Δε θέλω γέλια! Α!

Πρώτη απόπειρα να μετρήσω... αυτό το πράμα, τέλος πάντων! Αλληθώρισα!
Αλλά πείσμωσα!

Κάνω και εξάσκηση στο σπίτι, τρομάρα μου!

Αυτό το τραγουδούσα όταν το ζωγράφιζα.
Θαρρώ το τραγούδι μού πάει περισσότερο. Τουλάχιστον αυτό μου 'λεγε, κάποτε, η δασκάλα της φωνητικής.

Η ανιψιά μου πάντως έχει άλλη γνώμη:
"Όσι, όσι! Από το shD!" (όχι, όχι, από το cd)

Δεν πάω καλά. Το ξέρω.


Update, 30/3 Έχω ένα μικράκι ελεφαντάκι!

Καλύτερο τώρα;

Νέες δραστηριότητες!

...είπε ο Καζαντζάκης. Κι ενώ το πίστευα κι εγώ για τον εαυτό μου, ακόμα κι αν οι δικές μου γραμμές ήταν πάντα κοντές και αδύναμες, έχουν περάσει μέρες που δεν έχω γράψει ούτε μια γραμμή στο blog. Γιατί σίγουρα η δουλειά μου δεν αφήνει μέρα να περάσει χωρίς έστω και μια γραμμή χαραγμένη σε χαρτί, πίνακα, υπολογιστή τώρα πια...

Είπα να ξεσκονίσω τις γνώσεις μου περί δημιουργικής γραφής και να αναζητήσω την έμπνευση ακόμα και κάτω από το πιο βαρύ και σκονισμένο χαλάκι. Τελικά, η έμπνευση κρυβόταν πίσω από ένα κομμάτι χαρτί του μέτρου και πίσω από ένα κουτί ξυλομπογιές! Μαθήματα ζωγραφικής! Αυτό είναι! Πώς να περάσεις το απόγευμά σου κοιτώντας στωικά μια... κούπα! Φυσικά και είναι κούπα το παρακάτω πράγμα. Τι; Δεν το 'κανα καλό; Και το ελαφρώς διπλωμένο, στο μικρό χαρτί είναι ένα πλαστικό ποτήρι μιας χρήσης με το υπόλειμμα του καφέ κάποιου συναδέλφου. Τι; Δεν είναι σαφές;

Έτσι, χωρίς μετρήματα και αλλήθωρα μάτια, σαν τα σημερινά. Χωρίς καμιά γνώση. Απλή παρατήρηση. Έρμες αποστάσεις και μετρήματα! Δύο ώρες για ένα ρημάδι βάζο! ΔΥΟ ώρες!!! Και τι ζαλάδα, τι εκνευρισμός, τι γέλιο, τι πείραγμα! Πού θα μου πάει; Την επόμενη φορά θα σας φέρω την πρόοδό μου, έτσι, για του λόγου το αληθές. Κι αυτή η σκιά; Τς τς τς! Άμα πεισμώσει όμως το ξεροκεφαλάκι μου...

Και στο επόμενο με καλό. Και μην ακούω γελάκια. Τώρα μ' έπιασε η δημιουργική φάση, τι να κάνουμε;

:):):):):):)

Υ.Γ. Η σημερινή ανάρτηση και τα... καλλιτεχνήματά μου αφιερωμένα εξαιρετικά στο Ακτινίδιο που έχει γενέθλια σήμερα! Χρόνια πολλά, φρουτάκι μου! Να τα εκατοστίσεις! :)

Διασκεδαστική γραφή!

Μέρες πριν είχα ενθουσιαστεί με την ιδέα και είχα δηλώσει συμμετοχή σε σεμινάριο δημιουργικής γραφής! Η αίτησή μου έγινε δεκτή κι έτσι σήμερα το πρωί βρέθηκα σ' ένα ωραίο σχολείο για να... δημιουργήσουμε!

Οι υπεύθυνοι του σεμιναρίου άνετοι, χαλαροί και με πολύ χιούμορ! Το κλίμα γρήγορα έγινε φιλικό και αισθάνθηκα άνετα πολύ γρήγορα. Το σεμινάριο πολύ καλά οργανωμένο -ήξεραν τι έκαναν οι άνθρωποι- και οι δραστηριότητες όπως μας τις είχαν υποσχεθεί: βιωματικές!

Στυλό και... σνουποημερολόγιο για τα σημαντικά και... ξεκινάμε!

Μεταξύ άλλων ασκήσεων, η γνωστή: funny stroryline! Αστεία ιστορία που συνθέτει όλη η ομάδα. Πώς; Ξεκινάει ο πρώτος με τη συμπλήρωση μιας φράσης, διπλώνει το χαρτί και δίνει στον επόμενο να συνεχίσει ολοκληρώνοντας άλλη φράση. Π.χ.

• Μια μέρα ο/η...
• συνάντησε τον/την...
• και του/της είπε...
• Εκείνος/η απάντησε...
• Τελικά...
• Άρα, καλά το λένε οι παλιοί: "....."

Το αποτέλεσμα της δικής μας ομάδας...

Μιλάμε για τρελό γέλιο! Μέχρι δακρύων αυτά που ακούστηκαν! Φανταστείτε πώς θα λειτουργεί στην τάξη! Δοκιμάστε το στις παρέες σας! Έχει απίστευτη πλάκα!

Μια επόμενη άσκηση δημιουργικής γραφής είχε τον τίτλο: "Διαφημιστείτε!" στην οποία έπρεπε να διδάξουμε την αφαίρεση στη γραφή και την εστίαση στον πυρήνα ενός ιστορικού γεγονότος. Ομαδικά έπρεπε να φτιάξουμε την αφίσα ενός κινηματογραφικού έργου-ιστορικού γεγονότος. Εμείς επιλέξαμε το μύθο της Ευρώπης και... ορίστε και η αφίσα μας!

Την αφίσα επιμελήθηκα... εγώ και δε θέλω ούτε γέλια, ούτε περίεργα σχόλια! :):):):):):)

Εκεί όμως που γελάσαμε με την καρδιά μας ήταν στην τεχνική της "Συνταγής"! Το θέμα μας ήταν "Πώς να εξαφανίσω το δάσκαλο" και οι συνταγές που ακούστηκαν ήταν όλες εξαιρετικές, καλομαγειρεμένες, πεντανόστιμες και... καθόλου light! Κανένας οίκτος όμως! Καμία έκπτωση πουθενά! Για του λόγου το αληθές... η δική μου συνταγή στην πρώτη φωτογραφία! (λείπουν και κάποιες συλλαβές λόγω πίεσης χρόνου, αλλά... δε βαριέστε!)... :)

Κάναμε κι άλλα όμορφα και διασκεδαστικά πράγματα!

Πάντα τέτοια και... στο επόμενο αντίστοιχο σεμινάριο με καλό!! Και σύντομα!!

Υ.Γ. Γιατί δεν οργανώνουν τέτοια συχνότερα;

Μάρτης γδάρτης

Πέφτουν άσπρα, δροσερά στραγαλάκια!!!!