Γεροντοκορισμοί...
-Γιατί, σε κάθε δυσκολία, καταφεύγεις πάντα στην αγκαλιά του ζεστού νερού;
-Κι εσένα τι σε νοιάζει;
-Χμ! Ξέρω γιατί!
-Ξεράδια ξέρεις!
-Αναζητάς ασφάλεια και ζεστασιά! Και επειδή από αγκαλιές... ξεμείναμε...
-Ε, σταμάτα να με πρήζεις και να με θυμώνεις περισσότερο! Αρκετά ζορίζομαι!
-Με ποιον τα 'χεις πάλι;
-Να μη σε νοιάζει!
-Ξέρω! Πάλι σε τσάντισες! Έτσι δεν είναι;
-Ρε, γαμώ την καταδίκη μου με σένα! Ποιος σου μίλησε; Ποιος σε κάλεσε και ποιος σε όρισε ψυχαναλυτή μου;
-ΕΣΥ!
-ΕΓΩ;
-Φυσικά!
-Είπα εγώ σ' ένα γυάλινο, ηλίθιο σταγονάκι να 'ρθει, να μπαστακωθεί εδώ και να μου βγάζει γλώσσα; Είπα εγώ να με αναστατώσεις και να μου ανεβάσεις πυρετό; Είπα εγώ να αρχίσεις τα: "Με ποιον τα 'χεις;" και τα: "Ξέρω τι και πώς!"; Σου μίλησα εγώ ποτέ;
-Όχι, δε μου μίλησες εσύ, γιατί, απλά, είναι ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ! Είναι δική μου ευθύνη να σου λέω ό,τι φοβάσαι ν' ακούσεις, ξεκάθαρα, άμεσα και διαυγέστατα! Εξάλλου, κάπου, μόλις σήμερα, διάβασες πως "τα δάκρυα είναι η ευγενής γλώσσα των ματιών". Γι' αυτό τώρα... σκάσε και άκου με.
-Κι εσένα τι σε νοιάζει;
-Χμ! Ξέρω γιατί!
-Ξεράδια ξέρεις!
-Αναζητάς ασφάλεια και ζεστασιά! Και επειδή από αγκαλιές... ξεμείναμε...
-Ε, σταμάτα να με πρήζεις και να με θυμώνεις περισσότερο! Αρκετά ζορίζομαι!
-Με ποιον τα 'χεις πάλι;
-Να μη σε νοιάζει!
-Ξέρω! Πάλι σε τσάντισες! Έτσι δεν είναι;
-Ρε, γαμώ την καταδίκη μου με σένα! Ποιος σου μίλησε; Ποιος σε κάλεσε και ποιος σε όρισε ψυχαναλυτή μου;
-ΕΣΥ!
-ΕΓΩ;
-Φυσικά!
-Είπα εγώ σ' ένα γυάλινο, ηλίθιο σταγονάκι να 'ρθει, να μπαστακωθεί εδώ και να μου βγάζει γλώσσα; Είπα εγώ να με αναστατώσεις και να μου ανεβάσεις πυρετό; Είπα εγώ να αρχίσεις τα: "Με ποιον τα 'χεις;" και τα: "Ξέρω τι και πώς!"; Σου μίλησα εγώ ποτέ;
-Όχι, δε μου μίλησες εσύ, γιατί, απλά, είναι ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ! Είναι δική μου ευθύνη να σου λέω ό,τι φοβάσαι ν' ακούσεις, ξεκάθαρα, άμεσα και διαυγέστατα! Εξάλλου, κάπου, μόλις σήμερα, διάβασες πως "τα δάκρυα είναι η ευγενής γλώσσα των ματιών". Γι' αυτό τώρα... σκάσε και άκου με.
posted by marilia | 23:59
6 Comments:
Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.
Μην τα βάζεις με τη σταγονίτσα.
Κάνε πέρα τους προβληματικούς (πραγματικούς) γεροντοκόρους...
Ασκαρούλη, πράγματι, κόκαλα τσακίζει η άτιμη! Αλλά και τα τσακίσματα καλά είναι, αρκεί να ξέρεις πώς να... ξαναϊσιώσεις! :):) Αυτή η ρημαδοσταγόνα φταίει για όλααααααααα!!!
ίντα σ' ηύρε καλέ;
Τίποτα, όλα καλά, mortal. Καληνυχτοφιλιά
Και αν μάθω...ποιός τόλμησε να αποκαλέσει γεροντοκορισμούς...τις όποιες ανησυχίες σου...θα του τσακίσω τα κόκαλα, κι έχω τον τρόπο μου! :))
Ματς, very μουτς!
Μαγισσούλα, επειδή το ξέρω :Ρ δε θα μαρτυρήσω τίποτα. Εξάλλου, τώρα πια, έφυγαν τα σταγονάκια... ;)
σμακ σβουριχτό
Υ.Γ. Κοίτα τώρα συνειρμούς το μυαλό μου: Χθες φόρεσα ένα κατάλευκο φόρεμα με γιακά και κουκούλα. Πρόκοψα και φόρεσα και make up. Μετά από λίγο παρατήρησα ότι το μισό μέικαπ ήταν πάνω στον καινούριο μου λευκό γιακά. Και το πρώτο που σκέφτηκα ήταν: "Φτου, γμτ! Και τώρα πώς το βγάζουμε αυτό, ρε Μαγισσούλα;"!!!! χαχαχαχαχαχα! Μετά τη συνέντευξή σου το 'παθα, δεν το 'χα ανέκαθεν! χαχαχαχαχαχα!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home