Κι άλλο καδράκι
...ή πώς να σπάσουν τα νεύρα σας
Ο Σαλιάρης Χαχανούλης γίνεται ενός έτους κι είπα να του φτιάξω κι εκείνου κάτι με τα χεράκια μου. Έκανα όμως λάθος επιλογή του θέματος. Δεδομένου ότι έχω ξεμείνει από εκτυπωτή τώρα και αρκετό καιρό, ζωγραφίζω παραστάσεις μόνο από τις ήδη υπάρχουσες εκτυπωμένες. Ανάμεσα σ' αυτές και το... "βρωμοπούλι". :):) Ευτυχώς η γάτα της γειτονιά μου μεγαλώνει τους νέους "Σιλβέστρους" κι έτσι σύντομα θα μας αφήσει... πούπουλα το άτιμο, υδροκέφαλο, δυσλεκτικό καναρίνι!
15 Comments:
Αχαχαχα!! και εγώ τον αντιπαθώ γιατί ποτέ δεν κατάφερνε ο Σιλβέστερ να τον πιάσει!!!
Πλύ όμορφο είναι όμως το καδράκι!
Μου αρέσει που έχει πολλά χρώματα και άρα είναι σούπερ για παιδάκι!:):)
Φιλιάαα
Δεν θα προλάβουν να χαρούν οι Συλβέστροι!
Θα το λιώσω το βρομόπουλο κάτω απ' τις γαλότσες μου!
Μαγδάκι, αφού παίρνω το ΟΚ από... παιδάκι, άρα θα αρέσει και στο Χαχανούλη! χιχιχιχιχιχιχιχι!! :):)
Ασκαρδαμυκτί, μόνο μη λιώσεις το συγκεκριμένο, γιατί έφαγα ένα απόγευμα ιδρωκοπώντας για να το φτιάξω. Ούτε κι εκείνο της αγαπημένης μου πιτζάμας, σε παρακαλώ. Λιώσε όλα τ' άλλα, με μίσος! :):):)
Τελειο βγηκε το καδρακι εξαιρετικα δυσκολο να ζωγραφιζει κανεις...Μπραβο Μαριλία !!!
Χαχαχα... το καημένο το λάπι το έχεις για πφουουπ!
άχου η γατομαμά τι γλυκούλαααα
Γωγώ, πράγματι δύσκολο πράγμα και θαρρώ δεν είναι για μένα...
Ασκαρούλη, είσαι κακός!!!!
Μάλερ, αν και η συγκεκριμένη μού τη σπάει γιατί όλο πίσω απ' τ' αυτοκίνητο, όταν παρκάρω, βρίσκεται, εντούτοις είναι πολύ τρυφερή εικόνα. Δε συμφωνείς; Νιάρρρρ!
Εξαιρετική δημιουργία για ακόμα μια φορά. Εχω ένα βραβείο για εσένα περνα όποτε μπορείς να το πάρεις. Φιλιά.
Maria Z, καλωσόρισες και σ' ευχαριστώ! Πρώτη φορά και με... βραβείο στα χέρια, μεγάλη τιμή για μένα! Αλλά, έχω εξηγήσει και στο παρελθόν, δε θεωρώ ότι η καθημερινότητα κάποιου, το blogging δηλαδή, αξίζει βραθεύσεις και γκλίτερ. Γι' αυτό, δε συμμετέχω σε τέτοιες δράσεις. :)
Πάντως σ' ευχαριστώ πολύ για τη σκέψη. :)
O tweety ειναι το αγαπημένο μου καρτούν, και το έχεις φτιάξει υπέροχο.Βάλτο ψηλά να μην το φτάνει ο γατούλης.
Χθες το βράδυ σε σκεφτόμουν...
Εκεί που χάζευα TV...μόνη. Ξαφνικά μια ακρίδα τεράαααααααααστια πράσινη επάνω μου!
Της πέταξα μια πετσέτα να την κουκουλώσω και να πετάξω έξω το δέμα...δώστου αυτή πάλι επάνω μου στα μαλλιά μου, ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!
Το βραδάκι ούτε ο νεραιδοσύντροφος δεν κατάφερε να την διώξει...έτσι συμβιώνουμε!
πωπω παιχνιδιαρικα χρώματα, μαρέσει!!!μπραβο!!
erifili, εγώ ανέκαθεν το αντιπαθούσα! Έπεσα όμως στην ανάγκη του γιατί δεν υπήρχε τίποτα άλλο εκτυπωμένο στο σπίτι. :(
Άιναφετς, θα 'χα πεθάνει, ανήσυχη, στον καναπέ μου. Ιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!! Ανατρίχιασα!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Demi, ευχαριστώ.
Γεια σου πολύ ωραίο το blog σου τώρα το ανακάλυψα , θα χαρώ να περάσεις και από το δικό μου
Potpouri, πέρασα και θα ξαναπεράσω από το μπλογκ σου! Πολύ όμορφο και με ιδέες για δημιουργία που τόσο μ' αρέσουν! :)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home