webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

8.12.12

Γκρι διάθεση


Ο Στέλιος μου


Μια κακοδιαθεσία, βρε παιδί μου... Μια διάθεση για γραμμές έντονες και γκρίζες... Ένα κρύο ξαφνικό που δεν ξέρω από πού ήρθε και γιατί απλώθηκε γύρω μου... Μια αδιαπραγμάτευτη ανάγκη να μη βλέπω κανέναν και τίποτα, ούτε καν φως... 

Κάτι τέτοιες στιγμές αναζητάω την τεράστια χνουδωτή αγκαλιά που μου προσφέρθηκε για δώρο στις 26 Νοεμβρίου πριν... οχτώ! χρόνια, από την αδερφή μου. Και πώς κατέφτασε σε χώρο αγαπημένο, μια μέρα χαράς με πολλά φλας γύρω και χάχανα και πολλές ευχές να συνοδεύουν ζωές και σταδιοδρομίες, με τι ενθουσιασμό προσγειώθηκε στην αγκαλιά μου ανάμεσα σε όμορφους, καλοντυμένους... πτυχιούχους! "Συγχαρητήρια!!! Καλή σταδιοδρομία!! Και... χρόνια πολλά!"! Και... φραπ! χώθηκε στην αγκαλιά μου και, πια, δύσκολα ξεκολλάει. 

Θαρρώ είναι το καλύτερο δώρο που 'χω λάβει ποτέ. Κι ας βράχηκε με δάκρυα από την πρώτη στιγμή. Ένα περίεργο πράγμα, λες και μου χαρίστηκε για να με παρηγορεί στα δύσκολα! Ευχαριστώ, μικρό σκουλήκι! ;) 

Χθες, εκείνη η διάθεση η γκρίζα... μ' έκανε να θέλω πάλι τη γνωστή χνουδωτή παρηγοριά. Κι αυτή τη φορά στάθηκε, πρόθυμος, χαμογελαστός, τρυφερός πολύ. Κι εγώ, η κακούργα, του συμπεριφέρθηκα έτσι: 

Ο κατά δικός μου Στέλιος

8 Comments:

Blogger mahler76 said...

μια χαρά τον ζωγράφισες τον Στέλιο. εύχομαι σύντομα η διάθεση να γίνει πάλι πολύχρωμη. Καλό σου απόγευμα :)

8/12/12 16:44  
Blogger marilia said...

Μαλεράκο, είσαι απίθανο γατί! Δηλαδή... πιο απίθανο κι απ' τη Μίου μας! χιχιχιχι!

Φιλάκι

8/12/12 16:53  
Blogger Ψονθομφανήχ said...

Σταθερή αξία ο Στέλιος!
Άσε που θυμίζει και τον "γάτο τον Τούρκο"...

Καλύτερος ο Μάλερ απ' τη Ζημιάρω;
Δε νομίζω...

8/12/12 23:05  
Blogger marilia said...

Ζαβόλω, όχι Ζημιάρω! Αλλά μη μας ακούσει η Ιωάννα να τη λέμε έτσι, μας έφαγε και τους δυο! χιχιχιχι!

Ο Στέλιος, πράγματι, σταθερή αξία. ;)

9/12/12 10:29  
Blogger Ψονθομφανήχ said...

Δηλαδή πώς τη λέει η Ιωάννα;
Αφροξυλάνθη;

9/12/12 13:51  
Blogger marilia said...

"Μίου" :(:(:(:(:(:(

9/12/12 14:01  
Blogger mortal said...

Τραγούδα το
"...δε θέλω,πια, να ζω στο μαύρο και στο γκρίζο..."
και θα σου περάσει...
Φιλιά κι από μένα για συμπαράσταση!

14/12/12 01:55  
Blogger marilia said...

mortal μου, μα αυτό το τραγούδι είναι μες στη μαυρίλα και την κατάθλιψη. Αυτό να τραγουδάω;;;;;; Κι εγώ που νόμιζα ότι βοηθάει "ο Ρούντολφ" που τραγουδούσα τόσες μέρες...!

Υ.Γ. Το γατί είναι... γάτος και η Ιωάννα κοντεύει να πάθει κατάθλιψη που δεν θα ΤΟΝ φωνάζει πια "Μίου"! χαχαχαχαχαχαχα! Και τώρα πάω να του βγάλω το λουρί! τςτςτςτςτς!

14/12/12 14:09  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home