Καινούριο λαπτοπάκι μου...

...και πού να σε συνδέσω!

Αγαπητέ Πανούλη, παλαιέ μου υπολογιστή,

πάει καιρός από τότε που συναντηθήκαμε για πρώτη φορά. Κοντεύουν ήδη 8 ολόκληρα χρόνια από 'κείνη την πρώτη μας συνάντηση! Μαζί μεγαλώσαμε! Μαζί περάσαμε διαβάσματα, ξενύχτια, αγωνίες, άγχη, δημιουργικές δραστηριότητες. Μαζί περάσαμε τα πρώτα καρδιοχτύπια, τις πρώτες αναζητήσεις επί παντώς επιστητού, το πτυχίο που ΜΑΖΙ πήραμε. Μαζί συντάξαμε το πρώτο μας άρθρο προς δημοσίευση, μαζί γνωρίσαμε νέους φίλους, πολλοί εκ των οποίων... της καρδιάς! Αγαπητέ Πανούλη που σε μετέφερα στην... εντατική στα χέρια, διανύοντας τα μισά Γιάννενα, που σε σκέπαζα όταν έφευγα ταξίδι μακριά, που σου έσκαγα φιλί στο... οθονομουτράκι σου, πρώτη και μεγάλη αγάπη μου, ήρθε η ώρα να ξεκουραστείς. Ήρθε η ώρα να αποχωριστούμε. Μεγαλώσαμε και οι δυο και ο καθένας πρέπει να κάνει όσα αντέχει πια.

Ο συνεχιστής του έργου σου επιλέχθηκε από μένα την ίδια, σε αντίθεση με τη δική μας γνωριμία που ήταν καθαρά θέμα... συνοικεσίου! Ελπίζω ο νέος να αποδειχτεί, εκτός από ωραίος και αξιόπιστος και ικανός να αντεπεξέλθει στα καθήκοντά του. Τα πρώτα δείγματα είναι θετικά. Εύχομαι να συνεχίσουμε άψογα τη σχέση συνεργασίας μας.

Αγαπητέ μου Πανούλη, πάντα θα σε συμβουλεύομαι και θα σε κρατώ ενήμερο για τις εξελίξεις της δουλειάς και της ζωής μου! Ελπίζω να μη μου κρατήσεις κακία γι' αυτή την αλλαγή.

Σ' αγαπώ πολύ
εγώ το... σνούπι

Υ.Γ. Τυχαία μέσα στο κουτί της κόκκινης τσάντας ήταν το συγκεκριμένο mousepad. Μόλις το είδα, άρπαξα το κουτί από τα χέρια του πωλητή και βεβαιώθηκα πως αυτό το σημάδι ήταν καθοριστικό για την εξέλιξη της σχέσης μας! :):):)


Υ.Γ2 Ενημέρωση 3/1/2011:

Έτσι, για να μη λένε μερικοί μερικοί... ο Πανούλης σε περίοπτη θέση στο σαλόνι μου. Παράπονο;

Να τα πούμε και φέτος;

Καλήν εσπέραν, άρχοντες

Αν είναι ορισμός σας

Χριστού τη θεία γέννηση

Να πω στ’ αρχοντικό σας

Χριστός γεννάται σήμερον

Εν Βηθλεέμ τη πόλη

Οι ουρανοί αγάλονται

Χαίρεται η φύσις όλη.

Κερά καμαροτράχηλη

και φεγγαρομαγούλα

Απού τον έχεις τον υγιό

το μοσχοκανακάρη

Λούεις τον και χτενίζεις τον

Και στο σχολειό τον πέμπεις

Κι ο δάσκαλος τον έδειρε

μ’ ένα χρυσό βεργάλι

Και η κερα-δασκάλισσα

με το μαργαριτάρι

Είπαμε δα για την κερά,

ας πούμε για τη βάγια

Άψε βαγίτσα το κερί

Άψε και το διπλέρι

Και κάτσε και ντουχιούντισε

Ήντα θα μας εφέρεις

Γι’ απάκι, γιά λουκάνικο

Γιά χοιρινό κομμάτι

Κι από τη μαύρη όρνιθα

κανένα αβγουλάκι

Κι αν είναι κι απ' τη γαλανή...

κάνε τα ζευγαράκι

Φέρε πανιέρι κάστανα

Πανιέρι λεπτοκάρυα

Και φέρε και γλυκό κρασί

Να πιούν τα παλικάρια

Κι αν είναι με το θέλημα

Άσπρη μου περιστέρα

Ανοίξετε την πόρτα σας

Να πούμε καλησπέρα

Κι ακόμα δεν τον ήβρηκες

Το μάνταλο ν’ ανοίξεις

Να μας εβάλεις μια ρακή

Κι ύστερα να σφαλίξεις



Καλά Χριστούγεννα!!!

Να ομορφοπερνάτε!

τι τίτλος;

Ανάγκη ξαφνική και επιτακτική οδηγεί τα βήματα στη βιβλιοθήκη και τα μάτια αναζητούν εναγωνίως το μικρό μαύρο βιβλίο με τα ποιήματα. Γιατί; Εμένα δε μ' αρέσει η ποίηση. Μ' έκαναν να τη μισώ από παιδί. Κι όμως, με τη φλύαρη ησυχία της νύχτας, τη μονότονη παγωνιά της μοναξιάς, κάτι τέτοιες σελίδες αναζητώ για να κουρνιάσω. Το παράθυρο ανοιχτό να τρυπώνουν φώτα χλομά και, για δες, δειλά κρυφοκοιτάει απ' το τζάμι μισό το φεγγάρι. Παίρνει θάρρος απ' τον ήχο των σελίδων που γυρνούν και χώνεται, όλο και πιο θαρραλέα, στη νύχτα μου. Σύντομα το τρομάζει ο χρόνος που περνά και τρέχει βιαστικό να χαθεί από τα μάτια μου που επίμονα το ρωτούν για σένα. Πάλι μόνη...

Και απογοητευμένη. Για άλλη μία φορά. Έκλεισε το βιβλίο στη σελίδα 32...

Καλό Χειμώνα!

Είπα να επικαλεστώ τη βοήθεια των νεραϊδών για να φέρουν το Χειμώνα γιατί σίγουρα κάπου θα ξεχάστηκε πίνοντας ρακές και άργησε να 'ρθει! Τι φωνές έβαλα στον Αϊ-Βασίλη, τι κεριά και κόλλες μύρισαν στο σπίτι, τι χρυσόσκονες έριξα παντού, μάταια! Εκείνος βαρύς και ράθυμος σέρνει τον κρύο του μανδύα μακριά από 'δώ και γελάει με το Φθινόπωρο που το... αγγάρεψε να μας κρατήσει κι άλλο παρέα.

Επειδή όμως εγώ είμαι πεισματάρα και ό,τι βάλω στο μυαλό μου πρέπει να γίνει, θα συνεχίσω με τις κόλλες και τις χρυσόσκονες, τα σύρματα, τα μαλλιά και τα κεριά, ώσπου να τον πείσω και να έρθει φέρνοντας μαζί του τα Χριστούγεννα!

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!