webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

28.6.10

Σ' ένα μαγικό κουτί



Θέλω να κλείσω σ' ένα μαγικό κουτί όλα τα χαμόγελα που συνάντησα στα ταξίδια της ζωής μου, όλες τις αγκαλιές, όλα τα βλέμματα απορίας. Κάθε μέρα να το ανοίγω, να χαμογελώ, ν' αγκαλιάζω, να λέω όσα δεν μπόρεσα, όσα δεν πρόλαβα, όσα φοβήθηκα κι αποσιώπησα...


Κι ύστερα πάλι λέω: "Όχι! Όχι φυλακές και σκοτάδια"! Κανένας περιορισμός στη ζωή. Μόνο να κυλά τής πρέπει. Κι αποφασίζω ν' αφήνω σκόρπια κομμάτια καρδιάς όπου κι αν πηγαίνω, να 'χω ν' αγαπώ.


*Με αφορμή ένα υπέροχο μέιλ που έλαβα προ ημερών από ένα γλυκύτατο άνθρωπο :)

16 Comments:

Blogger Γιαγιά Αντιγόνη said...

Καλύτερα στο φως.
Να μη τα κρύψεις στο σκοτάδι μπορεί και να ξεχαστούν εγκλωβισμένα..
Καλημέρα και φιλιά!

28/6/10 08:20  
Anonymous Ανώνυμος said...

Το τάνγκο Μαρίλια (μιλάω για το Αργεντίνικο όμως, όχι εκείνα τα χαζοχαρούμενα "μπαλετικά") είναι μαγικός χορός. Αν χορέψεις μια φορά δεν θα μπορείς να ζήσεις χωρίς! Μην χάσεις την ευκαιρία! Αν σου αρέσει η μουσική αυτή, τότε το χορό θα τον λατρέψεις. Θα σου προσφέρει πολλές συγκινήσεις!
Φιλιά
Ιωάννα

28/6/10 10:51  
Blogger marilia said...

Γιαγιά Αντιγόνη, καλωσόρισες! Κερνάμε ρακή και καλτσουνάκι! ;)

Γιαγιά Αντιγόνη, τα μαγικά κουτιά δεν τα τρομάζει σκοτάδι, ούτε οι θησαυροί τους κινδυνεύουν να εγκλωβιστούν και να ξεχαστούν. Αυτά, μ' ένα μαγικό τρόπο, πάντα θ' ανοίγουν και θα μας θυμίζουν ό,τι αγαπήσαμε. Απ' την άλλη, σίγουρα η ελευθερία και το μοίρασμα είναι αξίες ανεκτίμητες...

Ιωάννα, με μαγεύει η λάτιν μουσική. Αδιαμφισβήτητα όμως το σκαρί μου δεν είναι για τέτοιες συγκινήσεις. :) Κινδυνεύω να... τσακιστώ και να... πάρω μαζί μου κι άλλους! :):):)

28/6/10 13:11  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

τα πολλά χαμόγελα κι οι αγκαλιές έρχονται!
Τα παλιά άστα να κυκλοφορούν ελεύθερα...
Πάλι σε σένα θα επιστρέψουν!

29/6/10 00:32  
Blogger marilia said...

Μμμ! Πολύ ελπιδοφόρο αυτό που λες. Είσαι σίγουρος; :)

29/6/10 13:19  
Blogger mahler76 said...

ε όχι και να φυλακίσεις στο σκοτάδι τα χαμόγελα. Άφησε τα ελεύθερα :)

29/6/10 22:19  
Blogger marilia said...

mahler, τ' αφήνω. Πιάσε κι εσύ ένα :)

30/6/10 09:52  
Blogger live and love said...

τα έχεις πάντα στην καρδιά σου, οπότε δεν χρειάζονται κουτί!

30/6/10 20:03  
Blogger Άιναφετς said...

Ας είναι καλά ο γλυκύτατος αυτός άνθρωπος που ακούμπησε την καρδιά σου...ξέρω από αυτά τα τρυφερά μηνύματα που για μέρες μας κρατούν ζωντανούς!
ΑΦ :)

1/7/10 19:18  
Blogger Ταχυδρόμος! said...

Κι εγώ μέσα στο σεντούκι;;;

6/7/10 11:10  
Blogger ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Γειά σου και χαρά σου γλυκιά δασκάλα!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

6/7/10 13:14  
Blogger ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Καλώς ΣΕ και ΣΑΣ ξαναβρίσκω

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

6/7/10 16:01  
Blogger Ασκαρδαμυκτί said...

Φιλάκια σνουπάκι!

6/7/10 17:23  
Blogger marilia said...

live and love, έτσι είναι. Ασφαλή και ξεκάθαρα στην καρδιά. :)

Άιναφετς, Άνθρωπος που ενώ δεν έχω συναντήσει ποτέ από κοντά, τον αισθάνομαι τόσο γλυκά οικείο! Από τους Ανθρώπους που αγαπάς ακόμα και μέσα από καλώδια και πίξελ! :)

Ταχυδρόμε, "δε με διαβάζεις καλά", όπως μου 'χες πει κάποτε! χιχιχιχι! Είπαμε, "σκόρπια κομμάτια καρδιάς όπου κι αν πηγαίνω, να 'χω ν' αγαπώ.". Η φυλακή είναι εύκολη υπόθεση. Κρατάω κάτι επειδή θέλω εγώ. Η ελευθερία θέλει δύναμη. Αν γυρίσει σ' εμένα, ε, άξιζε τον κόπο. ;)

Γλαρένια μου, πού χάθηκες! Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω πάλι εδώ!!! Αγκλαλίτσααααααααααααααα!!! :)

Ασκαρούλη, όλα καλά με τα σχόλια, ε; Φιλιά! :)

6/7/10 21:18  
Blogger elenitheof said...

Μαριλία μου, γλυκιά
η αγνή σου καρδιά
γεμάτη αγάπη
κι ευωδιαστά άνθη.
Κάθε μέρα να σκορπάς
σ' αυτούς που αγαπάς
ό,τι έχεις στην καρδιά
χαμόγελα, φιλιά
αγκαλιές, λόγια τρυφερά.
Στα σκοτάδια μην κρατάς
το θησαυρό της καρδιάς.
Η ζωή να κυλά
με φως και χαρά.
Φιλιά.

13/7/10 16:30  
Blogger marilia said...

Ελένη!!!

Να 'σαι καλά και να ομορφοπερνάς! :) Καλές διακοπές! :)

15/7/10 02:07  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home