webzobbie's attack

Της πέτρας της υπομονή βάλε στο νου θεμέλιο κι ό,τι θα πεις με το θυμό, πες το, καλλιά, με γέλιο!

25.8.09

Θεσσαλονίκη - Γιάννενα!

Ελπίζω χωρίς παπούτσια πάνινα, καθότι τα αντιπαθώ τα μάλλα! :) Αυτή θα είναι η διαδρομή για το μεγάλο e-αδέρφι μου, γιο του e-μπαμπούλη μου, από τον άλλο μήνα και για τέσσερα χρονάκια! ΦΟΙΤΗΤΗΣ πια! ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ και η "μικρή" ξαδέρφη, η οποία θα κάνει τη διαδρομή Άγιος Νικόλαος - Γιάννενα! Όσο για την άλλη "μικρή" ξαδέρφη, ε... αυτή δε θα κάνει τίποτα τραγικό. Από τη μια μεριά της πόλης στην άλλη! :) Και τα τρία φοιτητάκια στα Γιάννενα, την πόλη που με φιλοξένησε πέντε ολόκληρα χρόνια και την αγάπησα για μια ζωή!

Πάνε εννιά ολόκληρα χρόνια από τη μέρα που, καρφωμένη στην οθόνη της τηλεόρασης και με ένα πρόχειρο χαρτί κι ένα στυλό ανά χείρας, περίμενα να μάθω ΑΝ κατάφερα να μπω στο Πανεπιστήμιο και σε ποια πόλη. Όλη η οικογένεια στο σαλόνι. Και η μικρή μου αδερφή έδινε, με το "νέο εξεταστικό σύστημα" τότε, ευελπιστώντας να εισαχθεί στην πρώτη της επιλογή, τη Μουσικολογία Αθήνας. Προηγούνταν τα αποτελέσματα των Δεσμών. Το στυλό γύριζε νευρικά στα δάκτυλα. Με μεγάλη χαρά είδα τα Χρηματοοικονομικά Τμήματα να ξεμακραίνουν. Με μεγάλη ανακούφιση είδα και όλα τα Οικονομικά Τμήματα να χάνονται. Με αγωνία -μη μείνω πάλι εκτός Σχολών- και ανείπωτη χαρά είδα τη βαθμολογία μου να είναι υπέρ αρκετή για τη μεγάλη μου αγάπη, για τη Σχολή που λαχταρούσα να μπω, την οποία όμως είχα βάλει ως 21η επιλογή στο μηχανογραφικό μου. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ!!!! Δάκρυα χαράς... Τι ευτυχία!!! Την ευτυχία μου σκιάζει η απογοήτευση της αδερφής μου. "Άι στην ευχή! Πουθενά δεν περνάω! Όλα τα μουσικά τμήματα είναι μεγαλύτερης βάσης...". Και πάνω που η μικρή απογοητευμένη και τσαντισμένη εγκαταλείπει το σαλόνι για να χωθεί στο δωμάτιό της, ενώ έχει κάνει τα δύο πρώτα βήματα για να φύγει, ακούγεται η πιο εύηχη ανακοίνωση που έγινε ποτέ από τηλεοράσεως... Ναι, το Τμήμα Μουσικών Σπουδών Πανεπιστημίου Αθηνών, η πρώτη επιλογή της μικρής, ήταν ανοιχτό και την περίμενε! Τρελά πανηγύρια στο σπίτι. Και μια λιποθυμία. Της μαμάς. Πάντα υπερβολική... :)

Από τότε έχουν περάσει εννιά χρόνια. Εκείνη τη μέρα δε θα την ξεχάσω ποτέ. Φαντάζομαι πως τη σημερινή μέρα θα τη θυμούνται και μετά από χρόνια τα σημερινά φοιτητάκια μου. :) Είμαι σίγουρη πως θα περάσουν μια όμορφη φοιτητική ζωή σε μια πόλη παραμυθένια! Δε με πιστεύετε; Δείτε και μόνοι σας! Τα Γιάννενά... μας είναι υπέροχα! Δώρο από μένα για καθένα από τα παιδιά μας... μια ομπρέλα! :) Και ένα κασκόλ! Και μια φωτογραφική μηχανή για τα πάμπολλα όμορφα που θα συναντήσουν! Τους εύχομαι ΚΑΛΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ και ΚΑΛΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΖΩΗ! Στους γονείς τους... καλή υπομονή! Και να ψάξουν να βρουν ένα οικονομικό πακέτο τηλεφωνίας και ίντερνετ. χιχιχι!


17.8.09

Τρία χρόνια blogging


Η Άντρια, η νονά του δεύτερου... τερατακίου μου, με προσκάλεσε να παίξω λέγοντας 10 (!!!) πράγματα για τον εαυτό μου. Η αλήθεια, δε μ' αρέσει να μιλώ για 'μένα, αλλά θα φροντίσω να το κάνω όσο πιο ανώδυνο γίνεται...

1. Είμαι σνούπι. Στην κυριολεξία! Και είμαι βέβαιη ότι... αυτό θα με φάει!


2. Μ' αρέσουν πολύ τα παιδιά και ό,τι έχει σχέση μ' αυτά. Γι' αυτό και το επάγγελμά μου είναι αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής.
3. Μ' αρέσουν πολύ τα γλυκά! Λατρεύω ό,τι περιέχει σοκολάτα. Από τα αγαπημένα μου γλυκά... οι τάρτες!
4. Λατρεύω το διάβασμα. Είμαι ικανή να προτιμήσω ένα βιβλίο με ένα ποτάκι στον καναπέ, παρά μια κεφάτη παρέα.
5. Είμαι κυκλοθυμική, πράγμα που τρελαίνει πρώτα εμένα και μετά τους γύρω μου.
6. Κλαίω πανεύκολα.
7. ...Ζουμπιέμαι πολύ απ' όλους. Δυστυχώς αισθάνομαι σαν χελωνάκι που μόοοοολις πάει να ξεμυτίσει και να βγάλει έξω το κεφαλάκι του, όλοι το περιμένουν με τεντωμένο το δάχτυλο για να του ζουμπήξουν το κεφαλάκι μέσα. Πολύ τραγική κατάσταση. Και πολύ ψυχοφθόρα.
8. Προτιμώ ν' ακούω παρά να μιλάω.
9. Τρελαίνομαι για... αγκαλίτσες. :$


10. Στις 19 Αυγούστου συμπληρώνω τρία χρόνια blogging! :))

5.8.09

Γεμιστά κανείς;

Προχθές ζήτησα από τον μπαμπά να μου δώσει φρέσκα λαχανικά από τον κήπο μας για να φτιάξω γεμιστά. Η μαμά φρόντισε να τα διαλέξει ένα προς ένα και να με εφοδιάσει με φυλλαράκια από το αμπέλι μας. Μετά άρχισε ο δικός μου ρόλος. Πλύσιμο, άνοιγμα, γέμισμα, τακτοποίηση στο ταψί και ψήσιμο. Κουραστική διαδικασία, αλλά έγιναν νόστιμα!





Έχω και χυμούλη από τα χεράκια μου! Άκρως δροσιστικό! ΑΚΤΙΝΙΔΙΟΧΥΜΟΟΟΟΟΟ!!!


Το... νύχι θα το περιποιηθώ αφού τελειώσω και το σφουγγάρισμα. Είδατε τι κάνει η βαρεμάρα; Μέχρι και νύχια φτιάχνω!!! Θέλω διακοπούλες κανονικέεεεεεεεεεεεεεεες!!!
Ουάααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα!
:(