webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

10.10.12

Μπόρες





"Τα blues αγγίζουν το Νότο", είπε η ζεστή, ποιητική φωνή χθες βράδυ. Όμως δεν τον άγγιξαν απλά. Τον σφιχταγκάλιασαν, μην και τολμήσει να φύγει. Κι έγινε η αγκαλιά μέγκενη που ακινητοποιεί και μουδιάζει. 

Σε πείσμα του Φθινοπώρου, σε πείσμα του ουρανού που θλίβεται και αδιάντροπα βρέχει τη θλίψη του, σε πείσμα της στάθμης της βροχής που ανεβαίνει απειλητικά μέσα μου και με κάνει να μοιάζω με βουρκωμένο σύννεφο, θα κοιτώ με επίμονο βλέμμα τα φωτεινά σχήματα στον ουρανό και θα ονειρεύομαι καλοκαίρια.

Πονεμένο Γόνατο

Υ.Γ. Να σπεύσω να καθαρίσω τα φρεάτια. Το τελευταίο μετεωρολογικό δελτίο προβλέπει σφοδρή καταιγίδα. Γι' αυτό, να ξεθάψω γρήγορα μολύβια και χαρτί, να σύρω γραμμές, σαν να φωνάζω, να καθαρίσει ό,τι κολλημένο και ξερό εμποδίζει, μήπως γλιτώσω από τη νεροποντή.


2 Comments:

Blogger mortal said...

Τι έγινε, έβρεξε εκεί; Εδώ ούτε σταγόνα. Μόνο που κολυμπάμε ακόμα...

18/10/12 01:32  
Blogger marilia said...

Γλυκουλάκο, έβρεξε, πριν μια βδομάδα. Δεν σπουδαιολόγησα το πόσο, ώσπου είδα να κυκλοφορούν κάτι ποταμόπλοια στη γειτονιά. Από την επόμενη όμως... ξαναρχίσαμε τα μπάνια! Να, εν όψει απεργίας σημερινής... δεν πετιέσαι για μπανάκι; Έχει υπέροχη μέρα και καταπληκτική θάλασσα!!!

Εεε;;;

Γλυκοφιλάκι

18/10/12 09:58  

Δημοσίευση σχολίου

<< Home