webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

23.5.10

Θα 'θελα...


...να πάρεις μια φορά το μέρος μου
...να μ' ακούσεις προσεχτικά, χωρίς να με διακόψεις
...να με προλάβεις
...να μου χαμογελάσεις
...να μου φτιάξεις τη διάθεση
...να μη μιλήσεις, δε χρειάζεται πάντα
...να μ' αγκαλιάσεις
...να με κάνεις να νιώθω ασφαλής
...να με κάνεις να μην αισθάνομαι ανεπιθύμητη
...να πιστεύεις σε μένα
...να μου κάνεις μια ευχάριστη έκπληξη
...να με μάθεις

Μπορείς;

17.5.10

Ζωντανά από Βιέννη


Αύριο, Τρίτη, 18 Μαΐου 2010, η Χορωδία του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών τραγουδάει στη Βιέννη! Μπορείτε να απολαύσετε τη συναυλία ζωντανά στις 20:00 από το γνωστό σύνδεσμο.


Παιδιά εξαιρετικά που αγαπούν πολύ αυτό που κάνουν και πρώτα διασκεδάζουν τα ίδια κι έπειτα όσους τα ακούν να τραγουδούν. Περνούν ατέλειωτες ώρες πρόβας και μελέτης. Σίγουρα όμως αποζημιώνονται από το αποτέλεσμα. Η μικρή αδερφή ζηλεύει οικτρά που δεν είναι φέτος μαζί τους, λόγω διορισμού της σε πόλη εκτός Αθηνών, αλλά είμαι σίγουρη πως... συμβάλλει με τον τρόπο της από το σπίτι. Η Χορωδία του Τμήματος Μουσικών Σπουδών αποκτά ολοένα και περισσότερους φίλους. Γνωρίστε την και απολαύστε την ζωντανά από τη Βιέννη, αύριο στις 20:00.

15.5.10

Μαυρίλες...

Επειδή κάτι νιώθω ν' αλλάζει μα ταυτόχρονα το αισθάνομαι και οικείο... Αφήνω τη μουσική να κάνει τη δουλειά της.

Παραπονιάρικο...



Πάλι εσένα στο μυαλό...



Κι επειδή οι μαυρίλες μου έτσι αντιμετωπίζονται πιο αποτελεσματικά... πάμε με βήματα σταθερά και χέρια ν' αγγίζουν σε φίλους...




Έχω ανάγκη να 'ρχεσαι τη νύχτα στην καρδιά μου
ν' ακούς τον κάθε χτύπο της
να τραγουδάς τον ήχο της να γίνεσαι φωτιά μου

8.5.10

καλλιτεχνικές (;) ανησυχίες

Αφού βαφτίσαμε το Σαλιάρη Χαχανούλη μας και του δώσαμε, πλέον, κανονικό όνομα, είπα να χρησιμοποιήσω το ντεκόρ της βάφτισής τους για να φτιάξω μια πιατέλα με κεράκια και να θυμάμαι το γεγονός. Αρχικά η ιδέα μου ήταν αυτή:

Επειδή όμως το τούλι της μπομπονιέρας δε με ικανοποιούσε εκεί, είπα να το αλλάξω λιγάκι. Πήρα κόλλα για ντεκουπάζ, χαρτοπετσέτες με κοχύλια και λίγο χρωματισμένο χαλίκι που βρήκα χθες στα γνωστά Τζάμπο και έφτιαξα αυτό:


Αρχικά δεν είχα σκοπό να βάψω την πιατέλα, αλλά η κόλλα του ντεκουπάζ άφησε κάτι απαίσια σημάδια εκεί που έπεσε, με αποτέλεσμα να μου χαλάσει την πιατέλα. Το μόνο που σκέφτηκα, για να μην πετάξω όλα τα υλικά που είχα ήδη κολλήσει πάνω της, ήταν να βάψω με ακρυλικό τη βάση. Ε, το πρώτο είναι..., πού θα μου πάει..., θα μάθω!

Ό,τι κοχύλι και χαλίκι περίσσεψε, δεν πήγε, φυσικά, χαμένο:


Από τα Τζάμπο αγόρασα και πηλό. Λευκό, γιατί πολυμερικό δε βρήκα. Κι έπεσα χθες με τα μούτρα για να φτιάξω πραγματάκια, τρομάρα μου!


Δεν το 'χω, βρε παιδί μου, δεν το 'χω. Αλλά θα το ξαναπροσπαθήσω το θέμα. Δεν μπορεί να 'ναι τόσο δύσκολο...

4.5.10

Παπιεδο...κάλαθο



Για το δωμάτιο της ανιψιάς μου.

3.5.10

Χορωδία Πανεπιστημίου Αθηνών


Η Χορωδία του Τμήματος Μουσικών Σπουδών Αθήνας σε όλο της το μεγαλείο! Για ακούστε και απολαύστε...