα, τόσο που τα αρκουδάκια είχαν μείνει άφωνα και τον κοιτούσαν με μάτια γουρλωμένα. Όμως ο Πινόκιο δεν έδινε σημασία στο έντρομο βλέμμα των φίλων του, ούτε στη μύτη του που άγγιζε πια το τιμόνι.

-Έχω μεταφέρει ένα σωρό διασημότητες με το ταξί μου! καυχιόταν στα αρκουδάκια. Την Μπάρμπι, τη Σίσσυ, το Μικρό Πρίγκιπα, τον Παπουτσωμένο Γάτο… Αυτή όμως που δε θα ξεχάσω ποτέ, ήταν η Σταχτοπούτα! Καθώς έβγαινε από το παλάτι του πρίγκιπα, όπου γινόταν ο χορός, περασμένες 12:00 τα μεσάνυχτα, με το υπέροχο, λαμπερό φόρεμα, τα πανέμορφα κοσμήματα και το μοναδικό γυάλινο γοβάκι, εγώ ήμουν αυτός που βρέθηκε μπροστά της για να τη μεταφέρει σπίτι της. Η άμαξά της, βλέπετε, είχε ήδη μεταμορφωθεί σε κολοκύθα και κάποιος έπρεπε να την πάει γρήγορα σπίτι της, πριν προλάβει να γίνει πάλι το φτωχό και κουρελοντυμένο κορίτσι. Φανταστείτε τι θα γινόταν αν την έβλεπε ο πρίγκιπας σ’ αυτά τα χάλια!

Αυτά είπε ο Πινόκιο, όταν ξαφνικά ένας δυνατός κρότος από σπάσιμο τζαμιού ακούστηκε. Το ψέμα του ήταν τόσο μεγάλο, αυτή τη φορά, που η μύτη του μεγάλωσε απότομα και… κρακ!... έσπασε το παρμπρίζ του αυτοκινήτου. Οι τρεις επιβάτες τα ‘χασαν. Το ταξί ξέφυγε από τον έλεγχο του οδηγού του και… τσουπ!... βρέθηκε μισοβουλιαγμένο σε μια λιμνούλα. Ευτυχώς, όμως, κανείς τους δεν έπαθε τίποτα. Οι ζώνες που φορούσαν τους προστάτεψαν από τον τραυματισμό. Τα δυο αρκουδάκια τρομαγμένα, χρησιμοποίησαν τη μύτη του Πινόκιο σαν γέφυρα για να περάσουν στην απέναντι όχθη της λίμνης. Όσο για εκείνον, τρόμαξε τόσο πολύ, που μάλλον θα κάνει πολύ καιρό να ξαναπεί ψέμα.